Maandelijkse Archieven: december 2016

Eredienst – zondag 1 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Levenslang leerling!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 138
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 324 (melodie: Liedboek 2013 nr. 118)
• Geloofsaansporing: Filippenzen 3: 12-16 (BGT)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 203
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Johannes 1: 35-52 (HSV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 531
• Prediking n.a.v. Johannes 1: 43a (HSV)
• Erik van der Arend: Psalm 121
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 416
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 1: 43a (HSV)
En hij (Andréas) leidde hem (Simon) tot Jezus.

Kunst zegt zoveel meer dan woorden. Wat mij bij bleef: een schilderij van een beeldhouwwerk van een man, die van de voeten tot zijn middel en een deel van zijn romp klaar was. Maar dat was nog niet eens het meest opmerkelijke. Wat opviel, was dat de schilder hamer en beitel in de handen van het model gelegd had. Alsof de rest van hemzelf afhing?!

Is dit ook niet ergens het beeld van heel wat typen geloofsleven? Wij grijpen soms ook naar allerhande in het streven om model-leerling te zijn. Terwijl slechts Eén de Meester(beeldhouwer) is. Op de eerste dag van het nieuwe jaar komen we twee broers tegen. De eerste twee in O.T., Kaïn en Abel, sloegen elkaar dood.

Maar de eerste twee in het N.T. maken elkaar niet af maar leren elkaar het leven, de Levende, kennen. Ze komen uit Bethsaïda (=huis van de visserij). Grieks georiënteerde stad ten oosten van de Jordaan. Daar vinden twee neven, Andreas en de evangelist Johannes, kostbaar goud. Bij Johannes de Doper, de neef van Jezus.

Onder zijn (boete)prediking wordt er een snaar geraakt bij Andreas. Maar de Doper benadrukt dat níet hij het is, die de zonden wegneemt. Maar het Lam Gods, dat Zich kort tevoren ook al had laten dopen. En zo komen de eerste twee leerlingen van de Here Jezus bij Johannes de Doper vandaan. Ze veranderen van leraar.

Maar kán dit zomaar? Geestelijk stuivertje wisselen? De Here Jezus Zelf reageert niet zelden terughoudend want Hij weet dat Zijn weg die van het offer is. Veel vraagt: onszelf! Heel behoedzaam stelt Hij dan ook vraag: Wat zoek je (vs.39a)? Waar ben je mee bezig? Waar leef je voor? Wat verwacht je en waarop hoop je aan het begin van 2017?

Andreas antwoordt met een tegenvraag: Maar waar komen we met U uiteindelijk terecht? Dan neemt Jezus hen en ons bij de hand en zegt: Kom en zie (vs.40,47). Die dag vertoeven Andreas en Johannes samen met de Heiland in een huis in Kapernaüm. Daarnà worden ze levenslang leerling. En is niet elke dienst ‘een gesprek onder vier ogen’ van Hem met ons/mij?

Daarna gaat Andreas naar huis. Naar de dubbele woning die hij met zijn oudere, getrouwde broer Simon Petrus deelt. Hij vertelt hem wát en Wie hij gevonden heeft. En hij (Andréas) leidde hem (Simon) tot Jezus. Zo wordt de bekendste leerling door de onbekende broer tot Jezus gebracht. In dit geval moet je ’t van je familie (wèl) hebben!

Dit gebeurde op het tiende uur (vs.40b). Hoe laat is het eigenlijk bij u en mij op de klok van het geloof? Wanneer zal het ‘ons’ uur zijn? Zijn wij al tot Hem gekomen? Hebben wij in Hem de Messias gevonden (vs.42)? En nemen we anderen (mét hun vragen) op die weg mee? Bij voorbeeld ook langs de weg van het gebed?

Gemeente, ja wat is gelóóf? Volgens Luther ‘getrooste vertwijfeling’, want geloof kán aangevochten worden. Ook door wat er in het nieuwe jaar onzes Heren in het groot en in het klein gebeurt. Zodra Luther dit overkwam, ging hij naar zijn medebroeder Melanchton. En dan vroeg hij: ‘Philipp, zeg ’t mij nog eens. Is ’t wel wáár?

Dat van God en Christus?’ Het enige wat Melanchton (1497-1560) dan deed, was zijn geloofsbroeder bemoedigen. En is dat niet hetzelfde als een medemens telkens weer tot Jezus leiden? Om dat (weer) te (leren) doen moeten we terug naar de éérste liefde voor Hem (Op.2:4). Zo maakt Hij van Simon, Andreas en ons een compléét (Meester)werk.

Amen.

Oudejaarsdienst – zaterdag 31 december 2016 om 19.30

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Alles op Zíjn tijd!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 90: 1, 6
• (staande) Bemoediging en groet
• Benno Kok (orgel) en Anita van der Molen-Holl (sopraan): Benedictus uit de Missa Brevis (Hans Boelee)
• (staande) Gezamenlijk gelezen geloofsbelijdenis van Nicea
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. nr. 726: 2, 6
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Prediker 3: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 845 (melodie: Psalm 86)
• Prediking n.a.v. Prediker 3: 15 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 39 (melodie: Liedboek nr. 803)
• Gemeentekroniek 2016
• Benno Kok (orgel) en Anita van der Molen-Holl (sopraan): Stay with me till the morning (W.A. Mozart; arrangement: Tom Parker)
• Gezamenlijk gebeden avondgebed van Luther
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 248
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Prediker 3: 15 (NBV)
Wat er is, was er al lang; wat zal komen, is er altijd al geweest. God haalt wat voorbij is altijd weer terug.

Ze waren onderweg. Twee personen in één auto. De chauffeur en de lifter. Eén ding viel op. De bestuurder verleende vaak voorrang. Nu eens aan een voetganger. Dan weer aan een fietser. En dat ging maar zo door. Totdat de toevallige medepassagier vroeg: ‘Meneer, ik wil me er niet mee bemoeien. Maar waarom rijdt u zo rustig?’ De chauffeur zei: ‘Och, wéét u, ik heb medelijden met al die mensen, die géén tijd hebben. In ieder geval wel zoveel dat ik ze een paar minuten extra gun!’ Gemeente, maar van wíe is de tijd? De tijd is van Gód. Daarom spreekt een mens dieper gezien ergens waarheid, als hij zegt: ‘Ik heb geen tijd!’

Maar wat deden we dit jaar met tijd, die God gaf? Terwijl eeuwigheid morgen zomaar kan beginnen? Op de drempel van Oud naar Nieuw zijn mensen soms een beetje uit hun doen. Aan de ene kant staat het leven als het ware even stil. Aan andere kant wéét je: leven gaat dóór! Wat er is, was er al lang.

De Romeinen zeiden het al: ‘Nihil novi sub sole.’ Niets nieuws onder de zon. Of zoals een olijkerd ooit met variant zei: ‘Het enige nieuws onder de zon is, dat er níets nieuws onder de zon is!’ Alles is wel een keer gedacht of gezegd. Daardoor is het schrijven van een origineel filmscript steeds moeilijker.

Maar ‘op het witte doek van de tijd’ komen beelden te staan, die onze voorstellingen te binnen, te buiten en te boven gaan. Tenminste als we ons daarbij ook laten leiden door wat in Openbaring ter sprake komt. Over de eindstrijd in de eindtijd. Ook daarvan zegt David: ‘Mijn tijden zijn ook dan in Uw hand (Ps31:16a).’

Wat zal komen, is er altijd al geweest. Prediker zegt: Leven is: ‘Alles op Zíjn tijd!’ In dat verband snijdt hij 28 begrippen aan, die verwijzen naar dagen die maan nodig heeft om ‘voor vol te worden aangezien’. Maar de beleving van tijd is zo verschillend. Als je tegenwoordig níet druk bent, ben je bijna ‘verdacht’…

Voor jongeren kan de tijd niet snel genoeg gaan op weg naar rijbewijs en andere diploma’s. Voor anderen kruipt de tijd, als ze ziek zijn. Of kinderen zijn te lang op vakantie, als je oud bent. Ook in deze dagen, die vanouds als familiedagen gelden. Maar waarvan een grote groep denkt: ‘Hoe kóm ik ze dóór?’

God haalt wat voorbij is altijd weer terug. God heeft een mens inzicht in de tijd gegeven. In het hart van elk mens zit het verlangen naar iets blijvends. Maar dikwijls steken wij onze tijd in wat tijdelijk is: werk, huis, partner, vakantie. Juist als we dan persoonlijke verliezen hebben geleden, komt de vraag boven.

‘Wat is op aarde blijvend?’ Eén ding: ‘Dat wat door Jezus volbracht is!’ God wil, dat wij mensen Zijn Zoon, het Kind van Kerst, leren zien als Leidsman van ons leven. Opnieuw of voor het eerst. Tochtgenoten zijn we. Op weg naar eeuwig Huis. Níet met mensenhanden gemaakt. Mensen, die tijd mogen némen.

Waarvóór? Welnu, méér tijd nemen om te werken aan … bídden! Om daarin nader te komen tot Hem, die ook ons mét de dag nader komt. In de Zoon, de Geliefde in Wie God welbehagen heeft. In Hem is Vader onderweg. Met een nieuwe hemel en nieuwe aarde. Geef tijd hieraan in 2017 vaker voorrang.

Amen.

Kerstgezinsdienst – zondag 25 december 2016 om 9.50

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Soli Deo Gloria!
Met medewerking van:
Dhr. B. Kok (orgel)
Dhr. J. Schreurs (trompet)
Voices of Bethel o.l.v. dhr. B. Eenkhoorn
Zondagsschool Jesaja 40: 8b

• Liederen vóór aanvang van de dienst
  • Liedboek 2013 nr. 486
  • Evangelische Liedbundel nr. 454
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• Voices of Bethel zingen: The Christmas Way
• Eén der kinderen zegt: Mattheus 1: 16 (BGT, gelezen door Allison van der Arend)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 145: 1,5
• (staande) Bemoediging en groet
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 494 (melodie: Liedboek 2013 nr. 473)
• Gebed
• Voices of Bethel zingen:
  • Echo Carol
  • Stille nacht
• Uitgespeelde bijbellezing: Lucas 2: 1-20
  • Verteller: Lisa van Dijken
  • Jozef: Tobias Dasselaar
  • Maria: Naomi Steen
  • Engel: Annelie Dasselaar
  • Heraut: Levi Deuzeman
  • Herders: Naqiha Verlaek en Milan Deuzeman
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 488: 1,2
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 481: 1
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 468
• Korte afsluitende toelichting op het Kerstproject
• Kinderlied: Reinier Kleijer nr. 2 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Kerstverkondiging n.a.v. Lucas 2: 13,14 (BGT)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 487 (kinderen komen uit nevendienst terug)
• Gedicht: ‘Ere zij God’ duurt lang (van Okke Jager, gelezen door Cees van Keulen)
• Voices of Bethel zingen: Mary’s Boy Child (Oh my Lord)
• Dankgebed
• Inzameling der gaven (mede door Daan, Sander en Max Kuiper en Berber en Romeijn Zwartbroek)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 302: 1,2
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 101

Tekst: Lucas 2: 13,14 (BGT)
En plotseling was er bij de engel een hele groep engelen. Ze eerden God en zeiden: ‘Alle eer aan God in de hemel. En vrede op aarde voor de mensen van wie God houdt.’

Stel je voor dat dit bericht zo in het huis-aan-huis-blad zou staan: ‘Kom naar de Kerstbijeenkomst in de open lucht op een veld in de buurt van Boekelo!’ Dan zijn er altijd wel een aantal nieuwsgierigen, die daar in deze tijd op af komen. Maar daar en toen op het veld van Efratha bij Bethlehem was de opkomst erg klein.

Bestaande uit een groepje herders, die de wacht hielden over schapen voor de offerdienst. Daar wordt in ‘t holst van de nacht de rust verstoord. Licht de nacht op als de dag. Níet aan de voet van de kribbe bij Jozef en Maria. Níet bij de oudsten en schriftgeleerden in Jeruzalem. Plots is even weer een stukje hemel-op-aarde…

Zoals het was in den beginne. In de hof van Eden. Daar leefden Adam en Eva beiden dagelijks met God. Maar de-weg-terug naar die wereld, die van het paradijs, was versperd. Door bataljon engelen met vurig zwaard (Gen.3:24). Dan is daar opeens die ene engel, die als een zwaluw in de winter de grote zomer aankondigt.

Met deze wake-up-call: ‘En zie, ik verkondig u grote blijdschap, want u is heden de Heiland geboren, Christus, de Here…(Lc.2:10,11)’ Míj? Ja, ook ú! Op zo’n moment wil je jezelf in de arm knijpen om zeker te zijn dat je waakt en níet slaapt. Niet nodig, want de echo van (hemelse) hulptroepen klinkt duizenden jaren later na tot in de ‘hof van heden’!

‘Alle eer aan God in de hemel. De engelen beginnen met de eer van God, want die is in ons leven vaak zoek. Enkel het Kind-in-de-kribbe maakt daar Zijn levenswerk van: ‘Ik zoek mijn eer niet, maar van Hem die Mij gezonden heeft (Jh.8:50).’ Daarom is Hij hun Opperbevelhebber. Krachtige helden, die God dienen (Ps.103:20).

Maar waarvan ooit ook een deel in opstand kwam (Jud.1:6). Het geval wil, dat ik de lofzegging der engelen lange tijd als een drieslag gelezen heb. Ere zij God, vrede op aarde en in mensen een welbehagen. Maar het gaat slechts om twee plaatsen van handeling: ‘Alle eer aan God in de hemel. En vrede op aarde voor/in de mensen van wie God houdt.’

Vrede op aarde, omdat God liefde heeft voor de mensen. Maar zou dat wáár zijn? Kan God in de hemel werkelijk iets voor ons voelen? Gelet op toestand van de wereld denken mensen eerder, dat God grenzeloze afkeer van ons heeft. Immers de vrede van Minsk wordt geschonden. Denk aan Aleppo. De Kerstmarkt in Berlijn…

En toch is de kribbe bewijs van het tegendeel. Paulus zegt: ‘Het behaagde God om Zijn Zoon in mij te openbaren (Gal.1:15,16). Door geloof wil Hij komen wonen in ons hart. Zelfs al heb ik onvrede met mezelf en mijn medemensen. Want al is Hij duizendmaal in Bethlehem geboren: Hij wil ook bij jou en mij thuis zijn. Dáárom Kerst!

Wie hier knielt voor Jezus als Heer, zal nú meemaken hoe Hij onvrede ombuigt in vrede en engelen in de hemel van vreugde doet opspringen (Lc.15:7). Over ieder, die gaat leven tot Gods eer: soli Deo Gloria.

Amen.

Eredienst – zondag 18 december 2016 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur
Thema: Bathseba!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 130
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 125: 2, 3
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 376: 1
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: 2 Samuël 11: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 32: 1
• Schriftlezing: 2 Samuël 12: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 32: 4
• Toelichting Kerstproject zondagsschool
• Zingen: R. Kleijer nevendienstlied 1 (melodie: ‘Altijd is Kortjakje ziek’), terwijl kinderen groepen 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. 2 Samuël 12: 13a (NBV)
• Zingen: Psalm 51: 5, 6
• (staande) Wij gedenken: Egbert Apperloo (1928-2016)
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 376: 2
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 423
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: 2 Samuël 12: 13a (NBV)
David antwoordde Nathan: ‘Ik heb gezondigd tegen de Heer. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’

Twee maanden geleden overleed hij: Simon Peres. President van de staat Israël (2007-2014). In december 1994, tijdens debat in Israëlisch parlement (Knesset), zei toenmalige minister van buitenlandse zaken: ‘Niet alles wat David gedaan heeft – op de begane grond of op het dak – is aanvaardbaar voor een Jood als ik…’

‘Wandelen op het dak van een paleis’ komt in de bijbel twéé keer voor. Hier bij David en bij koning Nebukadnezar in Babel (Dan.4:29). Géén van beide keren komt er iets goeds uit voort. Het brengt Nebukadnezar tot een uiting van hoogmoed. En het maakt David tot gluurder, terwijl ook hij op het slagveld had moeten zijn.

Als David toen met zijn leger mee getrokken zou zijn in de slag tegen de Ammonieten, zou het geslachtsregister van Jezus er anders hebben uitgezien. Dan zou Bathseba daar níet in voorgekomen zijn (Mt.1:6). Zo ingrijpend kan een menselijke beslissing zijn. Nu is er in wezen een heel ander soort ‘slagveld’ ontstaan.

Het valt niet uit te sluiten, dat David Bathseba al eens eerder gezien had. Haar vader Eliam (mijn God is oom) was de zoon van Achitofel (dwaze broeder): Davids belangrijkste adviseur. Zij en Uria behoorden tot een selecte groep van Davids helden (2Sm.23:39). Toch kwam ‘de hofaffaire’ niet uit door Peter R. de Vries.

Wèl door zwangerschap. Omgeving toen en nu staat klaar met reactie: ‘Snap jij, dat een man Gods zich verlaagt tot vreemd gaan en moord?’ Kohlbrugge (1803-1875) zegt: ‘Pas op als je zó denkt want níet zelden heb je dan zelf al érger gezondigd dan David!’ Immers elkeen heeft eigen zwakheden waar we liever over zwijgen…

Moeiten met kinderen, stukgelopen relaties en onmacht om kwetsbaar te zijn. Dikwijls proberen we dit te verdoezelen. Of geven wij anderen de schuld. Of we trachten dit te overstemmen door onze successen in de etalage te leggen. Zeker in een maatschappij als de onze waar je op een fout knetterhard wordt afgerekend.

David leefde over zijn zonde heen totdat de profeet Nathan (God heeft gegeven) bij hem kwam. Hij houdt hem spiegel voor in de vorm van een verhaal. In reactie reageert David almaar godsdienstiger zolang hij denkt, dat ‘t gaat over diefstal van een miljonair bij een kleine middenstander. Tótdat spits van de hofpreek hem ráákt!

David antwoordde Nathan: ‘Ik heb gezondigd tegen de Heer. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’ Ook dáárom staat sinds de Reformatie preek in de eredienst centraal. Als middel in Gods hand. Níet om neer te slaan, maar om terug te roepen. Tot leven waar God weer op troon van hart zit. En niemand anders.

Dan houdt elke zelfverontschuldiging op. Zegt de mens niet meer: ‘Ik ben stom geweest. Of ik heb mezelf ermee. Of anderen kijken me erop aan.’ Nee, waar de Geest aan het werk is, gaan we zien wat David zag. Ga je zonde niet vergoelijken, maar onder ogen zien. Erkennen. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’

Gemeente, gaat dit niet allemaal te snel? Toch niet. Weliswaar blijft David zelf in leven en krijgt zijn verhouding tot God een nieuwe dimensie. Maar de omgeving thuis had te maken met een enorme nasleep. Wat opvalt, is dat David Bathseba tróóst (2Sm.12:24). Hierin zijn ze voorloper van een ander Kind ons geboren, dat stierf als Lam.

Deze Zoon van David is de ware Jedidja (lieveling van de Heer). Lam, dat ons brood at en uit onze beker dronk (2Sam.12:3). Door wie Hij is en wat Hij doet, brengt Hij God dichtbij. Zijn passie (lijden) is een andere dan die van David voor Bathseba. Zijn liefde laat géén mens vallen, maar doet op de knieën gaan (2 Sam.12:25).

Amen.

Eredienst – zondag 11 december 2016 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur
Thema: Ruth!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 107: 1, 2
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 444
• Het grote gebod: Mattheüs 22: 37-40 (BGT)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 495
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Ruth 1: 10-19
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 22 (melodie: Altijd is Kortjakje ziek)
• Schriftlezing: Mattheüs 1: 1-5 (BGT)
• Benno Kok (orgel) en Anne-Mirl Bannink-van der Giessen (zang): Gabriel’s Greeting
• Toelichting Kerstproject Zondagsschool
• Zingen: R. Kleijer nevendienstlied 6 (melodie: Liedboek nr. 801), terwijl kinderen groepen 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Ruth 1: 16 (BGT)
• Benno Kok (piano) en Ronald Bannink (viool): Serenade van Toselli (1883-1926)
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Benno Kok (piano), Ronald Bannink (viool) en Anne-Mirl Bannink-van der Giessen de ‘Breton Carol’ ten gehore zullen brengen
• (staande) Zingen: Liedboek 1938 nr. 221
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Ruth 1: 16 (BGT)
Maar Ruth antwoordde: ‘Zeg toch niet steeds dat ik terug moet gaan! Ik laat u niet in de steek. Waar u heen gaat, daar ga ik heen. Waar u woont, daar wil ik ook wonen. Uw volk is mijn volk, en uw God is mijn God.’

Cliff Richard zong ooit het lied: ‘Every face tells a story.’ En de ogen van zo’n gezicht zijn ergens de spiegel van de ziel. En op de ziel van elk mens staan krassen. Door ingrijpende dingen, die we meemaken. Soms begint dat al in het land van onze jeugd. En sommige mensen geven daarvan ook signalen af.

Vandaag komen we zo’n persoon tegen. Ze heet Naomi. Bij terugkeer naar Bethlehem als weduwe zegt ze: ‘Rijk gezegend ging ik met man en zonen van hier, maar ik kom met lege handen terug. Ik zie het niet anders dan zo: ‘God heeft zich tegen mij gekeerd (vs.21).’ Eigentijds: ‘Waarvoor word ik nu gepakt?’

Op zich een menselijk en herkenbaar geluid. Maar het is een houding, die onwillekeurig doorwerkt op eigen directe omgeving. Immers alle mensen staan voor dezelfde vragen. Ook voor die van leven en dood. Hoe ieder daarmee omgaat, is uniek. En dan wordt er toch ergens naar jou en mij als gelovige gekeken.

Daarmee raken we aan nog een gevoelig punt op weg van het geloof. Waarom komt de ene schoondochter daarbij wel tot ontluikend geloof en de andere niet? Ruth (vriendin), weduwe van Machlon (ziekelijke), gaat mee als asielzoekster naar Israël. Maar Orpa (koppig), weduwe van Chiljon (kwijnende), niet!

De startpositie van Ruth was weinig benijdenswaardig. Vergelijkbaar met die van een Duitse in Nederland vlak nà de oorlog. Zoals Naomi Jodin was in Moab. Moab (van vader): naam van oudste (klein)zoon van Lot bij zijn oudste dochter (Gen.19:37). De weg van het voorgeslacht van Jezus is niet zo verheven.

Moab: toenmalige graanschuur van het Midden-Oosten. Moab: land van Kamos, god van de vruchtbaarheid. De verering ging gepaard met prostitutie. Moab: vijand van Israël, waarmee richter Jefta het vaker aan de stok had. Er werden dan niets en niemand ontziende rooftochten in het Land van Beloften gehouden.

Hoe kan iemand, die de klok geestelijk zo warrig heeft horen luiden, komen tot een uitspraak als die van Ruth bij Naomi: ‘Zeg toch niet steeds dat ik terug moet gaan! Ik laat u niet in de steek. Waar u heen gaat, daar ga ik heen. Waar u woont, daar wil ik ook wonen. Uw volk is mijn volk, en uw God is mijn God.’

’t Is wáár. Wie voor God kiest, krijgt ook met Zijn volk te maken. En de vraag is of Ruth meekomt dankzij òf ondanks de kinderen Gods om haar heen. De vraag is dan ook: Wat voor beeld van God had Ruth? ‘t Is als met een kleurplaat. Je krijgt pas een voorstelling van Hem aan de hand van stippen (aan de horizont).

Doop, ouders, opvoeding, gemeente, school, vrienden. Alles doet mee. Je weet soms zelf niet hoe. Het verband ertussen, lijnen, op weg naar de toekomst ga je zien, als je zelf ook bijbel leest en bidt. Je wordt dan gevoelig gemaakt. Leef je geestelijk niet langer als eilandgast, maar meer met je hart naar de Here toe.

Zo ging het bij Ruth als voorloopster in de lijn der geslachten naar Jezus toe. Voor haar en Hem géén plaats in de herberg. Met in het begin meer moeilijks dan moois. Maar als stippen dankzij God gaandeweg lijnen worden gaat het ergens naar toe. Is ’t de weg naar Huis. Dankzij Jezus. Mét een lijntje naar Boven!

Amen.

Eredienst – zondag 4 december 2016 om 10.00

Voorganger: Ds. Poortman (Veenendaal)

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• Zingen: Psalm 117
• Votum en groet
• Zingen: Gezang 126 (Nieuwe Liedboek 439)
• Geboden: Romeinen 13
• Zingen: Psalm 81: 9
• Gebed
• Schriftlezing: Jozua 2: 1-14 en Mattheüs 1: 5a
• Zingen: Gezang 66: 1-3
• Toelichting Kerstproject Zondagsschool
• Vogeltje van de Zondagsschool n.a.v. geboorte Sofie Maria Johanna Uiterwijk Winkel (Zingen: Lied 979: 1,2,7)
• Verkondiging n.a.v. Mattheüs 1: 5a
• Zingen: Psalm 87: 1-3
• Dankzegging en voorbeden
• Collecte
• Zingen: Gezang 160: 1,2 (Nieuwe Liedboek 489)
• Zegen
• Orgelspel