Maandelijkse Archieven: januari 2017

Opbrengst inzamelingsacties Kerk in Actie

Categorie:Collectes diaconie

Beste mensen,

Met vreugde en dankbaarheid wil ik met u de opbrengst van de inzamelingsacties van Kerk in Actie delen. Met de verkoop van ansicht- , geboortekaarten, postzegels, oud geld, mobieltjes en cartridges hebben we in 2016 totaal € 41.289 bijeengebracht. Een recordopbrengst! Mede door uw vrijwillige inzet. Heel veel dank daarvoor.

Met vriendelijke groet,
Marjan Lolkema-van Vuuren
Vrijwilliger Fondsenwerving
C&F – Marketing en Communicatie
Landelijk coördinator inzamelingsacties Kerk in Actie/GZB


Avondmaalsdienst – zondag 29 januari 2017 om 10.00

Categorie:Digipreek

Orde van Dienst

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Genezing op afstand!

  • Orgelspel
  • Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
  • (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 121
  • Bemoediging en groet
  • Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 232
  • Gebed om Gods Geest
  • Schriftlezing: Johannes 4: 46-54 (NBV)
  • Zingen: Liedboek 1973 nr. 170: 1, 2
  • Zingen: nevendienstlied 6, terwijl groepen 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan (melodie: Liedboek 2013 nr. 801)
  • Prediking n.a.v. Johannes 4: 50 (NBV)
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 713: 1, 2
  • Woorden der inzetting
  • (staande) Zingen: Apostolische Geloofsbelijdenis
  • Nodiging
  • (staande) Gezongen dankzegging: Liedboek 2013 nr. 655: 3, 4, 5
  • Dienst der gebeden
  • Inzameling der gaven
  • (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 291
  • (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
  • Orgelspel

 

Samenvatting preek

Tekst: Johannes 4: 50 (NBV)
’Ga maar naar huis,’ zei Jezus, ‘uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg.

De Chinese evangelist Watchman Nee (1903-1972) vertelt in één van zijn boeken het volgende: ‘Er lopen drie vrienden achter elkaar over een smalle muur. De eerste heet Feit. De tweede Geloof. En de derde Ervaring. Ze vinden het moeilijk om hun evenwicht te bewaren. Het gaat goed zolang…

Geloof niet omkijkt. Zich concentreert op de voorste vriend Feit. Maar zodra Geloof controleert of Ervaring nog wel in zijn kielzog meekomt, valt hij van de muur…’ Nu het punt. Menig mens ervaart niet, dat God op de weg van het geloof méé komt. Zeker als ‘harde feiten’ gebeuren. Kind dat ziek wordt!

Dan wordt meest riante leven aan ‘het hof van de welvaart’ onmiddellijk betrekkelijk. Ouders zijn het kwetsbaarst in hun kinderen. Zoals nu bij zoontje van 3 met leverkanker van zanger Michael Bublé. En toen bij zoon van lakei van koning Herodes Antipas (20 vóór-39 nà C) uit Kfar Nahum. Troost-dorp.

Stad ten westen van meer van Tiberias en 200 meter onder zeespiegel. Kind van deze Joodse man had hoge koorts (vs.52). Mogelijk verband houdend met malaria, die daar bij het meer vaker heerste (Lc4:38). De vader maakte reis van 26 kilometer naar Kana waar Jezus jaar eerder water in wijn verandert.

Over het hoofd van de overbezorgde vader heen richt Jezus Zich tot ‘Jan Publiek van alle plaatsen en alle tijden’, die Hem ziet als wonderdokter. Gratis aan huis te ontbieden. En wat doet de Heiland dan? Bewust gaat Hij níet mee in de verwachting van man en de anderen. Uitermate spannend moment. Pa houdt áán!

Calvijn zegt: ‘Ofschoon de Here onze hulp is, leren we hier Hem niets voor te schrijven.’ Jezus prevelt géén gebed. Geeft géén recept. Vraagt ook niet naar geloof van de zieke. Bindt de vader enkel aan dit beloftevolle Woord: ’Ga maar naar huis, uw zoon leeft.’ Dezelfde woorden sprak Elia in Sarfath…

In het huis van een vrouw die nà haar man ook haar zoon verloor (1Kn.17:23) Toen zelfs Johannes de Doper eraan begon te twijfelen of Jezus wel écht de Messias is, zegt de Heiland: ‘Blinden kunnen weer zien, doven horen, verlamden lopen, mensen met huidvraat worden rein, doden opgewekt en armen horen goed nieuws (Lc.7:23).’

En dan voltrekt zich een dubbelwonder. De vader leert geloven zónder te zien. En tegelijkertijd wordt zijn kind beter, terwijl hij níet thuis is. Daarmee staat hij in de lijn van Noach die ark bouwde alsof zijn leven en dat van anderen ervan afhing. De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg…

Nog bewogener dan de heenreis is de terugreis, als tegemoet komend personeel hem vertelt hoe het met zijn kind is. Daarna komt hij zelf en zijn hele huis tot geloof (vs.53). Dit is ‘genezing op afstand’! Bij viering van het Heilig Avondmaal gebeurt eigenlijk iets soortgelijks.

Dan lopen ook drie vrienden achter elkaar over een smalle muur. Vriend Feit: het kruis en de opstanding als heilsfeiten. Vriend Geloof richt zich op de betekenis hiervan. Bestaande uit: ‘Genezing op afstand’. In de vorm van vergeving van zonden, ook voor ons die nu leven. Vriend Ervaring maakt geloof in dit heilsfeit 2000 jaar later tastbaar.

Zoals Augustinus zegt: Verbum visibile (Het zichtbare Woord). Onder de tekenen van brood en wijn. Om ook ons en allen dit bij monde van de Here Jezus te horen zeggen: ‘Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijt, en beleef hier en nu deze blijdschap: ‘de Zoon, het Kind ook ons gegeven, lééft!’

Amen.


Eredienst – zondag 22 januari 2017 om 10.00

Categorie:Digipreek

Orde van Dienst

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: De ware Jacob!

  • Orgelspel
  • Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
  • (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 1, 2, 14
  • (staande) Bemoediging en groet
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 538: 1, 4
  • Gebed van verootmoediging
  • Genadeverkondiging
  • Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 378
  • Gebed om Gods Geest
  • Schriftlezing: Johannes 4: 5-30 (NBV)
  • Zingen: Liedboek 1973 nr. 653: 1, 3
  • Zingen: R. Kleijer nevendienstlied 5 (melodie: Liedboek 2013 nr. 134), terwijl kinderen groep 6 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
  • Prediking n.a.v. Johannes 4: 29 (NBV)
  • Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 226
  • Dienst der gebeden
  • Inzameling der gaven
  • (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 672: 2, 3
  • (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
  • Orgelspel

 

Samenvatting preek

Tekst: Johannes 4: 29 (NBV)
‘Kom mee, er is Iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de Messias zijn?’

Kent u iemand, die alles van u weet? Van school of een andere gelegenheid? En wat is uw ervaring hiermee? Is de band door de jaren heen goed gebleven of steeds rafeliger geworden? In gebed tot de Heer mag je ervan uitgaan, dat Hij als Enige echt álles weet. En tóch wil Hij ’t van ons als kinderen Zélf horen. Geeft dit rust?

Vandaag geeft onze tekst ook iets weer van deze goddelijke kwaliteit bij de mens Jezus. Na afloop van een gesprek op klaarlichte dag, ook over woelingen in het (liefde)leven, zegt een Samaritaanse vrouw: Kom mee, er is Iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de Messias zijn? Messias: Gezalfde!

Jezus: man met een missie. Helemaal sinds het uur van Zijn doop in de Jordaan door Johannes de Doper. De hemel ging open. De Geest gaf Hem vleugels. Maakte Hem tot God vredesduif. Na een moeilijke tijd in de woestijn vol aanvechtingen begon de Heiland als dertiger met Zijn (heils)werk.

Jezus trekt niet óm, maar gaat juist dwars door Samaria heen. Nèt zo gaat Hij te werk in ontmoetingen. Persóónlijk. Eén op één. Recht op het doel af. Zowel bij Nicodémus als de Samaritaanse-zonder-naam. Twee heel verschillende mensen. De één levend volgens het liniaaltje van de wet en de ánder voor ’t vaderland weg…

De theoloog gaat ‘s nachts op zoek naar méér licht. Geloofszekerheid. Met hem zouden wíj juist een gesprek aangaan over ‘bronning van het leven’. Spiritualiteit. Levend water. Van de vrouw, onverzadigbaar op zoek naar échte liefde, zouden wij ergens schrikken. En waarover zouden we met haar beginnen?

Over de noodzaak van bekering en wedergeboorte. Maar Jezus kiest juist de tegenovergestelde benadering. Volgens de Samaritaanse en velen in onze dagen ons zijn er meerdere wegen naar God toe. Maar ís dat ook zo? Op dat moment wordt Jezus duidelijk. Als u zou weten wat God aan u geven wil, zou u het Mij vragen (vs.10).

Later zegt Hij ‘t zo: ‘Niemand kan tot God als Vader komen dan door de Zóón (Joh.14:6). Is er naar God als Vader maar één weg: er zijn wèl duizend en één tot Jézus. Wat voor mij werkt, kan voor een ander weer anders zijn. Jezus vinden bij de bron is daarom ook niet het einde, maar juist begin van totaal nieuw leven.

Daarom zegt Jezus ook tegen de Samaritaanse: ‘De redding komt van de Joden (vs.22).’ Hij zegt dit niet om Samaritanen als groep wèg te zetten. Wèl om aan te geven: er is géén redding buiten Hem als Messias om. Veel mensen zien Jezus als profeet en wonderdoener, die aan het kruis eindigde.

Maar velen zien het kruis níet als de Jacobsladder van de wáre Jacob. Als teken van een weg, die omhoog voert. Als teken van Hem, die op Golgotha de grote dorst-naar-God doorstaan heeft. En als Opgestane géén ‘second love’ is. Als schijnoplossing voor ongeluk in de liefde, maar Hij is ‘First Love’!

Jezus: hemelse Bruidegom. In liefde trouw aan God en ons. En als gemeente mogen wij ‘t óók zijn. Maranatha biddend, terwijl Hij álles van ons weet. Hij valt niet aan of af of uit, maar bij Hem ben je veilig. ‘Zou dat niet de Messias zijn?’ Geloven is: telkens weer gaan staan in de levensstroom van Zijn liefde.

Amen.


Levend Woord – november 2016

Categorie:Levende Woorden

Elke goede gave en elk volmaakt geschenk komt van God (Jacobus 1:17)

Duizelingwekkende gaven

Duizelig word je ervan, alsof je met hoogtevrees de diepte in kijkt, of met ruimtevrees de eeuwigheid probeert te overzien, als je op je in laat werken welke goede gaven God ons geeft.

Zoals je tijdens een wandeling langs de prachtigste, meest verbijsterende, natuurwondertjes kunt wandelen zonder dat ze je opvallen, tenzij een gids je erop wijst, zo is het ook met de gaven die God ons geeft.

Durf je te kijken?
Jouw warme kleding, jouw eten en je beschuttende huis, ze zijn je gegeven en je gebruikt ze gedachteloos. De vrede in ons land in deze tijd, lieve mensen om je heen, God heeft ze ons zomaar toebedeeld!
Heerlijk, als je kunt genieten van een warme douche. Zomaar … het kan!
Maar ook, wat heerlijk dat God ons een lichaam gegeven heeft dat kan genieten van dat warme water, of van de heerlijke smaak van voedsel, of de zachte warme kleding.

Wat heerlijk dat wij emoties hebben gekregen zodat we kunnen lachen en genieten. Genieten van de lach van een kind, van een aanhankelijke viervoeter of van de prachtige zonsondergang of de imposante wolkenluchten die God ons ook al zomaar geeft! En wat heerlijk dat Hij ons een verstand heeft gegeven waardoor wij kunnen leren en wijsheid en inzicht kunnen ontvangen. Wijsheid en inzicht, ook die krijgen we van God, zomaar voor niets en in overvloed!
En een hart, een hart dat kloppen kan van enthousiasme, een hart dat kloppen kan van verwachting, een hart dat kan overstromen van vreugde en liefde.
Besef toch dat wij de enige schepselen zijn met een geest én een lichaam én een verstand om dat bewust te beseffen en ervan te genieten! Hoeveel heeft God ons mensen gegeven!

En … God geeft het aan iedereen, gelovig of niet, omdat Hij van ons houdt. Van alle mensen!
God geeft ons Zijn liefde, Zijn onvoorwaardelijke liefde! Hij houdt van ons, en dat kan je niet stuk maken. Dat blijft. Hij geeft je Zijn liefde zomaar, gewoon, voor niets.

Hij geeft Zichzelf aan ons in Zijn Zoon, zodat wij het goed zullen krijgen. Hij geeft ons zelfs het eeuwige leven, door Zelf door Zijn Zoon de dood te proeven. Hij geeft ons Zijn Heilige Geest om op Hem te gaan lijken als Zijn kinderen. Daardoor leren we Hem meer en meer kennen!
Hij geeft ons een heel vol geschreven boek om Hem te leren kennen en om ons te helpen te geloven, zodat we kunnen weten dat Hij die van ons houdt er is en er altijd voor ons zal zijn! Hij laat Zichzelf aan ons kennen, door en door.

Wat geeft God ons eigenlijk niet?!
Beseffen we eigenlijk wel dat God de hele wereld geschapen heeft, ja alles om ons heen, alles waar je hart naar uit gaat en wat je mooi vindt, en dat Hij die wereld aan ons gegeven heeft?! Wij mogen er leven, wij mogen ervan eten, wij mogen ervan genieten, wij mogen het proeven, voelen, zien, de vogels horen zingen, de geuren opsnuiven, ja, er middenin leven! En Hij gaf ons zelf dat leven, dat eeuwig is, en dat bedoeld is om voor eeuwig te bestaan in Zijn goede schepping! Hij geeft je Zijn liefde in Zijn nabijheid in Zijn geweldige schepping voor altijd, zonder einde!

Waar dan is een einde aan Gods gaven aan ons? Duizelig word je ervan, want er is geen einde.

Maar in onze wereld is zoveel ellende. Waar zijn dan Gods goede gaven?

In ons leven lijken welhaast alle mooie gaven van God ergens gebroken, gerafeld of geknakt. Hoe herken je een gave van God nog in deze wereld?

Een kenmerk van een gave van God is juist dat het goed, vol en compleet, volledig en volmaakt is. Er hoeft niets meer aan verbeterd te worden of aan toegevoegd. Iemand omschreef het meer gevoelsmatig als iets wat je een rilling over de rug doet lopen en je een “wouw”-gevoel bezorgt, zoals bij het zien van een prachtige lucht of een halo rond de zon, of een vlucht trekvogels in de lucht.

Maar diezelfde trekvogels nemen ook de vogelgriep mee!

Een goed geschenk kan beschadigd worden door Satan of door de mensen. Neem het huwelijk. Het is zo mooi als mensen elkaar trouw beloven, soms zelfs in bijzijn van God! Twee stralende mensen die oprecht hun ja-woord aan elkaar geven. De liefde stroomt en het is een prachtige gave van God dat dit kan en gebeurt.
Maar na verloop van tijd kan die belofte breken. Het kwaad komt ertussen. Is het Satan die dit doet, zijn het onze eigen begeerten, zwakheden of kwetsuren? Satan is sluw en de schuldvraag, …daar komen we niet uit en dat op zich trekt ons zo mogelijk nog dieper de ellende en duisternis in.

Of, soms beweren mensen juist heel openlijk dat ze een (genezings)gave hebben gekregen van God, maar gebruiken die tot eigen verrijking of eer. Ook dat is kwalijk. Gaven van God herken je juist doordat je Gód ervoor danken kunt en je er niets voor terug hoeft te geven of te doen. God vraagt niets terug voor Zijn geschenken. Hij geeft uit liefde.

Het altijd herkennen van een goede gave van God is heus nog niet zo eenvoudig, noch met je verstand, noch met je gevoel.

Neem nu het gevoel van God verlaten te zijn. Dat voelt allerbelabberdst. Komt dat dan niet van God?
Van Hizkia lezen we in dat hij een heel goed vorst was voor Juda, dat hij dicht bij God leefde en het volk ook dicht bij God bracht. God is tijdens zijn regering bij hem en het volk en beschermt hen en geneest hen. Op een gegeven moment echter wordt Hizkia ziek, tot stervens toe. Zoiets afschuwelijks kan toch niet van God zijn!
Op smeken van Hizkia geeft God hem nog vijftien extra levensjaren.
In die extra levenstijd verdwaalt Hizkia echter in hoogmoed. God ziet dat en grijpt in. Er staat in 2 Kron. 32:31 dat God zich (tijdelijk) terugtrekt van Hizkia om hem op de proef te stellen om alles te weten wat er in Hizkia’s hart omgaat. En onmiddellijk struikelt Hizkia in zijn hoogmoed. Hij praalt met al “zijn” rijkdom voor zijn aardse vijand en stort daarmee Gods volk compleet in het verderf. Maar door dit ingrijpen van God ziet Hizkia wel zijn hoogmoed in (Kron. 32: 25,26 en 2 Kon. 20: 14-19) en vernedert zich weer voor God. God ontfermt zich ook weer over hem, maar de gevolgen van zijn hoogmoedige daden blijven wel bestaan.
Wat was nu, achteraf gezien, echt een goed geschenk? De Godverlatenheid misschien toch, ondanks het akelige daarvan? Het (te vroege) einde van Hizkia’s leven dat zich zo bruut aankondigde of toch juist de verlenging daarvan met vijftien jaar? Of misschien was beiden goed maar heeft het eigen verlangen van het mensenhart (in dit geval de hoogmoed) het laatstgenoemde prachtige geschenk van extra leven verziekt?

Het lijkt erop dat wij als mensen op aarde niet zo goed kunnen overzien wat goed is, alhoewel we er toch wel een antenne voor hebben gekregen van God. Wij weten immers genoeg om zelf in onze omgeving het goede te kunnen doen en het goede te kunnen genieten! Laten we God dan verder gewoon vertrouwen in alles wat Hij doet. (Prediker 3: 11-14). Het is goed wat Hij doet, want God is goed.

Als alles goed is wat God doet, hoe kan Hij dan zoveel ellende toelaten?

Voor elk portie verdriet geldt steeds de vraag of het je verstikt of dat het je juist dichter bij God brengt. Verdriet kan echter zo erg zijn, dat je niet meer begrijpt waarom het je allemaal overkomt en waarom God dit allemaal laat gebeuren. Dan rijzen er vragen: Waarom laat God dit gebeuren? Waarom moet dit God?! Bestaat U wel God, als U een liefhebbende en almachtige God bent?! Waar bent U dan?
Vragen, en er lijkt geen antwoord op te komen. Of toch wel?

Er was eens een jongetje aan het spelen met zijn autootje. Plotseling brak het achterasje en kwam het jongetje huilend van verdriet naar zijn vader toe met het kapotte autootje in zijn hand. “Papa, kijk nou eens! Hoe kan dat nou gebeuren?”, huilt het jongetje.
Papa kan nu verschillende antwoorden geven:

  1. Ach kereltje, als je te hard op het autootje duwt, dan kan het autootje dat niet aan en zakt het door zijn achterasje heen. Je hebt te wild gespeeld, jochie, je moet voortaan wat voorzichtiger doen.
  2. Ach jongen, wat erg! Dat is de schuld van de fabrikant. Hij heeft het autootje niet sterk genoeg gemaakt. We gaan onmiddellijk een klacht indienen.
  3. Ach kind, wat erg voor je. Geef je autootje maar aan mij, ik zal eens kijken of ik het kan repareren.
  4. Welk antwoord is het meest liefdevolle antwoord? Welk antwoord doet een lach door de tranen heen breken?

Dat antwoord geeft God ons ook.
Geen volledig antwoord over wie schuldig is of over waarom het ons is overkomen, maar wel een antwoord op onze nood en ons verdriet, namelijk Jezus.
Hij neemt ons lijden in Zijn handen en draagt het mee. Hij zal de uiteindelijke heling geven voor al ons verdriet en lijden en ons leiden naar het eeuwige leven waar al onze tranen voor goed zullen worden afgewist door God. Jesaja vertelt het zo mooi:

Voor altijd doet Hij de dood teniet. God, de HEER, wist de tranen van elk gezicht, de smaad van zijn volk neemt hij van de aarde weg – de HEER heeft gesproken.
Op die dag zal men zeggen: ‘Hij is onze God! Hij was onze hoop: Hij zou ons redden. Hij is de HEER, Hij was onze hoop. Juich en wees blij: Hij heeft ons gered!’
(NBV Jesaja 25: 8,9)

En zo kan je God vinden in vreugde en in verdriet. Beiden kunnen je dichter bij Hem en je broeders en zusters brengen, zoals iemand zeer intens heeft ervaren: “Mijn geloofsleven is heel sterk gegroeid tijdens de stervensbegeleiding van een geliefde. Ik kreeg toen ook veel hulp van mensen en ervoer dat als een goede gave van God.”

En iemand anders na een periode van een gevoel van God verlaten te zijn geweest: “Door de afstand werd mijn verlangen naar Hem alleen maar sterker. In zo’n periode probeer je toch trouw naar de kerk te gaan, te bidden en Bijbel te lezen. Je blijft je hart op de Heer richten, maar het is een worsteling. Als je God daarna weer ervaart, wat voel je je dan ontzettend blij en gelukkig bij Hem!”

En dat alles vanwege Gods allergrootste geschenk dat wij hebben gekregen en zo hard nodig hebben in deze wereld. Paulus vertelt ervan:

De zonde van Adam had grote gevolgen: voor alle mensen kwam de dood.
De straf voor Adam werd dus de straf voor alle mensen.
Maar er is iets gebeurd dat belangrijker is. God heeft ons een groot geschenk gegeven: Jezus Christus.

Door die ene mens is God goed voor alle mensen.
Dankzij Jezus Christus ziet God ons als goede mensen, ook al hebben we veel fouten gemaakt.
Ons leven wordt niet meer bepaald door de zonde van Adam, maar door Gods grote geschenk.

Vanwege de zonde van één mens, Adam, kreeg de dood macht over alle mensen. Maar dankzij één mens, Jezus Christus, zullen wij allemaal eeuwig leven, samen met Hem. Want dankzij Jezus Christus ziet God ons als goede mensen. Dat is Gods grote geschenk voor ons. (BGT Romeinen 5: 15-17)


Eredienst – zondag 15 januari 2017 om 10.00

Categorie:Digipreek

Orde van Dienst

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: One for all!
Met medewerking van: Pearl

  • Orgelspel
  • Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
  • (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 66: 3, 6, 7
  • (staande) Bemoediging en groet
  • Pearl zingt:
    • Reaching heaven
    • Opwekking nr. 789
  • Geloofsaansporing: Johannes 3: 17-21 (NBV)
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 654: 1, 2, 3
  • Gebed om Gods vergeving en Geest
  • Schriftlezing: Johannes 3: 1-16 (NBV)
  • Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 99 (melodie: Liedboek 2013 nr. 904)
  • Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied 3, terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
  • Prediking n.a.v. Johannes 3: 16 (NBV)
  • Pearl zingt:
    • Opwekking nr. 688
    • Opwekking nr. 733
  • Dienst der gebeden
  • Inzameling der gaven, terwijl Pearl zingt: People get ready
  • (staande) Zingen: Liedboek nr. 654: 4, 5, 6
  • (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
  • Orgelspel

 

Samenvatting preek

Tekst: Johannes 3: 16 (NBV)
Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

‘Hoe goed moet je zijn?’ Die vraag stelt zich menig jong mens. Kort studeren, flitsende carrière en vooral flexibel blijven. Maar hoe werkt het ideaal van de zelfverwerkelijking uit de prestatiemaatschappij nu dóór in de eigen verhouding met God? Wie wil nog werkelijk weten of/wanneer we goed genoeg zijn voor Hem?

‘In den beginne’ horen we hoe de Here met uiterste tevredenheid terug keek op het werk van Zijn handen (Gen.1:31). Maar na verloop van tijd is er veel mis gegaan en mis gedaan. Paulus stelt vast dat er zelfs niet één mens is, die uit zichzelf God ernstig zoekt (Rom.3:11). Hoe krijg je dan de kloof tussen Hem en ons gedicht?

Onrust over die vraag zocht naar een antwoord ten tijde van de reformatie. Bij monde van Luther. Niet primair wat ík denk of doe, maar wat Gód gedaan heeft in Christus maakt het verschil. Mogelijk worstelde Nicodémus, Joods godsdienstig leider, op eigen wijze met dezelfde vraag. Wannéér ben ik nu als mens goed genoeg voor God?’

Een mens denkt dan soms: ‘Dan moet ik zeker eerst voldoende vroom en heilig zijn. In deze wereld van ‘niets voor niets’ zit al gauw aan iets een voorwaarde. Daarom zien mensen beloften van God al snel méér als iets voor anderen dan voor henzelf. Misschien kies ik een keer voor God, als ik me wat beter voel dan nu.’ Maar wannéér is dat?

Jezus zegt: ‘Dat heel speciale gevoel van binnen krijgt een mens niet uit zichzelf. Daar waar we ‘t over hebben is vergelijkbaar met voor een tweede keer geboren worden. Over je eigen geboorte weet je zelf niet(s) meer. Behalve dan via je ouders tijdens de opvoeding. Over die twééde geboorte zegt de Here Jezus: die is mínstens zo nodig…

Anders groeit believing (geloven) niet echt uit tot belonging (de persoonlijke ervaring eigendom van Hem te zijn). Daarom zijn zondagsschool, club, catechese, bijbelstudie en studentenkring ook zo belangrijk op weg naar dit (be)leven: Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen…

Niet ik als mens kies als eerste voor God, maar God-in-Christus voor mij/ons: One for all! Voor wat of wie? Voor ‘de kosmos’. Hier vertaald met ‘wereld’. Hij is er voor héél het al. Niets of niemand uitgezonderd. Het water van de Doop tekent een mens voor het leven. Zuivert, dankzij reddingswerk van Christus. En de Geest, uitgaande van Vader en Zoon, brengt ons telkens weer bij Hem.

Jezus die als Enige vervulling kan geven in dorst-naar-leven dat voor-God-goed-genoeg is. Waar Hij is, waait er een nieuwe wind in het leven. Krijg je weer de vlam in de pijp van het geloof. Alleen dankzij Hem gaan we minder ‘gebeten’ reageren op God. Raakt het ‘zondegif’ uitgewerkt. Zoals bij Israël in woestijn onder Mozes…

Gods werk in het leven van onze ziel gebeurt van bovenaf. Soms komt er dan stoom uit onze oren zoals bij Saulus van Tarsen. Bij je tweede geboorte krijg je er géén gen bij. Wèl vallen er schellen van je ogen. Vraag je: ‘Wat wilt U dat ik doe voor U en anderen?’ Ook Nicodémus was er nog niet te oud voor om dit te leren.

En dat geldt voor elk mens. Kom uit de tent van leeg vermaak òf uit de legertent van vreugdeloos geloof. Met te weinig oog voor hoe God zelfs His One and Only níet gespaard heeft (Rom.8:32). Wij houden wat het liefste is, het langst vast. God níet! Hij gaf One for all! En geloof dat lééft, gaat ook all for One! All the way!

Amen.


Eredienst – zondag 8 januari 2017 om 10.00

Categorie:Digipreek

Orde van Dienst

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Wat heeft Hij jou te zeggen?

  • Orgelspel
  • Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
  • (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 75: 1, 5
  • Bemoediging en groet
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 653: 1, 5
  • Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
  • Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 15 (melodie: Liedboek 2013 nr. 803)
  • Gebed om Gods vergeving en Geest
  • Schriftlezing: Johannes 2: 1-12 (HSV)
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 526: 3, 4
  • Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied 3 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 122), terwijl kinderen groep 6 t/m 8 naar nevenruimte gaan
  • Prediking n.a.v. Johannes 2: 5 (HSV)
  • Zingen: Liedboek 2013 nr. 489: 2, 3
  • Dienst der gebeden
  • Inzameling der gaven
  • (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 78: 1, 3, 4
  • (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
  • Orgelspel

 

Samenvatting preek

Tekst: Johannes 2: 5 (HSV)
Zijn moeder zei tegen de dienaars: Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het.

De Deense dichter-dominee Kaj Munk (1898-1944) zei het al in zijn tijd: ‘De geschiedenis van Jezus op de bruiloft te Kana klinkt ergens zo onwaarschijnlijk, dat ‘t nooit bedacht kan zijn!’ Immers de bijbel begint met een bruiloft van eerste mensen in het paradijs. Johannes begint er ook bewust zijn evangelie mee.

En hij eindigt in het bijbelboek Openbaring met de bruiloft van het Lam van God. Maar hoelang hebben Adam en Eva ‘wijn’ gehad? Toen eerst hun kind werd weggenomen in leven buiten het paradijs, viel feest-dat-leven-heet al vroeg in het water. Zodra ziekte of dood of eenzaamheid intrede doet, is er de aanvechting.

Maar heeft Jezus niets beters te doen dan het bezoeken van bruiloften en partijen? Geloven is toch vóór alles een serieuze aangelegenheid? Nee, neem dan de neef van Jezus: Johannes de Doper. Een eerste-klas-wereld-mijder, die daardoor waarschijnlijk stuk beter lag bij Farizeeën dan de Heiland Zelf (Mt.11:19).

‘En op de derde dag’, zo begint Johannes te vertellen. Niet voor niets, want na drie dagen kwam Jona uit de walvis en stond Jezus op uit de dood. En nog altijd trouwen Joden graag op dinsdag, als derde dag van de week. De bruiloft: beeld voor het verbond van liefde tussen God en Zijn volk. In ’t bijzonder bij de profeet Hosea.

Op deze bruiloft te Kana ontbreekt ‘t aan het nodige. Het bruidspaar wordt níet met name genoemd. En de wijn is op, terwijl een bruiloft bij Joden zeven dagen duurt. Kana ligt trouwens in een gebied, dat Jesaja (9:1) als donker omschrijft. Er waren veel gemengde huwelijken. De wijn van het geloof is stil aan verwaterd.

Geloof wordt dan een soort ‘wasmiddel’, dat aan de buitenkant blijft. Het lijkt een stroom van levend water. Maar ‘t is stilstaand geworden zoals water in de zes reinigingsvaten. Voor elke dag één. Op zevende dag ga je naar God in tempel (=wasbeurt). Zes leerlingen/diakenen/ministers kunnen het verschil níet maken…

De zevende Persoon wèl! De hemelse Bruidegom Jezus. Niet op moeders tijd, maar de Zíjne! Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het. Zoals farao tegen het hongerend Egypte zei: ‘Ga naar Jozef en doe wat hij u zegt (Gen.41:55).’ Gemeente, waar wordt water wijn in ‘t leven? Daar waar mensen weer (opr)echt zijn.

Klare wijn geschonken wordt. Niet gehandeld wordt zoals op die bruiloft, waarbij elke genodigde gevraagd was zelf een fles wijn mee te nemen. Alles werd in één groot mengvat uitgegoten. Tótdat de vreugde omsloeg in het tegendeel. Door de ontdekking, dat meeste mensen hetzelfde hadden gedaan: veel water bij de wijn!

Echter daar waar weer wijn-bij-het-water wordt gedaan, gedáán wordt wat Jezus zegt, krijgt het leven weer de geur en kleur van de vreugde. Franciscus van Assisi (1181-1226) vat dit kernachtig samen: ‘Vreugde brengen waar verdriet is, vrede waar onmin is en vergeving waar wrok schuilt.’ Bruiloft zónder zure wijn.

Vóórsmaak van de Bruiloft van het Lam, Die Zélf al aan het kruis van Golgotha de zure wijn van het lijden gedronken heeft (Jh.19:29). Voor die bruiloft brengt de Bruidegom Zelf alles mee. Witte kleren aan de buitenkant. En dankzij de Geest nieuwe liefde voor wat God te zeggen heeft in Christus aan de binnenkant.

Amen.


Door deze site te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

Cookies op deze website

Als u deze website gebruikt wordt er een aantal cookies geplaatst. Hieronder geven we een korte uitleg.

Mededelingen pop-up
Soms hebben we een belangrijke mededeling die we aan u laten zien in de vorm van een pop-up. We plaatsen dan ook een cookie die reguleert wanneer u de mededeling te zien krijgt.

Google Maps
Op de Contact pagina vindt u een kaartje van Google, waarop u kunt zien waar de Bethelkerk is. Hier kunt u ook een routebeschrijving aanmaken. Als u deze pagina opent plaatst Google cookies.

Sluiten