Maandelijkse Archieven: november 2015

Eredienst – zondag 6 december 2015 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. Wassenaar (Hellendoorn)

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Psalm 149: 1,2,3
• Bemoediging en groet
• Psalm 149: 5
• Gebed van verootmoediging
• Lied 441: 1
• Gebod van God: Filippenzen 2: 5-11
• Lied 441: 5,6,10
• Gebed om de opening van het Woord
• Schriftlezing: Lucas 1: 26-38
• Lied 739: 1,6
• Verkondiging
• Lied 968: 1
• Kerstproject Zondagsschool
• Dankgebed
• Inzameling der gaven
• Lied 439: 1,2,3,4
• Zegen
• Orgelspel

Eredienst – zondag 29 november 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: Hoever gaat jouw geloof?

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek (2013) nr. 25: 1, 10
• (staande) Bemoediging en groet
• Frank Achterberg (piano), Danieck (gitaar) en Reina (zang) Marchand Meere: I feel like going home (The Notting Hillbillies)
• Woord ter aansporing: Maleachi 3: 23 en 24a (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer: Protestlied tegen de wereldwijde terreur (melodie: Liedboek (2013) nr. 713)
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Lucas 1: 5-17 (NBV)
• Frank Achterberg (piano), Danieck (gitaar) en Reina (zang) Marchand Meere: Still my soul, be still (words and music by Keith & Kristyn Getty & Stuart Townend)
• Schriftlezing: Lucas 1: 18-24 (NBV)
• Zingen: Liedboek (2013) nr. 464: 1, 2
• Prediking n.a.v. Lucas 1: 18a (NBV)
• Frank Achterberg (piano) en Reina (zang) Marchand Meere: Blessings (Laura Story)
• Presentatie Kerstproject: ‘Liefdevol aangeraakt’ (Bernardine Kobes-Verheul)
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Robin de Vries op piano speelt
• (staande) Zingen: Liedboek (2013) nr. 249
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
Lucas 1: 1-4

Vragen voor zelfstudie

1. Geniet het derde evangelie hogere mate van betrouwbaarheid bij jou, omdat het door een arts op schrift gesteld is voor een hoge Romeinse beambte in zijn dagen? Geef je mening.
2. Op cruciale momenten doet de Here God van Zich spreken door ‘lichtend’ te verschijnen. Hoe kijk jij naar de diverse wijzen van communicatie, die Hij gebruikt in de vorm van droom, visioen of de gestalte van een engel?
3. Evenals destijds Abraham vraagt ook Zacharias aan God om een teken. Hoever ga jij op de weg van het geloof? Waarom wel/niet?

Tekst: Lucas 1: 18a

‘God, als U dan bestaat, gééf mij dan een teken!’ Dit kan een hartekreet zijn van een mens richting God, als Deze een tijd ons inziens niets van Zich heeft laten zien of horen. Met dat verwijt lag kerkvader Augustinus (354-430) als dertiger op z’n rug in de tuin van zijn woning te Milaan. ‘Hoe lang nog, Heer, háál me hier maar op!’

Totdat een kinderstem hem herhaaldelijk zingend toeriep: ‘Tolle, lege; tolle, lege (neem en lees).’ Hij liep naar waar hij een bijbel had liggen, sloeg een bladzijde op en las: ‘Laat door gedrag zien dat je helemaal bij de Here Jezus Christus hoort (BGT,Rom.13:14b).’ Nà deze zin vluchtte de duisternis van zijn twijfel.

Geloof tónen door als ouder een voorbeeld te zijn voor jongeren: niet alleen met mooie woorden, maar metterdaad. Als jongeren door je níet met zoveelste ‘witte leugens’ langs je ouders heen te werken. En laat ouderen ‘s morgens niet wegblijven uit diensten waar meer jongeren te vinden zijn met wat andere muziek.

Het is met name dit type pleidooi van de profeet Maleachi (3: 23,24a) aan het adres van oud en jong wat ook weer doorklinkt in de ontmoeting tussen de engel Gabriël en ‘gelukspriester’ Zacharias. Eén uit 18000 priesters, door het lot aangewezen, om éénmaal het reukoffer te brengen in het heilige der heilige van de tempel.

In dagen vóór de komst van Messias én nu lijken hoofdzakelijk oudere mensen het georganiseerde geloof in God gaande te houden. En zoals kerken nog altijd worden gerestaureerd vergrootte koning Herodes de Grote (37-4v.Chr.) onder stilzwijgen van Rome de tempel. Want dát is de plaats waar Lucas’ evangelie begint.

Met een minderheid die nog een geloof erop nahoudt met verwáchting (=adventstijd). Gemeente, hoe zit ‘t bij ons? Hoever gaat jouw geloof? Vaak draaien we ‘op routine’. Doen we de dingen die ons geleerd zijn. Zoals priester Eli meer dan 1000 jaar eerder als negentig-plusser de reli-toko in Silo draaiende gehouden heeft.

Maar of ons hart er dan nog in mee komt? In het huis Gods gaat vaak pas dan de alarmbel af, als kinderen vragen beginnen te stellen. Pap en mam, hóe moeten we leven? Wáár leeft een mens van? Van brood en spelen? En hoe kom je als mens de Bron van leven op het spoor? Ja, willen ouderen dan ‘worden als een kind’?

Zo mag voorganger Zacharias vragen, lofzegging en gebeden namens Zijn volk op het altaar leggen voor Gods aangezicht. Of hij daar ook zijn persoonlijke gebeden bij gevoegd heeft voor hem en zijn vrouw om een zoon? Òf was hij daar allang mee opgehouden vanuit de gedachte dat z’n (klein)kind er níet bij is als de Grote Dag aanbreekt?

Terwijl wij als mensen aan het vastlopen zijn in eigen ónmogelijkheden, zijn er nog altijd mogelijkheden bij God. Zorgt Hij voor een ‘gabber’ (Gabriël=doorverbinder met God). In de persoon van het zingende kind voor Augustinus. Of iemand die mét of vóór jou bidt: je vader of oma. En altijd in die Ene: Jezus Christus, onze Here!

Zacharias vroeg aan de engel: ‘Hoe kan ik weten of dat waar is?’ Wie zegt me, dat het zo wérkt? In het huis Gods schamen we ons vaak voor die vraag. Durven we aan twijfel nauwelijks stem te geven. En zeggen we zoiets als Zacharias hooguit op fluistertoon. Ja, hoe kan een mens straks buiten dan werkelijk tot een zegen zijn?

Juist als je het geloof níet meer gelooft? Nota bene nèt nu je ouder bent, heb je dít: ‘God, als U dan bestaat, gééf mij dan een teken!’ De priester, die een teken vroeg, wordt uitgerekend zélf voor het verzamelde volk tot teken. Ja, soms duurt ‘t lang, voordat een mens ermee naar buiten komt. Met het nare gevoel dat God eigenlijk níet met je is.

Als wij geloven dat God met ons bezig is, moeten wij aan Hem ruimte leren geven. Tijd in de stilte. Om eerst gezegend te wórden, vóórdat we tot zegen kunnen zijn. Om het kind-in-ons op weg van het geloof kans te geven. Advent is: God komt tót ons met ‘t (Levende) Woord (=Jezus). En Hij komt ook ín ons tot leven door de Geest.

Amen.

Avondmaalsdienst – zondag 22 november 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: De eindtijd!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek (2013) nr. 107: 1, 3, 19
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Reinier Kleijer: Lied n.a.v. de gebeurtenissen in Parijs – vrijdag 13 november 2015 (melodie: Liedboek 2013 nr. 118)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Daniël 12
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 314
• Kinderen van groep 1 t/m 5 en 6 t/m 8 gaan naar de nevenruimte
• Prediking n.a.v. Daniël 12: 10a (NBV)
• W.A. Mozart (1756-1791): Ave Verum Corpus
• (zang: Miek Zevenbergen-van Saarloos; klarinet: Christine Molenveld)
• (staande) Zingen: Gezongen geloofsbelijdenis
• Onderwijzing bij het Heilig Avondmaal
• Gebed
• Nodiging
• Gemeenschap van brood en wijn
• (staande) Gezongen dankzegging na elke tafelviering: Liedboek (2013) nr. 747: 5, 6, 7
• (staande) Wij gedenken: Luite Lambertus Schoonderbeek (1920-2015)
• (staande) Zingen: Liedboek (1938) nr. 111: 1
• (staande) Wij vieren: Willem Tim Vrielink, geboren zondag 08-11-2015
• (staande) Zingen: Liedboek (2013) nr. 105: 3
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek (1973) voor de Kerken nr. 296
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
Daniël 11: 40-45

Vragen voor zelfstudie

1. Wanneer vragen mensen naar het ‘hoe lang’ en wanneer naar het ‘wanneer’?
2. Hoe kunnen we voorkomen, dat jonge mensen in de toekomst het perspectief op de samenleving verliezen?
3. Hoe krijgen wij moed en kracht om ook voor vijanden te bidden? En wat is de grootste vijand: IS òf onze zelfzucht die nog steeds leidt tot grote armoede in vele delen van de wereld?

Tekst: Tekst: Daniël 12: 10a (NBV)

Laatste bladeren vallen. Overgang naar de winter tekent zich gaandeweg af. Op laatste zondag vóór advent gedenken gemeenten hun overledenen. ‘t Is goed om op gezette tijden over eigen vergankelijkheid na te denken. Soms roept dit bij mensen gevoelens van onbehagen of angst op. Is de druk ook dáárom zo groot om hier en nu uit dit leven te halen wat erin zit?

Gelovigen leven onder de belofte, dat het beste nog komt. Is dit een wilde gok? Of een door God in het verleden gedane dúrf-investering in Christus Jezus, die grote gevolgen heeft voor de toekomst? Vandaag neemt het rooster van zondagsschool ons mee naar de eindtijd. Zoals de profeet Daniël er over spreekt in laatste hoofdstuk. Over hoe we dan zíjn.

De grote verdrukking, de antichrist, de slag bij Armageddon, het nieuwe Jeruzalem en tijden-wáárop laat ik in deze Avondmaals-toeleidende preek bewust allemaal rusten. Wij hebben het nu enkel over de kwaliteit van zijn en wat ervoor nodig is. Velen zullen zich laten reinigen, zuiveren en louteren, maar de wettelozen zullen wetteloos handelen.

Een parallelle tekst in bijbelboek Openbaring (BGT22:11) beschrijft onze algemeen menselijke toestand aan het eind der tijden als volgt: ‘Iedereen die verkeerde dingen doet, zal nog meer verkeerde dingen doen. Iedereen die slecht is, wordt nog slechter. Maar elk die goede dingen doet, zal nog meer góede dingen doen. En iedereen die heilig is, zal nog heiliger worden.’

Laatstgenoemden zijn ‘de verlichten, die zullen stralen als sterren’ (vs.3). Wíe dat zijn? Een moeder in haar gezin, een man op zijn werk, een jongen in de vriendenkring, een meisje voor haar vriend, een onderwijzer in de klas. Al zulke mensen zijn door de Vader aan de Zoon gegeven. Mensen van wie de namen geschreven staan in boek des levens van het Lam. Mensen, die géén rust hebben tótdat ze die vinden in God!

Daniël zag de toekomst vanaf eeen heuvel. Wíj vandaag vanaf Golgotha. Zijn dood gedenkend tot Hij terugkomt. Tot het Lam en Zijn bloed mogen we onze toevlucht leren nemen. Tot de Here, die boven de stroom van de woelige tijd staat. Met handen ten hemel om te onderstrepen, dat Hij daar staat voor het aangezicht Gods ten gunste van Zijn volk.

Israël. Hier Sieraad-land genoemd (11:41a). Oftewel de kleine wijzer van Gods Woord. Hoe treden we Hem tegemoet, als doden om ons heen gaan opstaan (vs.2)? Als vriend of vijand? Als kaf of als koren? Zoals Heiland zei: ‘Satan wil jullie graag als graan zeven. Maar Ik heb gebeden én Ik bid, dat je geloof sterk genoeg zal zijn (BGT,Luc.22:31,32)…’

Anders doorstaat geen enkel graan de orkaan (citaat Seth Gaaikema). We worden wit gemaakt. Níet kosmetisch. Van buitenaf zoals een Farizeeër. Van buiten fraai wit, maar van binnen vol onreinheid (Mt.23:27). Maar van binnenuit zoals Daniël. Door te leven bij Woord en gebed als door Zijn bloed totaal gereinigde mensen. Zonder vlek of rimpel (Ef.5:27).

Wees wèl voorbereid en kom naar de viering van dít Heilig Avondmaal. In het besef dat we onderweg zijn naar die tijdens de bruiloft van het Lam aan het eind der tijd.

Amen.

Eredienst – zondag 15 november 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: Het DNA van het geloof!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen en stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek nr. 78: 20, 22, 24
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek voor de Kerken nr. 37: 1, 2, 3
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Liedboek voor de Kerken nr. 37: 4, 5
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Daniël 6: 1-12 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer, DV nr. 24: 1 (melodie: Liedboek nr. 68)
• Schriftlezing: 2 Timtheüs 4: 16-18
• Zingen: Reinier Kleijer: Op het leven nr. 33: 1, 2 (melodie: Liedboek nr. 247)
• Kinderen groep 6 t/m 8 gaan naar nevendienst
• Prediking n.a.v. Daniël 6: 10b, 11 en 12 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer Op het leven nr. 29 (melodie: Liedboek nr. 713)
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Robin de Vries op piano speelt
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 246
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
Daniël 6: 13-29

Vragen voor zelfstudie

1. Zijn onze (gebeds)vensters wel eens beslagen? Waardoor komt dat en hoe krijgt u die weer open?
2. Zou vandaag ook in ons leven kunnen blijken, dat Gods Geest in ons woont? Zo ja, wanneer en hoe?
3. Wat betekent het voor uw geloof, dat God toelaat dat sommige van Zijn kinderen wèl worden verscheurd door leeuwen van allerhande soort?

Tekst: Daniël 6: 10b, 11 en 12 (NBV)

Niemand is zo loyaal aan de overheid als een ambtenaar, die het beleid ervan uitvoert. Maar tot hoever kun je als beambte méé? Uitkeringsgerechtigden, die een fout maken, worden aangepakt. ‘Handhaving’ heet dat. Maar wie handhaaft in de stad de sociale gerechtigheid waar ‘t gaat om thuishulp? ‘Nationale ombudsman’ stelt op dit ogenblik een onderzoek in.

Zo’n morele autoriteit was ook Daniël onder nota bene drie koningen. Bij Nebukadnezar, Belsazar en de 62-jarige Darius van Medië. Samen met Cyrus van Perzië hadden ze het machtige Babel op de knieën gekregen. Een 80+ Jood, die de laatste koning van Babel op z’n nummer had gezet, was nu ‘hun’ man. Zijn collegae meden hem daarom.

De top 120 van het ambtelijk apparaat vormde de ‘commissie stiekem’. Die riep de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD) te hulp. En die wéét: elk heeft ergens wel een zwakke plek. Of ze nu Daniël of Darius heten. Menig koning heb je tuk, als je hem voorstelt onderdanen te laten testen op ‘koningsgezindheid’. Ráák!

Een proefversie van een ‘wet gelijke behandeling’ wordt uitgerold over het hele rijk van hoog tot laag. Niemand uitgezonderd. Op straffe van de leeuwenkuil bij overtreding. Niet dood door verbranding zoals in Babel. Perzen als vuuraanbidders vonden dat helemaal niets. Spelen met vuur: ja, dat deed enkel en alleen Daniël.

In zijn bovenvertrek had hij in de richting van Jeruzalem open vensters. Daar knielde hij neer, bad tot zijn God en prees Hem, precies zoals driemaal per dag zijn gewoonte was. Maar toen drongen de mannen zijn huis binnen en troffen Daniël aan terwijl hij tot zijn God bad en Hem prees. Hier heb je het DNA van Daniëls geloof!

De-Niet-Aflatende (DNA) verdient geloof en gebed zegt Salomo. Bidden in de richting van Jeruzalem is wat God vraagt. Dan zal Hij Zijn volk in den vreemde blijven gedenken zodra het zich weer wendt tot het hart van God: de tempel (1Kon.8:46-50). Het gebed is en blijft het geheime wapen. Van Simson tot Daniël tot Paulus.

Het is de band, die trekt als je niemand meer over houdt die voor jou door het vuur gaat. Wanneer je je als het ware voor de leeuwen gegooid voelt door nota bene mede-gelovigen! Want waar was dokter Lucas voor Paulus?Gemeente, hoe ziet uw en mijn ‘gebedsvenster’ er momenteel uit? Soms zitten er tralies voor. Wordt je gebed tegengehouden door ruzie met iemand…
Of ben je verstrikt in dingen, die gewoon haaks staan op ’t-gelóóf- waardig-leven. Of je venster naar God toe is beslagen door zorgen of verdriet. Dan kan ‘t zijn, dat je hand zich eerder balt tot een vuist dan dat die zich laat vouwen. Soms blijft er op den duur geen (gebeds)grond meer over om voor Hem op de knieën te gaan.

Roepen we onderweg op de vraag van anderen of we nog geloven, dat God in ons hart zit. Daar waar een ander toch lekker niet kan kijken. Een enkele keer doet de nood ons bidden. Maar waarom zouden we ‘t nog doen, als ‘t ons goed gaat? Dan kan God zich tenminste richten op minder bedeelden. Leven Hij én wij op onszelf!

Driemaal daags bidden bij zoveel welvaart vinden we ergens flauw. Niet zelden worden we daarna lauw. En de prijs die we betalen als we God ook niet meer (leren) loven en prijzen, is altijd deze: ‘Dan gaan we dus echt alléén door het leven. En vroeg of laat wordt die last ons een keer te zwaar.’ Gemeente, het DNA van het geloof is God Zélf.

Als ‘De-Niet-Aflatende (DNA)’. Dat zien we terug bij Meerdere Daniël Jezus. Het Lam dat sterker is dan de leeuw (=satan), die rondgaat om te zien wiens (gebeds)leven hij kan verslinden (1Petr.5:8). Alleen dankzij Hem kunnen ook wij lammeren onder wolven zijn (Luc.10:3). Wie in Hem gelooft, krijgt ook dit Zíjn DNA: Doe-Niets-Alleen (DNA)…

Op een dag allemaal onderweg naar een kuil waaruit géén mens zichzelf kan optrekken, trekt enkel ‘De-Niet-Aflatende (DNA)’ ook dááruit de Zijnen op (=opstanding der doden!).

Amen.

Eredienst – zondag 8 november 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: Hoogmoed komt voor de val!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen en stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek nr. 78: 1, 2, 3
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 448
• Geloofsaansporing: Mattheüs 25: 31-33, 40, 45b (BGT)
• Zingen: R. Kleijer: Op het leven nr. 43 (melodie: Liedboek nr. 841)
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Daniël 5: 13-30
• Zingen: Liedboek nr. 95: 4, 5
• Kinderen groep 1 t/m 5 en 6 t/m 8 gaan naar nevendienst
• Prediking n.a.v. Daniël 5: 23b (NBV)
• Zingen: Liedboek nr. 912: 1, 3, 5, 6
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek nr. 865: 2, 3
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
Daniël 5: 1-12

Vragen voor zelfstudie

1. Hebt u mensen in uw omgeving die u kunnen adviseren zoals de moeder van Belsassar deed? Zo ja, wat is uw ervaring hiermee?
2. Wat was er nodig, voordat Daniël ook op het hoogste niveau het geloof in de God van Israël in Babel ter sprake bracht? En wat betekent dit voor ons?
3. Na uitleg door Daniël van het teken aan de wand van het paleis in Babel, sterft koning Belsassar vrijwel onmiddellijk ter plekke. Aan welke situatie in het Nieuwe Testament doet dit gedeelte uit de bijbel u denken?

Tekst: Daniël 5: 23b (NBV)

Ruim een week na Hervormingsdag is ’t goed om te beginnen met een citaat van Luther. Volgens de kerkvader uit Wittenberg staan er in de wereld tweeërlei soorten kansels: die van God en duivel. En weet u wat het verschil is tussen beiden? De kansel van God doet een mens soms op de grondvesten trillen.

Om juist daarna vertroostend en bemoedigend te zijn. De kansel van satan werkt precies omgekeerd. Mensen wordt eerst in slaap gewiegd en zorgeloos gemaakt. Pas daarna komt de aap uit de mouw. Roepen mensen teleurgesteld uit: ‘Waarom hebben we al die tijd de Here niet gekend naar dat Hij te vrezen is?’

Koning Belsazar ging nog één stap verder. Evenals veel landgenoten in onze dagen laat hij zich van geen enkele kansel ook nog maar iets gezeggen. Op 7 oktober 539 voor Christus beschouwt hij het Babel van opa Nebukadnezar en vader Nabonid als onneembaar. Ten teken daarvan zet hij ‘t op een féésten.

Terwijl de omstandigheden daar allerminst naar waren. De Meden en de Perzen hadden het Babylonische wereldrijk goeddeels veroverd. De ondergang dreigt, maar hij kiest voor de eeuwenoude formule: ‘Laten we eten en drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven we (1Cor.15: 32).’ Als in de tijd vóór de zondvloed.

In zijn staat van beneveldheid vervalt hij tot overmaat van ramp tot godslasterlijk gedrag. Belsazar liet ooit veroverd vaatwerk uit tempel te Jeruzalem aanrukken om te slempen. Zo’n soort van bezoedeling maakten we deze week mee bij Pauw, toen schrijver Dimitri Verhulst de bijbel op één lijn zette met Mein Kampf.

‘Fort Europa’ begint steeds meer contouren te vertonen van het Babel uit Openbaring. De meerderheid erbinnen is bang voor elk type geloof dat aanspraak maakt op héél het leven. De meervoudig oververzadigde in zichzelf opgaande mensheid, die geen grens meer kent, wenst níet gestoord te worden in de welvaartsroes.

Inmiddels te nuchter voor leven mét en dronken van leven zónder God zien we James Bond op het witte doek bij Spectre. Met als titelsong: Writing’s on the wall. Plots klinkt er indringend uit speakers de stem van Sam Smith met de woorden: ‘How do I live? How do I breathe? If I risk it all, could you break my fall…?’

Komt hoogmoed voor de val? De muzikale vraag uit de bioscoop verschijnt op de muur van koninklijk paleis van Belsazar. Als ware ’t de stenen tafels van Mozes. Met daarop een Aramese tekst: ‘Mene mene tekel ufarsin.’ Is er nog een hofprediker in de zaal, die de tekenen der tijden weet te duiden? Ja, de oude kanseltijger Daniël.

En profeteren verwart hij níet met profiteren. Hij past de goede waar van de boodschap níet aan de klant aan. Majesteit, ú hebt Het Hóógste Gezag, dat van de God van Israël, getart. Hóór de woorden van de tekst: Maar de God die beschikt over uw levensadem en die al uw doen en laten bepaalt, hebt u niet verheerlijkt.

Daniël zegt hier in diepste wezen hetzelfde als later Meerdere Daniël Jezus Christus tegen Pontius Pilitus: ‘Gij zoudt geen macht tegen Mij hebben, als het u niet van boven gegeven ware (Joh.19:11a).’ Slechts God is Allerhoogste Koning. Ja, je luistert anders, als je ‘t ontdekt: dit gaat ook mij aan! Hoe is ’t nu bij u en mij?

Komt de Heer écht aan Zijn eer in ons leven? How do I live? How do I breathe? Alleen de Heiland kan zeggen:’ Ik heb U verheerlijkt op de aarde en Ik heb hun uw naam bekend gemaakt (Joh.17:4a,26a).’ Wie zich voor de naam boven alle naam niet schaamt, mag naar het bruiloftsfeest van het Lam.

Amen.

Dankstond voor gewas en arbeid – woensdag 4 november 2015 om 19.30

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: Wat is de mens?

• Orgelspel
• Woord van welkom en mededelingen
• Zingen (staande): Nieuwe Liedboek nr. 8: 1, 2, 3
• Bemoediging en groet
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 362: 1, 2, 3, 4 (melodie: Liedboek nr. 801)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Psalm 8 (HSV)
• Anita van der Molen-Holl zingt: Opwekking nr. 599
• Schriftlezing: Hebreeën 2: 5-9 (NBV)
• Zingen: Liedboek nr. 8: 4, 5, 6
• Prediking n.a.v. Psalm 8: 5 (HSV)
• Anita van der Molen-Holl zingt: Opwekking nr. 770
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• Zingen (staande): Liedboek nr. 218: 2, 3, 5
• Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
1 Corinthiërs 15: 26-28

Vragen voor zelfstudie

1. De mens is bíjna goddelijk gemaakt (Ps.8:6). ‘Bijna’ is ‘nog niet helemaal’. Wat betekent het om ‘eeuwige tweede’ te zijn?
2. God laat ons ‘heersen’ over de werken Zijner handen (vs.7). Als er aangaande bovengenoemde dingen een ‘meet’-moment komt van hogerhand: hoe hebt u ‘t er dan als gelovige vanaf gebracht?
3. Is nu al te zien, dat alle dingen aan de voeten van Davids Zoon Christus zijn gelegd? Zo ja, waaraan dan? En in uw eigen leven?

Tekst: Psalm 8: 5 (HSV)

In de dankstond staan we stil bij de schepping als schilderij en de mens als rentmeester van God daarin. Wát is de mens? Op drie wijzen kijken we naar deze ene vraag. Hoe denkt David hierover in deze psalm? En wij zelf tegenwoordig? En tenslotte Davids Zoon Jezus Christus? Wát is de mens? Wie ben ik voor God?

De in laatste oorlogsdagen door een verdwaalde kogel gedode theoloog Jan Koopmans (1905-1945) bekeek deze psalm van David ergens als een ónmogelijk lied. Hij vraagt zich openlijk af: Over wélke mens heeft David ’t hier? Over de ideale mens van vóór zondeval òf over die van nà herschepping op de nieuwe aarde?

Het gaat over mesen als jij en ik in het hier en nu! Bíjna goddelijk noemt David ons. Maar dit bijvoeglijk naamwoord ‘bijna’ werkt als destijds ‘beetje’ in verband met ‘dom’ van Maxima. Destijds gezegd naar aanleiding van een uitspraak van manlief Willem Alexander over zijn Argentijnse schoonvader.

Maar op keper beschouwd is bijna goddelijk eigenlijk dus níet-goddelijk! Zoals een ‘beetje dom’ niet bestaat, maar gewoon dóm is. Ja, wát is de mens in zijn nietigheid tegenover de grootsheid van héél het al? Een stofje aan de weegschaal. Speldenknopje. Een verwaaid blad aan een boom in herfsttijd, nadat de oogst al is binnengehaald.

Maar hoe kijken wíj tegenwoordig naar die vraag: ‘Wat is de mens?’ Met eer en glorie gekróónd (vs.6)? Reden tot dankbaarheid toch? Soms ook niet, als de kroon pijn doet; omdat leven pijn doet. Klein worden we als mens in het aangezicht van de dood. In tijden van ernstige ziekte. Dan komt in alle heftigheid de gedachte op: ‘ik, arm hoopje mens!’

Soms ook hebben we de neiging om de kroon van God néér te leggen, omdat we die nauwelijks meer waard zijn. Smeltende ijskappen, brandende oerbossen waarvoor de president van Indonesië vorige week zelfs tussentijds van staatsbezoek terugkeerde en vluchtelingenstromen waaraan géén begin en einde meer te bekennen valt.

We leven hier alsof we twee aardbollen tot onze beschikking hebben. En we denken: nà ons de zondvloed. Maar de werkelijkheid is: ‘Wij zíjn de nieuwe zondvloed!’ Alles wat we nú beter doen, zei de man van de Groene Kerk, werkt pas over vijftig jaar ecologisch positief dóór. En zo zijner er nieuwe vragen ontstaan.

Zoals déze: ‘Heerst de mens over de aarde òf de aarde langzamerhand over de mens? Wat is de samenhang tussen onze zonden en het hedendaags zuchten van de schepping (Rom.8:22)? En zal de mens als Schepper-náást- God zich in de toekomst ontpoppen als een engel hebben of nog erger zijn dan een wild verscheurend dier?’

Wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt, en het mensenkind, dat U naar hem omziet? En zo komen we bij Davids Zoon Jezus Christus. Hoe kijkt Hij naar vraag: ‘Wat is de mens?’ In dit deel van een wereld waar voor zoveel te danken is en toch-steeds-meer-een-wereld-zónder-God is ‘t mens-zijn ergens in de lucht komen te hangen. Zijn we als een schilderij zonder lijst.
In dankstond is ’t een regelrechte dankzegging waard, dat Kunstenaar God (=Schepper) Zélf als Verlosser Zijn eigen schilderij binnen is gestapt. En wèl in de persoon van Zijn Zoon. Enerzijds volledig mens, die in Gethsémané kinderlijk bad: ‘Vader, niet mijn wil, maar de Uwe geschiede (Mt.26:39).’

Anderzijds niet bíjna-goddelijk, maar voluit Gód. Naar Wie wind en water luisteren en bij Wie zieken genezing vinden en zelfs niet langer meer aan de dood onderworpen zijn (Hb.2:9). Hij legde Zijn glans en glorie af, opdat ieder mens zelfs in het laatste uur aan God kan vragen om hem te gedenken (Lc.23:42).

En we mogen dankbaar zijn dat God Zijn eigen naam zoals Hij die aan Mozes bekend gemaakt heeft eer zal blijven aan doen. Hij zal de schepping en ons als Zijn schepselen niet laten varen, want wij zijn en blijven het werk van Zijn handen. Wát is de mens? Vanuit mezelf gezien dit jaar misschien niet zo veel zaaks.

Maar vanuit Zoon gezien is er reden tot blijvende dankzegging. Ben ik zelfs van eeuwigheidswaarde. Ja, hoe machtig is Zijn naam op héél de aard’ (vs.2,10). Dwars door alles heen mag altijd weer aan de dankbaarheid stem worden gegeven. Vanavond met het bijzondere lied, waarmee God Zijn eigen naam eer aan doet: Ik zal er zijn.

Amen.

Eredienst – zondag 1 november 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur (wijkpredikant)
Thema: (on)gevraagde raad!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen en stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek nr. 93: 1, 2, 4
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek nr. 145: 4, 6
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 289: 1, 2 (melodie: Liedboek nr. 913)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Daniël 4: 1-15 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer Zing in ‘s hemelsnaam nr. 30: 1 (melodie: Liedboek voor de kerken nr. 415)
• Schriftlezing: Daniël 4: 16-24 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer Zing in ‘s hemelsnaam nr. 30: 2 (melodie: Liedboek voor de kerken nr. 415)
• Kinderen groep 6 t/m 8 gaan naar nevendienst
• Prediking n.a.v. Daniël 4: 17a, 19a, 24a (NBV) / De boom die u hebt gezien…dat bent u, majesteit! Daarom, majesteit, laat mijn raad u welgevallig zijn: doe uw zonden teniet door vrijgevig te zijn en maak uw onrechtvaardigheid goed door u te ontfermen over de armen.
• Zingen: Liedboek nr. 73: 8, 9
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Robin de Vries op piano speelt
• (staande) Zingen: Liedboek voor de Kerken nr. 304: 2, 3
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Bijbelgedeelte voor zelfstudie
2 Samuël 11
Daniël 4: 25-34

Vragen voor zelfstudie

1. In Daniël 4: 24 wordt het Woord door de profeet toegepast op koning Nebukadnezar. Moet dat in elke preek gebeuren? En wat is ervoor en wat is ertegen?
2. Zowel Nebukadnezar als David wandelen op het dakterras van hun paleis en zien dan van alles. Is daar bij alle verschil tussen die twee mannen ook overeenkomst? En wat heeft ons dat te zeggen?
3. Waar ziet u vandaag de openbaring van het beest in de mens?

Tekst: Daniël 4: 17a, 19a, 24a (NBV)

Nog niet zolang geleden hoorde ik iemand hardop dit denken: ‘Gaat ‘t mij niet te goed? Géén geldzorgen. Kinderen gezond. Géén ruzie in de familie. Als ‘t maar zo blijft. Gewoon afkloppen!’ Iets soortgelijks is koning Nebukadnezar gaan denken op het hoogtepunt van zijn macht. Rondom het jaar 570 voor onze jaartelling.

Hij had rust van vijanden rondom. Zelfs kleinere grootmacht Egypte had hij inmiddels op de knieën gekregen. En tot de meest opvallende bouwwerken behoorde het paleis voor koningin Amytis. Een meisje uit de bergen voor wie hij in de vorm van een terrasvormig gebouw zelfs ‘hangende tuinen’ had laten aanleggen.

Gedachten over zichzelf zoals Mohammed Ali alias Cassius Clay ooit had met ‘I am the greatest’, nam hij mee naar dromenland. Zoals dit al eerder is gebeurd met de droom over het beeld (Dan.2). Dit keer stond hem een grote boom voor ogen, waarvan heel wat mensen leven. Een boom, die regelrecht tot aan de hemel groeit.

Maar die droom krijgt ronduit trekken van een nachtmerrie, als deze gedachte bij hem opkomt: ‘Hoe moet ‘t verder, als op een dag plots met mij ‘gekapt’ wordt?’ Zoals de puber, die plotseling midden in de nacht wakker wordt en zichzelf dood ziet gaan in zijn eigen droom. Ouderen denken daaraan meer, als de blaadjes vallen.

Alle wijzen van Babel laten zich op dit punt níet ‘doorzagen’ door hun ‘hoogste boom’ van het land. Slechts op één uitzondering na: Daniël. Eerst is hij een poosje stil, maar dan zet hij ‘de beuk erin’ met de tekst van vandaag: de boom die u hebt gezien…dat bent u, majesteit! Daniël doet in profetisch optreden denken aan Nathan.

Ook deze zei op enig moment tegen zijn eigen ‘hoogste boom’ David, die het blaadje (Bathseba) van buurman groener vond dan dat bij hem thuis: ‘u bent die man (2 Sm.12:7).’ Zulke levende mo(nu)menten van geloof doen mij denken aan nog een andere negentig plusser in onze tijd: Billy Graham. In zijn pas uitgekomen boek.

‘Where I am: heaven, eternity, and our life beyond.’ Hij geeft net als een Daniël vaak versmaad, tóch (on)gevraagd raad: daarom, majesteit, laat mijn raad u welgevallig zijn: doe uw zonden teniet door vrijgevig te zijn en maak uw onrechtvaardigheid goed door u te ontfermen over de armen. Anders is leven op aarde reeds een hél!

Letterlijk zegt Billy Graham: ‘God is ook een God van gerechtigheid en rechtvaardigheid. Hij bereidt géén plek in de hemel voor mensen, die zich níet willen bekeren van hun zonden.’ Gemeente, dat betekent: geloven is niet enkel zaak van het kwade nalaten, maar ook het goede dóen (vs.29). Nebukadnezar krijgt een jaar de tijd.

Hoelang hebben wíj nog? Nebukadnezar zag zichzelf ergens als ‘een grote geest’, maar leefde een veel/volheid van jaren (7) als een beest. Kijkt meer naar beneden dan naar boven.
Die mens zegt in zijn hart: ‘Mijner is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid.’ Sinds Adam is elk mens een god in het diepst van zijn gedachten.

Groten der aarde doen telkens weer een greep naar de macht. En het waanbeeld van de heerser is het schaduwbeeld van het hoogste dat op aarde kan bestaan: het Koninkrijk Gods. Niet toevallig, dat Meerdere Daniël het Koninkrijk der hemelen vergeleken heeft met boom. Denk aan gelijkenis van het mosterdzaad. Klein begonnen!

Gróót geworden door Hem, die ons door de Geest doet zeggen en zingen: ‘t Is wèl met mij(n ziel) voor altijd! Amen.

Eredienst – zondag 25 oktober 2015 om 10.00

Voorganger: Ds. Bierma (Nijverdal)

• Orgelspel
• Voorbereidingslied: Psalm 150 : 1
• Votum en Groet
• Zingen: Psalm 118 : 1, 10
• Verootmoediging en schuldbelijdenis
• Als voortzetting van ons bidden ZINGEN we Gezang 463 : 1, 2
• Genadeverkondiging
• Lezing van de Wet uit Deuteronomium 5 : 6 – 21
• Zingen: Psalm 86 : 4, 5
• Gebed bij de opening van het Woord
• Schriftlezingen: Psalm 103
• Zingen: Psalm 103 : 3, 4, 5
• Verkondiging
• Zingen: Gezang 466 : 1, 3
• Pastorale afkondiging van rouw
• Lied 190 : 1 (zangbundel Joh. de Heer, 1991)
• Dienst der gebeden
• Dienst der offerande (onder orgelspel)
• Slotlied: Gezang 320 : 1, 2, 3
• Wegzending & Zegen
• Orgelspel