Categorie Archieven: Digipreek

Eredienst – zondag 12 februari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Doen wat God van je vraagt!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 119: 12, 13
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 119: 43, 66
• Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 310
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Mattheüs 6: 1-4 (BGT)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 364: 1, 2, 3
• Zingen: Nevendienstlied 1 (melodie: Altijd is Kortjakje ziek), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Mattheüs 6: 1 (BGT)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 62: 6, 7
• (staande) Wij gedenken: Henk Groot Bramel (1942-2017)
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 304: 1
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 912: 1, 4, 5, 6
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Mattheüs 6: 1 (BGT)
Jezus zei: ‘Let op! Je moet doen wat God van je vraagt. Maar je moet dat niet doen om op te vallen bij de mensen. Anders zul je geen beloning krijgen van je Vader in de hemel.

Deze tekst stond ooit op een spandoek aan de buitenkant van een kerk: ‘Zij die geloven, worden belóónd.’ Maar hoe sterk moet je dan in je geloofsschoenen staan? Welke beloning wacht je dan? En is die weer afhankelijk van de hoeveelheid geloof, die je had? Of is geloof meer een kwestie van: geen woorden, maar daden!

Jezus zei: ‘Let op! Je moet doen wat Gód van je vraagt. En wat doen wij? Veeleer datgene wat volgens ons door medemensen van ons wordt gevraagd. Anders gezegd: Voor wie doen we ’t, áls we iets doen? Voor God, voor armen of voor onszelf? Of voor alle drie een beetje? Hoe we dóen, gaat terug op de kindertijd.

Toen we klein waren, hebben onze ouders ons geleerd om een stukje chocola te delen met ons broertje of zusje of vriend(innet)je. Normaal gesproken werden we daarvoor door onze vader of moeder beloond of geprezen. Maar sluipenderwijs kan zo een praktijk groeien dat we iets geven: niet zozeer om de ander, maar om onszelf.

Om te horen wat voor goede mensen we zijn. Ergens doodsbang om tegen te vallen. Bij een open schaalcollecte in de kerk geven mensen doorgaans bewuster. Geven kan zelfs iets krijgen van een toneelstuk. Daarom zegt de Here Jezus er ook heel bewust dit bij: Maar je moet dat niet doen om op te vallen bij de mensen.

Links en rechts in het publieke domein iets geven. De begrippen links en rechts zijn in de politiek momenteel flink aan slijtage onderhevig. Echter in de wereld van de psychologie staat onze linkerkant voor het ónbewuste. Rechts voor het bewuste. Fout is, als onze bewuste kant wil weten wat de ónbewuste kant doet (vs.3).

Anders gezegd: Achter elk gedrag aan de buitenkant zit bij ieder mens een eigen binnenkant. Maar de Heiland heeft toch ook gezegd: ‘Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader die in de hemelen is, verheerlijken (Mt.5:16a).’ Maar lijkt Jezus hier niet met Zichzelf in tegenspraak?

En wie weet tegenwoordig nog wat met het geven van een aalmoes is bedoeld? Alleen het woord aalmoes roept al het nodige op. Bij ons is iets een aalmoes, als iemand iets geeft wat écht te weinig is gelet op de te lenigen nood. In onze tijd heet zoiets ook wel ‘een druppel op een gloeiende plaat’. Soms met een blik van boven naar beneden.

Denk aan de vroegere aalmoes van de diaconie! Het diaconaal platform werkt tegenwoordig gelukkig anders. In een land als het onze waarvan elke 5 huishoudens op dit moment er 2 financieel ‘onder water’ staan. De lijn van tot niets verplichtende liefdadigheid is radicaal veranderd in een helpen onder protest tegen óngerechtigheid.

Anders zul je geen beloning krijgen van je Vader in de hemel. We zijn weer terug bij die zin aan de buitenkant van die kerk: ‘Zij die geloven, worden belóónd.’ Geloven is vertrouwen. Niet passief blijven, maar actief worden. Er zijn voor de ander. Met als kans, dat de ander God ontmoet in Christus. En wij mede dankzij die ander én Zijn werk in ons.

Dat begint telkens weer met de Heilige Geest. Hij neemt ons apart in de binnenkamer. Hij houdt ons voor: ‘Als je níet houdt van gelovigen die je om je heen ziet, dan kun je ook niet houden van God die je níet ziet (1Joh.4:20b).’ Anders gezegd: Wie binnenstebuiten leeft, laat ook de ander weer delen in het eigen loon bij God: genáde!

Amen.

Eredienst – zondag 5 februari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. Wegerif (Nijverdal)

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Voorzang: Psalm 66: 1-3
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Psalm 66: 5
• Verootmoedigingsgebed
• Zingen: Lied 834: 1
• Verkondiging van Gods genade
• Zingen: Lied 834: 2
• Leefregel
• Zingen: Lied 834: 3
• Gebed bij de opening van het Woord
• Lezing uit het oude testament: Jesaja 49: 1-7
• Zingen: Psalm 139: 1
• Evangelielezing: Mattheus 4: 12-22
• Zingen: Lied 531
• Uitleg en prediking
• Zingen: Lied 361: 1-4
• Dankgebed en voorbeden, Stil gebed, Onze Vader
• Inzameling van de gaven
• Zingen: Lied 361: 5-7
• (staande) Heenzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Avondmaalsdienst – zondag 29 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Genezing op afstand!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 121
• Bemoediging en groet
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 232
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Johannes 4: 46-54 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 170: 1, 2
• Zingen: nevendienstlied 6, terwijl groepen 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan (melodie: Liedboek 2013 nr. 801)
• Prediking n.a.v. Johannes 4: 50 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 713: 1, 2
• Woorden der inzetting
• (staande) Zingen: Apostolische Geloofsbelijdenis
• Nodiging
• (staande) Gezongen dankzegging: Liedboek 2013 nr. 655: 3, 4, 5
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 291
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 4: 50 (NBV)
’Ga maar naar huis,’ zei Jezus, ‘uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg.

De Chinese evangelist Watchman Nee (1903-1972) vertelt in één van zijn boeken het volgende: ‘Er lopen drie vrienden achter elkaar over een smalle muur. De eerste heet Feit. De tweede Geloof. En de derde Ervaring. Ze vinden het moeilijk om hun evenwicht te bewaren. Het gaat goed zolang…

Geloof niet omkijkt. Zich concentreert op de voorste vriend Feit. Maar zodra Geloof controleert of Ervaring nog wel in zijn kielzog meekomt, valt hij van de muur…’ Nu het punt. Menig mens ervaart niet, dat God op de weg van het geloof méé komt. Zeker als ‘harde feiten’ gebeuren. Kind dat ziek wordt!

Dan wordt meest riante leven aan ‘het hof van de welvaart’ onmiddellijk betrekkelijk. Ouders zijn het kwetsbaarst in hun kinderen. Zoals nu bij zoontje van 3 met leverkanker van zanger Michael Bublé. En toen bij zoon van lakei van koning Herodes Antipas (20 vóór-39 nà C) uit Kfar Nahum. Troost-dorp.

Stad ten westen van meer van Tiberias en 200 meter onder zeespiegel. Kind van deze Joodse man had hoge koorts (vs.52). Mogelijk verband houdend met malaria, die daar bij het meer vaker heerste (Lc4:38). De vader maakte reis van 26 kilometer naar Kana waar Jezus jaar eerder water in wijn verandert.

Over het hoofd van de overbezorgde vader heen richt Jezus Zich tot ‘Jan Publiek van alle plaatsen en alle tijden’, die Hem ziet als wonderdokter. Gratis aan huis te ontbieden. En wat doet de Heiland dan? Bewust gaat Hij níet mee in de verwachting van man en de anderen. Uitermate spannend moment. Pa houdt áán!

Calvijn zegt: ‘Ofschoon de Here onze hulp is, leren we hier Hem niets voor te schrijven.’ Jezus prevelt géén gebed. Geeft géén recept. Vraagt ook niet naar geloof van de zieke. Bindt de vader enkel aan dit beloftevolle Woord: ’Ga maar naar huis, uw zoon leeft.’ Dezelfde woorden sprak Elia in Sarfath…

In het huis van een vrouw die nà haar man ook haar zoon verloor (1Kn.17:23) Toen zelfs Johannes de Doper eraan begon te twijfelen of Jezus wel écht de Messias is, zegt de Heiland: ‘Blinden kunnen weer zien, doven horen, verlamden lopen, mensen met huidvraat worden rein, doden opgewekt en armen horen goed nieuws (Lc.7:23).’

En dan voltrekt zich een dubbelwonder. De vader leert geloven zónder te zien. En tegelijkertijd wordt zijn kind beter, terwijl hij níet thuis is. Daarmee staat hij in de lijn van Noach die ark bouwde alsof zijn leven en dat van anderen ervan afhing. De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg…

Nog bewogener dan de heenreis is de terugreis, als tegemoet komend personeel hem vertelt hoe het met zijn kind is. Daarna komt hij zelf en zijn hele huis tot geloof (vs.53). Dit is ‘genezing op afstand’! Bij viering van het Heilig Avondmaal gebeurt eigenlijk iets soortgelijks.

Dan lopen ook drie vrienden achter elkaar over een smalle muur. Vriend Feit: het kruis en de opstanding als heilsfeiten. Vriend Geloof richt zich op de betekenis hiervan. Bestaande uit: ‘Genezing op afstand’. In de vorm van vergeving van zonden, ook voor ons die nu leven. Vriend Ervaring maakt geloof in dit heilsfeit 2000 jaar later tastbaar.

Zoals Augustinus zegt: Verbum visibile (Het zichtbare Woord). Onder de tekenen van brood en wijn. Om ook ons en allen dit bij monde van de Here Jezus te horen zeggen: ‘Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijt, en beleef hier en nu deze blijdschap: ‘de Zoon, het Kind ook ons gegeven, lééft!’

Amen.

Eredienst – zondag 22 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: De ware Jacob!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 1, 2, 14
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 538: 1, 4
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 378
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Johannes 4: 5-30 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 653: 1, 3
• Zingen: R. Kleijer nevendienstlied 5 (melodie: Liedboek 2013 nr. 134), terwijl kinderen groep 6 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Johannes 4: 29 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 226
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 672: 2, 3
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 4: 29 (NBV)
‘Kom mee, er is Iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de Messias zijn?’

Kent u iemand, die alles van u weet? Van school of een andere gelegenheid? En wat is uw ervaring hiermee? Is de band door de jaren heen goed gebleven of steeds rafeliger geworden? In gebed tot de Heer mag je ervan uitgaan, dat Hij als Enige echt álles weet. En tóch wil Hij ’t van ons als kinderen Zélf horen. Geeft dit rust?

Vandaag geeft onze tekst ook iets weer van deze goddelijke kwaliteit bij de mens Jezus. Na afloop van een gesprek op klaarlichte dag, ook over woelingen in het (liefde)leven, zegt een Samaritaanse vrouw: Kom mee, er is Iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de Messias zijn? Messias: Gezalfde!

Jezus: man met een missie. Helemaal sinds het uur van Zijn doop in de Jordaan door Johannes de Doper. De hemel ging open. De Geest gaf Hem vleugels. Maakte Hem tot God vredesduif. Na een moeilijke tijd in de woestijn vol aanvechtingen begon de Heiland als dertiger met Zijn (heils)werk.

Jezus trekt niet óm, maar gaat juist dwars door Samaria heen. Nèt zo gaat Hij te werk in ontmoetingen. Persóónlijk. Eén op één. Recht op het doel af. Zowel bij Nicodémus als de Samaritaanse-zonder-naam. Twee heel verschillende mensen. De één levend volgens het liniaaltje van de wet en de ánder voor ’t vaderland weg…

De theoloog gaat ‘s nachts op zoek naar méér licht. Geloofszekerheid. Met hem zouden wíj juist een gesprek aangaan over ‘bronning van het leven’. Spiritualiteit. Levend water. Van de vrouw, onverzadigbaar op zoek naar échte liefde, zouden wij ergens schrikken. En waarover zouden we met haar beginnen?

Over de noodzaak van bekering en wedergeboorte. Maar Jezus kiest juist de tegenovergestelde benadering. Volgens de Samaritaanse en velen in onze dagen ons zijn er meerdere wegen naar God toe. Maar ís dat ook zo? Op dat moment wordt Jezus duidelijk. Als u zou weten wat God aan u geven wil, zou u het Mij vragen (vs.10).

Later zegt Hij ‘t zo: ‘Niemand kan tot God als Vader komen dan door de Zóón (Joh.14:6). Is er naar God als Vader maar één weg: er zijn wèl duizend en één tot Jézus. Wat voor mij werkt, kan voor een ander weer anders zijn. Jezus vinden bij de bron is daarom ook niet het einde, maar juist begin van totaal nieuw leven.

Daarom zegt Jezus ook tegen de Samaritaanse: ‘De redding komt van de Joden (vs.22).’ Hij zegt dit niet om Samaritanen als groep wèg te zetten. Wèl om aan te geven: er is géén redding buiten Hem als Messias om. Veel mensen zien Jezus als profeet en wonderdoener, die aan het kruis eindigde.

Maar velen zien het kruis níet als de Jacobsladder van de wáre Jacob. Als teken van een weg, die omhoog voert. Als teken van Hem, die op Golgotha de grote dorst-naar-God doorstaan heeft. En als Opgestane géén ‘second love’ is. Als schijnoplossing voor ongeluk in de liefde, maar Hij is ‘First Love’!

Jezus: hemelse Bruidegom. In liefde trouw aan God en ons. En als gemeente mogen wij ‘t óók zijn. Maranatha biddend, terwijl Hij álles van ons weet. Hij valt niet aan of af of uit, maar bij Hem ben je veilig. ‘Zou dat niet de Messias zijn?’ Geloven is: telkens weer gaan staan in de levensstroom van Zijn liefde.

Amen.

Eredienst – zondag 15 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: One for all!
Met medewerking van: Pearl

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 66: 3, 6, 7
• (staande) Bemoediging en groet
• Pearl zingt:
  • Reaching heaven
  • Opwekking nr. 789
• Geloofsaansporing: Johannes 3: 17-21 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 654: 1, 2, 3
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Johannes 3: 1-16 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 99 (melodie: Liedboek 2013 nr. 904)
• Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied 3, terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Johannes 3: 16 (NBV)
• Pearl zingt:
  • Opwekking nr. 688
  • Opwekking nr. 733
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Pearl zingt: People get ready
• (staande) Zingen: Liedboek nr. 654: 4, 5, 6
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 3: 16 (NBV)
Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

‘Hoe goed moet je zijn?’ Die vraag stelt zich menig jong mens. Kort studeren, flitsende carrière en vooral flexibel blijven. Maar hoe werkt het ideaal van de zelfverwerkelijking uit de prestatiemaatschappij nu dóór in de eigen verhouding met God? Wie wil nog werkelijk weten of/wanneer we goed genoeg zijn voor Hem?

‘In den beginne’ horen we hoe de Here met uiterste tevredenheid terug keek op het werk van Zijn handen (Gen.1:31). Maar na verloop van tijd is er veel mis gegaan en mis gedaan. Paulus stelt vast dat er zelfs niet één mens is, die uit zichzelf God ernstig zoekt (Rom.3:11). Hoe krijg je dan de kloof tussen Hem en ons gedicht?

Onrust over die vraag zocht naar een antwoord ten tijde van de reformatie. Bij monde van Luther. Niet primair wat ík denk of doe, maar wat Gód gedaan heeft in Christus maakt het verschil. Mogelijk worstelde Nicodémus, Joods godsdienstig leider, op eigen wijze met dezelfde vraag. Wannéér ben ik nu als mens goed genoeg voor God?’

Een mens denkt dan soms: ‘Dan moet ik zeker eerst voldoende vroom en heilig zijn. In deze wereld van ‘niets voor niets’ zit al gauw aan iets een voorwaarde. Daarom zien mensen beloften van God al snel méér als iets voor anderen dan voor henzelf. Misschien kies ik een keer voor God, als ik me wat beter voel dan nu.’ Maar wannéér is dat?

Jezus zegt: ‘Dat heel speciale gevoel van binnen krijgt een mens niet uit zichzelf. Daar waar we ‘t over hebben is vergelijkbaar met voor een tweede keer geboren worden. Over je eigen geboorte weet je zelf niet(s) meer. Behalve dan via je ouders tijdens de opvoeding. Over die twééde geboorte zegt de Here Jezus: die is mínstens zo nodig…

Anders groeit believing (geloven) niet echt uit tot belonging (de persoonlijke ervaring eigendom van Hem te zijn). Daarom zijn zondagsschool, club, catechese, bijbelstudie en studentenkring ook zo belangrijk op weg naar dit (be)leven: Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen…

Niet ik als mens kies als eerste voor God, maar God-in-Christus voor mij/ons: One for all! Voor wat of wie? Voor ‘de kosmos’. Hier vertaald met ‘wereld’. Hij is er voor héél het al. Niets of niemand uitgezonderd. Het water van de Doop tekent een mens voor het leven. Zuivert, dankzij reddingswerk van Christus. En de Geest, uitgaande van Vader en Zoon, brengt ons telkens weer bij Hem.

Jezus die als Enige vervulling kan geven in dorst-naar-leven dat voor-God-goed-genoeg is. Waar Hij is, waait er een nieuwe wind in het leven. Krijg je weer de vlam in de pijp van het geloof. Alleen dankzij Hem gaan we minder ‘gebeten’ reageren op God. Raakt het ‘zondegif’ uitgewerkt. Zoals bij Israël in woestijn onder Mozes…

Gods werk in het leven van onze ziel gebeurt van bovenaf. Soms komt er dan stoom uit onze oren zoals bij Saulus van Tarsen. Bij je tweede geboorte krijg je er géén gen bij. Wèl vallen er schellen van je ogen. Vraag je: ‘Wat wilt U dat ik doe voor U en anderen?’ Ook Nicodémus was er nog niet te oud voor om dit te leren.

En dat geldt voor elk mens. Kom uit de tent van leeg vermaak òf uit de legertent van vreugdeloos geloof. Met te weinig oog voor hoe God zelfs His One and Only níet gespaard heeft (Rom.8:32). Wij houden wat het liefste is, het langst vast. God níet! Hij gaf One for all! En geloof dat lééft, gaat ook all for One! All the way!

Amen.

Eredienst – zondag 8 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Wat heeft Hij jou te zeggen?

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 75: 1, 5
• Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 653: 1, 5
• Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 15 (melodie: Liedboek 2013 nr. 803)
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Johannes 2: 1-12 (HSV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 526: 3, 4
• Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied 3 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 122), terwijl kinderen groep 6 t/m 8 naar nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Johannes 2: 5 (HSV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 489: 2, 3
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 78: 1, 3, 4
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 2: 5 (HSV)
Zijn moeder zei tegen de dienaars: Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het.

De Deense dichter-dominee Kaj Munk (1898-1944) zei het al in zijn tijd: ‘De geschiedenis van Jezus op de bruiloft te Kana klinkt ergens zo onwaarschijnlijk, dat ‘t nooit bedacht kan zijn!’ Immers de bijbel begint met een bruiloft van eerste mensen in het paradijs. Johannes begint er ook bewust zijn evangelie mee.

En hij eindigt in het bijbelboek Openbaring met de bruiloft van het Lam van God. Maar hoelang hebben Adam en Eva ‘wijn’ gehad? Toen eerst hun kind werd weggenomen in leven buiten het paradijs, viel feest-dat-leven-heet al vroeg in het water. Zodra ziekte of dood of eenzaamheid intrede doet, is er de aanvechting.

Maar heeft Jezus niets beters te doen dan het bezoeken van bruiloften en partijen? Geloven is toch vóór alles een serieuze aangelegenheid? Nee, neem dan de neef van Jezus: Johannes de Doper. Een eerste-klas-wereld-mijder, die daardoor waarschijnlijk stuk beter lag bij Farizeeën dan de Heiland Zelf (Mt.11:19).

‘En op de derde dag’, zo begint Johannes te vertellen. Niet voor niets, want na drie dagen kwam Jona uit de walvis en stond Jezus op uit de dood. En nog altijd trouwen Joden graag op dinsdag, als derde dag van de week. De bruiloft: beeld voor het verbond van liefde tussen God en Zijn volk. In ’t bijzonder bij de profeet Hosea.

Op deze bruiloft te Kana ontbreekt ‘t aan het nodige. Het bruidspaar wordt níet met name genoemd. En de wijn is op, terwijl een bruiloft bij Joden zeven dagen duurt. Kana ligt trouwens in een gebied, dat Jesaja (9:1) als donker omschrijft. Er waren veel gemengde huwelijken. De wijn van het geloof is stil aan verwaterd.

Geloof wordt dan een soort ‘wasmiddel’, dat aan de buitenkant blijft. Het lijkt een stroom van levend water. Maar ‘t is stilstaand geworden zoals water in de zes reinigingsvaten. Voor elke dag één. Op zevende dag ga je naar God in tempel (=wasbeurt). Zes leerlingen/diakenen/ministers kunnen het verschil níet maken…

De zevende Persoon wèl! De hemelse Bruidegom Jezus. Niet op moeders tijd, maar de Zíjne! Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het. Zoals farao tegen het hongerend Egypte zei: ‘Ga naar Jozef en doe wat hij u zegt (Gen.41:55).’ Gemeente, waar wordt water wijn in ‘t leven? Daar waar mensen weer (opr)echt zijn.

Klare wijn geschonken wordt. Niet gehandeld wordt zoals op die bruiloft, waarbij elke genodigde gevraagd was zelf een fles wijn mee te nemen. Alles werd in één groot mengvat uitgegoten. Tótdat de vreugde omsloeg in het tegendeel. Door de ontdekking, dat meeste mensen hetzelfde hadden gedaan: veel water bij de wijn!

Echter daar waar weer wijn-bij-het-water wordt gedaan, gedáán wordt wat Jezus zegt, krijgt het leven weer de geur en kleur van de vreugde. Franciscus van Assisi (1181-1226) vat dit kernachtig samen: ‘Vreugde brengen waar verdriet is, vrede waar onmin is en vergeving waar wrok schuilt.’ Bruiloft zónder zure wijn.

Vóórsmaak van de Bruiloft van het Lam, Die Zélf al aan het kruis van Golgotha de zure wijn van het lijden gedronken heeft (Jh.19:29). Voor die bruiloft brengt de Bruidegom Zelf alles mee. Witte kleren aan de buitenkant. En dankzij de Geest nieuwe liefde voor wat God te zeggen heeft in Christus aan de binnenkant.

Amen.

Eredienst – zondag 1 januari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Levenslang leerling!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 138
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 324 (melodie: Liedboek 2013 nr. 118)
• Geloofsaansporing: Filippenzen 3: 12-16 (BGT)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 203
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Johannes 1: 35-52 (HSV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 531
• Prediking n.a.v. Johannes 1: 43a (HSV)
• Erik van der Arend: Psalm 121
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 416
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Johannes 1: 43a (HSV)
En hij (Andréas) leidde hem (Simon) tot Jezus.

Kunst zegt zoveel meer dan woorden. Wat mij bij bleef: een schilderij van een beeldhouwwerk van een man, die van de voeten tot zijn middel en een deel van zijn romp klaar was. Maar dat was nog niet eens het meest opmerkelijke. Wat opviel, was dat de schilder hamer en beitel in de handen van het model gelegd had. Alsof de rest van hemzelf afhing?!

Is dit ook niet ergens het beeld van heel wat typen geloofsleven? Wij grijpen soms ook naar allerhande in het streven om model-leerling te zijn. Terwijl slechts Eén de Meester(beeldhouwer) is. Op de eerste dag van het nieuwe jaar komen we twee broers tegen. De eerste twee in O.T., Kaïn en Abel, sloegen elkaar dood.

Maar de eerste twee in het N.T. maken elkaar niet af maar leren elkaar het leven, de Levende, kennen. Ze komen uit Bethsaïda (=huis van de visserij). Grieks georiënteerde stad ten oosten van de Jordaan. Daar vinden twee neven, Andreas en de evangelist Johannes, kostbaar goud. Bij Johannes de Doper, de neef van Jezus.

Onder zijn (boete)prediking wordt er een snaar geraakt bij Andreas. Maar de Doper benadrukt dat níet hij het is, die de zonden wegneemt. Maar het Lam Gods, dat Zich kort tevoren ook al had laten dopen. En zo komen de eerste twee leerlingen van de Here Jezus bij Johannes de Doper vandaan. Ze veranderen van leraar.

Maar kán dit zomaar? Geestelijk stuivertje wisselen? De Here Jezus Zelf reageert niet zelden terughoudend want Hij weet dat Zijn weg die van het offer is. Veel vraagt: onszelf! Heel behoedzaam stelt Hij dan ook vraag: Wat zoek je (vs.39a)? Waar ben je mee bezig? Waar leef je voor? Wat verwacht je en waarop hoop je aan het begin van 2017?

Andreas antwoordt met een tegenvraag: Maar waar komen we met U uiteindelijk terecht? Dan neemt Jezus hen en ons bij de hand en zegt: Kom en zie (vs.40,47). Die dag vertoeven Andreas en Johannes samen met de Heiland in een huis in Kapernaüm. Daarnà worden ze levenslang leerling. En is niet elke dienst ‘een gesprek onder vier ogen’ van Hem met ons/mij?

Daarna gaat Andreas naar huis. Naar de dubbele woning die hij met zijn oudere, getrouwde broer Simon Petrus deelt. Hij vertelt hem wát en Wie hij gevonden heeft. En hij (Andréas) leidde hem (Simon) tot Jezus. Zo wordt de bekendste leerling door de onbekende broer tot Jezus gebracht. In dit geval moet je ’t van je familie (wèl) hebben!

Dit gebeurde op het tiende uur (vs.40b). Hoe laat is het eigenlijk bij u en mij op de klok van het geloof? Wanneer zal het ‘ons’ uur zijn? Zijn wij al tot Hem gekomen? Hebben wij in Hem de Messias gevonden (vs.42)? En nemen we anderen (mét hun vragen) op die weg mee? Bij voorbeeld ook langs de weg van het gebed?

Gemeente, ja wat is gelóóf? Volgens Luther ‘getrooste vertwijfeling’, want geloof kán aangevochten worden. Ook door wat er in het nieuwe jaar onzes Heren in het groot en in het klein gebeurt. Zodra Luther dit overkwam, ging hij naar zijn medebroeder Melanchton. En dan vroeg hij: ‘Philipp, zeg ’t mij nog eens. Is ’t wel wáár?

Dat van God en Christus?’ Het enige wat Melanchton (1497-1560) dan deed, was zijn geloofsbroeder bemoedigen. En is dat niet hetzelfde als een medemens telkens weer tot Jezus leiden? Om dat (weer) te (leren) doen moeten we terug naar de éérste liefde voor Hem (Op.2:4). Zo maakt Hij van Simon, Andreas en ons een compléét (Meester)werk.

Amen.

Oudejaarsdienst – zaterdag 31 december 2016 om 19.30

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Alles op Zíjn tijd!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 90: 1, 6
• (staande) Bemoediging en groet
• Benno Kok (orgel) en Anita van der Molen-Holl (sopraan): Benedictus uit de Missa Brevis (Hans Boelee)
• (staande) Gezamenlijk gelezen geloofsbelijdenis van Nicea
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. nr. 726: 2, 6
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Prediker 3: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 845 (melodie: Psalm 86)
• Prediking n.a.v. Prediker 3: 15 (NBV)
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 39 (melodie: Liedboek nr. 803)
• Gemeentekroniek 2016
• Benno Kok (orgel) en Anita van der Molen-Holl (sopraan): Stay with me till the morning (W.A. Mozart; arrangement: Tom Parker)
• Gezamenlijk gebeden avondgebed van Luther
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 248
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Prediker 3: 15 (NBV)
Wat er is, was er al lang; wat zal komen, is er altijd al geweest. God haalt wat voorbij is altijd weer terug.

Ze waren onderweg. Twee personen in één auto. De chauffeur en de lifter. Eén ding viel op. De bestuurder verleende vaak voorrang. Nu eens aan een voetganger. Dan weer aan een fietser. En dat ging maar zo door. Totdat de toevallige medepassagier vroeg: ‘Meneer, ik wil me er niet mee bemoeien. Maar waarom rijdt u zo rustig?’ De chauffeur zei: ‘Och, wéét u, ik heb medelijden met al die mensen, die géén tijd hebben. In ieder geval wel zoveel dat ik ze een paar minuten extra gun!’ Gemeente, maar van wíe is de tijd? De tijd is van Gód. Daarom spreekt een mens dieper gezien ergens waarheid, als hij zegt: ‘Ik heb geen tijd!’

Maar wat deden we dit jaar met tijd, die God gaf? Terwijl eeuwigheid morgen zomaar kan beginnen? Op de drempel van Oud naar Nieuw zijn mensen soms een beetje uit hun doen. Aan de ene kant staat het leven als het ware even stil. Aan andere kant wéét je: leven gaat dóór! Wat er is, was er al lang.

De Romeinen zeiden het al: ‘Nihil novi sub sole.’ Niets nieuws onder de zon. Of zoals een olijkerd ooit met variant zei: ‘Het enige nieuws onder de zon is, dat er níets nieuws onder de zon is!’ Alles is wel een keer gedacht of gezegd. Daardoor is het schrijven van een origineel filmscript steeds moeilijker.

Maar ‘op het witte doek van de tijd’ komen beelden te staan, die onze voorstellingen te binnen, te buiten en te boven gaan. Tenminste als we ons daarbij ook laten leiden door wat in Openbaring ter sprake komt. Over de eindstrijd in de eindtijd. Ook daarvan zegt David: ‘Mijn tijden zijn ook dan in Uw hand (Ps31:16a).’

Wat zal komen, is er altijd al geweest. Prediker zegt: Leven is: ‘Alles op Zíjn tijd!’ In dat verband snijdt hij 28 begrippen aan, die verwijzen naar dagen die maan nodig heeft om ‘voor vol te worden aangezien’. Maar de beleving van tijd is zo verschillend. Als je tegenwoordig níet druk bent, ben je bijna ‘verdacht’…

Voor jongeren kan de tijd niet snel genoeg gaan op weg naar rijbewijs en andere diploma’s. Voor anderen kruipt de tijd, als ze ziek zijn. Of kinderen zijn te lang op vakantie, als je oud bent. Ook in deze dagen, die vanouds als familiedagen gelden. Maar waarvan een grote groep denkt: ‘Hoe kóm ik ze dóór?’

God haalt wat voorbij is altijd weer terug. God heeft een mens inzicht in de tijd gegeven. In het hart van elk mens zit het verlangen naar iets blijvends. Maar dikwijls steken wij onze tijd in wat tijdelijk is: werk, huis, partner, vakantie. Juist als we dan persoonlijke verliezen hebben geleden, komt de vraag boven.

‘Wat is op aarde blijvend?’ Eén ding: ‘Dat wat door Jezus volbracht is!’ God wil, dat wij mensen Zijn Zoon, het Kind van Kerst, leren zien als Leidsman van ons leven. Opnieuw of voor het eerst. Tochtgenoten zijn we. Op weg naar eeuwig Huis. Níet met mensenhanden gemaakt. Mensen, die tijd mogen némen.

Waarvóór? Welnu, méér tijd nemen om te werken aan … bídden! Om daarin nader te komen tot Hem, die ook ons mét de dag nader komt. In de Zoon, de Geliefde in Wie God welbehagen heeft. In Hem is Vader onderweg. Met een nieuwe hemel en nieuwe aarde. Geef tijd hieraan in 2017 vaker voorrang.

Amen.

Kerstgezinsdienst – zondag 25 december 2016 om 9.50

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Soli Deo Gloria!
Met medewerking van:
Dhr. B. Kok (orgel)
Dhr. J. Schreurs (trompet)
Voices of Bethel o.l.v. dhr. B. Eenkhoorn
Zondagsschool Jesaja 40: 8b

• Liederen vóór aanvang van de dienst
  • Liedboek 2013 nr. 486
  • Evangelische Liedbundel nr. 454
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• Voices of Bethel zingen: The Christmas Way
• Eén der kinderen zegt: Mattheus 1: 16 (BGT, gelezen door Allison van der Arend)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 145: 1,5
• (staande) Bemoediging en groet
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 494 (melodie: Liedboek 2013 nr. 473)
• Gebed
• Voices of Bethel zingen:
  • Echo Carol
  • Stille nacht
• Uitgespeelde bijbellezing: Lucas 2: 1-20
  • Verteller: Lisa van Dijken
  • Jozef: Tobias Dasselaar
  • Maria: Naomi Steen
  • Engel: Annelie Dasselaar
  • Heraut: Levi Deuzeman
  • Herders: Naqiha Verlaek en Milan Deuzeman
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 488: 1,2
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 481: 1
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 468
• Korte afsluitende toelichting op het Kerstproject
• Kinderlied: Reinier Kleijer nr. 2 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Kerstverkondiging n.a.v. Lucas 2: 13,14 (BGT)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 487 (kinderen komen uit nevendienst terug)
• Gedicht: ‘Ere zij God’ duurt lang (van Okke Jager, gelezen door Cees van Keulen)
• Voices of Bethel zingen: Mary’s Boy Child (Oh my Lord)
• Dankgebed
• Inzameling der gaven (mede door Daan, Sander en Max Kuiper en Berber en Romeijn Zwartbroek)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 302: 1,2
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 101

Tekst: Lucas 2: 13,14 (BGT)
En plotseling was er bij de engel een hele groep engelen. Ze eerden God en zeiden: ‘Alle eer aan God in de hemel. En vrede op aarde voor de mensen van wie God houdt.’

Stel je voor dat dit bericht zo in het huis-aan-huis-blad zou staan: ‘Kom naar de Kerstbijeenkomst in de open lucht op een veld in de buurt van Boekelo!’ Dan zijn er altijd wel een aantal nieuwsgierigen, die daar in deze tijd op af komen. Maar daar en toen op het veld van Efratha bij Bethlehem was de opkomst erg klein.

Bestaande uit een groepje herders, die de wacht hielden over schapen voor de offerdienst. Daar wordt in ‘t holst van de nacht de rust verstoord. Licht de nacht op als de dag. Níet aan de voet van de kribbe bij Jozef en Maria. Níet bij de oudsten en schriftgeleerden in Jeruzalem. Plots is even weer een stukje hemel-op-aarde…

Zoals het was in den beginne. In de hof van Eden. Daar leefden Adam en Eva beiden dagelijks met God. Maar de-weg-terug naar die wereld, die van het paradijs, was versperd. Door bataljon engelen met vurig zwaard (Gen.3:24). Dan is daar opeens die ene engel, die als een zwaluw in de winter de grote zomer aankondigt.

Met deze wake-up-call: ‘En zie, ik verkondig u grote blijdschap, want u is heden de Heiland geboren, Christus, de Here…(Lc.2:10,11)’ Míj? Ja, ook ú! Op zo’n moment wil je jezelf in de arm knijpen om zeker te zijn dat je waakt en níet slaapt. Niet nodig, want de echo van (hemelse) hulptroepen klinkt duizenden jaren later na tot in de ‘hof van heden’!

‘Alle eer aan God in de hemel. De engelen beginnen met de eer van God, want die is in ons leven vaak zoek. Enkel het Kind-in-de-kribbe maakt daar Zijn levenswerk van: ‘Ik zoek mijn eer niet, maar van Hem die Mij gezonden heeft (Jh.8:50).’ Daarom is Hij hun Opperbevelhebber. Krachtige helden, die God dienen (Ps.103:20).

Maar waarvan ooit ook een deel in opstand kwam (Jud.1:6). Het geval wil, dat ik de lofzegging der engelen lange tijd als een drieslag gelezen heb. Ere zij God, vrede op aarde en in mensen een welbehagen. Maar het gaat slechts om twee plaatsen van handeling: ‘Alle eer aan God in de hemel. En vrede op aarde voor/in de mensen van wie God houdt.’

Vrede op aarde, omdat God liefde heeft voor de mensen. Maar zou dat wáár zijn? Kan God in de hemel werkelijk iets voor ons voelen? Gelet op toestand van de wereld denken mensen eerder, dat God grenzeloze afkeer van ons heeft. Immers de vrede van Minsk wordt geschonden. Denk aan Aleppo. De Kerstmarkt in Berlijn…

En toch is de kribbe bewijs van het tegendeel. Paulus zegt: ‘Het behaagde God om Zijn Zoon in mij te openbaren (Gal.1:15,16). Door geloof wil Hij komen wonen in ons hart. Zelfs al heb ik onvrede met mezelf en mijn medemensen. Want al is Hij duizendmaal in Bethlehem geboren: Hij wil ook bij jou en mij thuis zijn. Dáárom Kerst!

Wie hier knielt voor Jezus als Heer, zal nú meemaken hoe Hij onvrede ombuigt in vrede en engelen in de hemel van vreugde doet opspringen (Lc.15:7). Over ieder, die gaat leven tot Gods eer: soli Deo Gloria.

Amen.

Eredienst – zondag 18 december 2016 om 10.00

Voorganger: Ds. Laseur
Thema: Bathseba!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 130
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 125: 2, 3
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 376: 1
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: 2 Samuël 11: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 32: 1
• Schriftlezing: 2 Samuël 12: 1-15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 32: 4
• Toelichting Kerstproject zondagsschool
• Zingen: R. Kleijer nevendienstlied 1 (melodie: ‘Altijd is Kortjakje ziek’), terwijl kinderen groepen 1 t/m 8 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. 2 Samuël 12: 13a (NBV)
• Zingen: Psalm 51: 5, 6
• (staande) Wij gedenken: Egbert Apperloo (1928-2016)
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 376: 2
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 423
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: 2 Samuël 12: 13a (NBV)
David antwoordde Nathan: ‘Ik heb gezondigd tegen de Heer. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’

Twee maanden geleden overleed hij: Simon Peres. President van de staat Israël (2007-2014). In december 1994, tijdens debat in Israëlisch parlement (Knesset), zei toenmalige minister van buitenlandse zaken: ‘Niet alles wat David gedaan heeft – op de begane grond of op het dak – is aanvaardbaar voor een Jood als ik…’

‘Wandelen op het dak van een paleis’ komt in de bijbel twéé keer voor. Hier bij David en bij koning Nebukadnezar in Babel (Dan.4:29). Géén van beide keren komt er iets goeds uit voort. Het brengt Nebukadnezar tot een uiting van hoogmoed. En het maakt David tot gluurder, terwijl ook hij op het slagveld had moeten zijn.

Als David toen met zijn leger mee getrokken zou zijn in de slag tegen de Ammonieten, zou het geslachtsregister van Jezus er anders hebben uitgezien. Dan zou Bathseba daar níet in voorgekomen zijn (Mt.1:6). Zo ingrijpend kan een menselijke beslissing zijn. Nu is er in wezen een heel ander soort ‘slagveld’ ontstaan.

Het valt niet uit te sluiten, dat David Bathseba al eens eerder gezien had. Haar vader Eliam (mijn God is oom) was de zoon van Achitofel (dwaze broeder): Davids belangrijkste adviseur. Zij en Uria behoorden tot een selecte groep van Davids helden (2Sm.23:39). Toch kwam ‘de hofaffaire’ niet uit door Peter R. de Vries.

Wèl door zwangerschap. Omgeving toen en nu staat klaar met reactie: ‘Snap jij, dat een man Gods zich verlaagt tot vreemd gaan en moord?’ Kohlbrugge (1803-1875) zegt: ‘Pas op als je zó denkt want níet zelden heb je dan zelf al érger gezondigd dan David!’ Immers elkeen heeft eigen zwakheden waar we liever over zwijgen…

Moeiten met kinderen, stukgelopen relaties en onmacht om kwetsbaar te zijn. Dikwijls proberen we dit te verdoezelen. Of geven wij anderen de schuld. Of we trachten dit te overstemmen door onze successen in de etalage te leggen. Zeker in een maatschappij als de onze waar je op een fout knetterhard wordt afgerekend.

David leefde over zijn zonde heen totdat de profeet Nathan (God heeft gegeven) bij hem kwam. Hij houdt hem spiegel voor in de vorm van een verhaal. In reactie reageert David almaar godsdienstiger zolang hij denkt, dat ‘t gaat over diefstal van een miljonair bij een kleine middenstander. Tótdat spits van de hofpreek hem ráákt!

David antwoordde Nathan: ‘Ik heb gezondigd tegen de Heer. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’ Ook dáárom staat sinds de Reformatie preek in de eredienst centraal. Als middel in Gods hand. Níet om neer te slaan, maar om terug te roepen. Tot leven waar God weer op troon van hart zit. En niemand anders.

Dan houdt elke zelfverontschuldiging op. Zegt de mens niet meer: ‘Ik ben stom geweest. Of ik heb mezelf ermee. Of anderen kijken me erop aan.’ Nee, waar de Geest aan het werk is, gaan we zien wat David zag. Ga je zonde niet vergoelijken, maar onder ogen zien. Erkennen. Toen zei Nathan: ‘De Heer vergeeft u die zonde…’

Gemeente, gaat dit niet allemaal te snel? Toch niet. Weliswaar blijft David zelf in leven en krijgt zijn verhouding tot God een nieuwe dimensie. Maar de omgeving thuis had te maken met een enorme nasleep. Wat opvalt, is dat David Bathseba tróóst (2Sm.12:24). Hierin zijn ze voorloper van een ander Kind ons geboren, dat stierf als Lam.

Deze Zoon van David is de ware Jedidja (lieveling van de Heer). Lam, dat ons brood at en uit onze beker dronk (2Sam.12:3). Door wie Hij is en wat Hij doet, brengt Hij God dichtbij. Zijn passie (lijden) is een andere dan die van David voor Bathseba. Zijn liefde laat géén mens vallen, maar doet op de knieën gaan (2 Sam.12:25).

Amen.