Categorie Archieven: Digipreek

Avondmaalsdienst (Goede Vrijdag) – vrijdag 14 april 2017 om 19.30 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Níet zelfredzaam?!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 63: 1, 3
• Bemoediging en groet
• Pie Jesu (Andrew Lloyd Webber), door Benno Kok (orgel), Christine Molenveld (klarinet) en Anita van der Molen-Holl (sopraan)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezingen
  • Marcus 15: 24-39 (NBV)
  • Romeinen 6: 5-11 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 189: 3, 4
• Prediking n.a.v. Marcus 15: 31b (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 114: 1, 5, 8
• Woorden der inzetting
• (staande) Zingen: Apostolische Geloofsbelijdenis
• Nodiging
• Gezongen dankzegging: Choral uit de Johannes Passion (J.S. Bach), door Benno Kok (orgel), Christine Molenveld (klarinet) en Anita van der Molen-Holl (sopraan)
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 576A: 4, 7
• (staande) Wegzending en zegen
• We verlaten in stilte de kerk

Tekst: Marcus 15: 31b (NBV)
Anderen heeft Hij gered, maar Zichzelf redden kan Hij niet.

Wat een verschil bestaat er tussen de nacht, waarin hemel openbrak tijdens de geboorte van de Here Jezus. En die ‘nacht’ op de middag van Goede Vrijdag, toen de hemel potdicht zat voor Hem. Bij Zijn Doop klonk nog: Deze is Mijn Geliefde Zoon. Maar bij Zijn dood lijkt God Zijn Kind níet meer te zien…

Maar wáárom hing Jezus daar op Golgotha? Van God en mens verlaten? Wilt u ‘t werkelijk weten? Omdat eerste mensen God verlaten hebben. Paulus zegt: Wij zijn géén toeschouwer van wat er in Eden en Golgotha gebeurd is. In zijn brief aan gemeente te Rome schrijft de apostel: Wíj hangen er óók!

Néé, niet voor straf. Immers die droeg Hij. Maar wèl om met Hem méé te sterven. Wij: zoals we van nature zijn. Met een grote mond. Soldaten, voorbijgangers, leidslieden en het gilde der misdadigers náást Hem. Bij Marcus lastert elk Hem. Zonder uitzondering. Anderen heeft Hij gered, maar Zichzelf?

Boze geesten dreef Hij uit. Zieken heeft Hij genezen. Mensen geroepen als Zijn volgeling. Maar het ongeloof is massief. Die helse pijn draagt Jezus. In stilte. Tot dan toe heeft Zijn stem nauwelijks meer geklonken ‘En Jezus zweeg.’ Tótdat de Zoon van de Vader Zich in de taal van Zijn moeder meldt.

In de Aramese taal roept Hij met ‘gróte’ stem. Níet om Elia – zoals Zijn vijanden denken – maar God Zélf. De haat van de familie Mens tegen Hem gaat zover, dat de spot omslaat in sarcasme. Ben ík ‘t, Heer? Zodra Jezus de Geest geeft, scheurt het voorhangsel inde tempel door een rukwind in twee delen.

Volgens overlevering is ditzelfde voorhangsel met scheur erin als trofee gedragen tijdens de triomftocht onder keizer Vespasianus (69-79). Lezers van de brief van Paulus aan gemeente te Rome zijn hiervan mogelijk ooggetuigen geweest. Zoals de centurio van de dood van Jezus: ‘Werkelijk, deze mens was Gods Zoon.’

Gemeente, kan Jezus ook bij ons doen wat géén ander kan? Anderen, ja dus ook óns, redden? Een voorbeeld. In Zuid-Amerika kunnen grote prairiebranden woeden. Weet u hoe men zich daartegen beveiligt? Door preventief stukken gras plat te branden. Dan had het vuur tenminste geen voedsel meer.

Zo is ’t ergens ook met Golgotha. Daar liet de Zoon des Mensen Zich ten prooi vallen aan de vlammen van Gods toorn over de zonden. Niet de Zijne, maar de ónze. Door te zeggen ‘neem Mij maar’ blies Hij met Zijn láátste adem de Geest van níeuw leven in jou en mij. Maar wat ziet Hij daarvan terug?

Zo is van bisschop Polycarpus (69-156) van Smyrna bekend, dat hij ten tijde van vervolging vluchtte. Toen hij zag dat zijn gemeente versaagde, keerde hij terug. Daarmee een voorbeeld nemend aan Redder, die níet zelfredzaam was. Christus Jezus: Redder van mensen, die in dat redden Zélf reddeloos was.

Bevrijder van mensen die in het bevrijden ‘gevangene’ was. Weldoener van mensen, die Zelf níet welgedaan leeft. In de Zoon maakt de Vader ‘t voor eeuwig wèl met ons. Op weg naar het eeuwige avondmaal zijn brood en wijn de blijvende tekenen van het feit, dat het licht het van het duister wint.

Amen.

Eredienst – zondag 9 april 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. Estié (Oldenbroek)

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Intochtslied: Psalm 24: 1,5
• (staande) Votum en groet
• Lezing van de Tien Geboden uit Exodus
• Zingen: Psalm 6: 1,3
• Genadeverkondiging: 1 Petrus 5: 10,11 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel 118
• Gebed om verlichting met de Heilige Geest
• Schriftlezing: Marcus 11: 1-11 (NBV)
• Zingen: Psalm 118: 7,9
• Kinderen gaan naar de kindernevendienst
• Prediking
• Zingen: Lied 435: 1,2,4
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• Slotlied: Lied 550
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Eredienst – zondag 2 april 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Jezus de Zwijger!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 43: 1-3
• Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 43: 4,5
• Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 562: 2
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Kinderen groep 1 t/m 8 gaan naar de nevenruimte, terwijl nevendienstlied 1 gezongen wordt (melodie: Altijd is Kortjakje ziek)
• Schriftlezing: Jesaja 50: 7-9 (BGT)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 181: 1,3
• Schriftlezing: Marcus 15: 1-5 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 177: 3, 7
• Prediking n.a.v. Marcus 15: 4,5 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 178: 1,3
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 246
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 15: 4,5 (NBV)
Pilatus vroeg Hem toen: ‘Waarom antwoordt U niet? U hoort toch waar ze U allemaal van beschuldigen?’ Maar Jezus zei helemaal niets meer, tot verwondering van Pilatus.

Misschien kent u deze uitdrukking: ‘Wie met modder gooit, verliest grond!’ Iets soortgelijks zien we ook in het optreden van hogepriesters, schriftgeleerden en oudsten. In alle vroegte beleggen ze met de Hoge Raad een vergadering. De ‘zaak Jezus’ gaat met veel stoom en kokend water. Het lijkt wel modern ‘snelrecht’.

Er wordt niets aan het toeval over gelaten. Om de woede van het volk te ontlopen, wordt het doodsoordeel omgezet in een besluit tot uitlevering. Immers tenuitvoerlegging van de doodstraf was alleen voorbehouden aan de Romeinse bezetter. En daarvoor was een aanklacht nodig, die méér moet omvatten dan godslastering.

Daarom werd Jezus beschuldigd van ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’: géén belasting betalen aan de keizer. In combinatie met aanspraak op de titel: ‘Koning der Joden’. Een intern godsdienstige Joodse kwestie valt dan samen met een bezwaar van Romeinen. Staatsgevaarlijk en hoogverraad zijn de termen, die dan klinken.

Zo verschijnt Jezus voor Pilatus. Als dat wat Hij tot teleurstelling van menigten vooral juist níet wilde zijn: een politieke rebel. Dit verschijnsel deed zich vaker voor in Zijn dagen. Dat komt ook uit in de vraag van Pilatus om hierop te reageren. Aanvankelijk dóet Jezus dat, maar later wil Hij géén discussie voor de rechtbank.

Pilatus vroeg Hem toen: ‘Waarom antwoordt U niet? U hoort toch waar ze U allemaal van beschuldigen?’ Had de profeet Jesaja (50) al niet een boekje over Hem opengedaan? ‘God, de Heer, zal Mij helpen. Mijn vijanden kunnen op mijn gezicht geen pijn of schaamte zien. God zal zorgen, dat Ik eerlijk behandeld word.’

Vanaf dat moment wordt Hij ‘Jezus de Zwijger’. Zeí Hij maar wat! Had Hij maar gezegd, dat Hij voor het lijden kóós. Dan had Hij tenminste nog enigszins indruk gemaakt. Of zou Hij maar tegenover Pilatus een bezwerende uitspraak hebben gedaan. Maar niets van dit al. Wáár is de Man bij wie de massa aan de lippen hing (Luc.19:48)?

Maar Jezus zei helemaal niets meer, tot verwondering van Pilatus. Waarom dat stille, dit gelaten ondergaan van onrecht? Marcus vindt het zwíjgen van Jezus op geuite beschuldigingen veelzeggender dan wat Zijn tegenstanders te berde brengen. Gebruikelijk is, dat mensen opvliegen als écht iets in hun nadeel wordt gezegd.

Echter niet vanuit vermoeidheid of onoplettendheid doet Jezus er het zwijgen toe. Maar hoe dóe je dat: leven in een sfeer van verdachtmaking? Als de één de ander zwart maakt. Zoals bij het gooien met modder. De Heiland ziet Zijn rechters eigenlijk optreden als een soort aanklagers. Wat krijgt Hij hier en nu van óns te horen?

Het recht van Jezus te mógen bestaan wordt nog altijd ontkend. Toch laat Zijn manier van optreden niemand los. Vraag van vandaag aan ons állen is eigenlijk deze: Geven wíj Jezus écht de vrijheid om de Heer van ons leven te zijn? Onder aanroeping en aanvoering van de Geest hebben we ‘t over een compleet (vernieuwings)proces.

Zoals aartsvader Jacob ooit eerder stem aan dit verlangen gaf tijdens zijn worsteling bij de Jabbok: ‘Ik laat U niet gaan tenzij U mij zegent (Gen.32:26)! En dit weer om tót zegen te mogen zijn. In het vertrouwen dat Hij nóóit loslaat. Ook nu niet. Alleen dankzij Jezus hebben we geen modder, maar grond onder de voeten.

Amen.

Eredienst – zondag 26 maart 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Is er dan niemand…?

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 122: 1, 2
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 122: 3
• Geloofsbemoediging (Zondag Laetare): Jesaja 66: 10-13a (NBV)
• Who’s the one, door Erik van der Arend (gitaar), Ronald Bannink (viool), Tanja Hillebrants, Miek Zevenbergen en Anne-Mirl van der Giessen (zang)
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Kinderen nevendienstgroepen 1 t/m 8 gaan naar de nevenruimte, terwijl kinderlied 6 gezongen wordt (melodie: Liedboek 2013 nr. 801)
• Schriftlezing: Marcus 14: 42-53 (NBV)
• Song from a secret garden, door Ronald Bannink (viool) en René van Dijken (orgel)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 907: 1, 4
• Prediking n.a.v. Marcus 14: 51 en 52 (NBV)
• Adagio, door Ronald Bannink (viool) en René van Dijken (orgel)
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 575: 1, 2
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 14: 51 en 52 (NBV)
Een jongeman, die alleen een linnen kleed aanhad, probeerde bij Hem te blijven, maar toen ook hij werd vastgegrepen, liet hij het kleed achter en vluchtte naakt weg.

Hoe ga je om met wat niet bevalt? Jezus kon erover meepraten. Hij heeft Zich níet schuil gehouden als iemand, die aanhouding probeert te ontlopen. Integendeel, Hij was ononderbroken in de temepel geweest. In gesprek met tegenstanders aldaar. Gaandeweg werd Hij slachtoffer van hoogmoed en jaloezie.

Hij moest en zou bukken en buigen. Steeds meer deuren gaan er voor Jezus dicht. En het ergste kwaad kwam niet van buitenaf, maar van binnenuit. Niet de wereld overweldigt de Here Jezus, maar de Zijnen trekken de handen van Hem af. Zijn naaste vrienden slápen. Het is Witte Donderdag in de Stille Week.

Zo meteen vluchten zelfs zij met wie Hij Pesach en Heilig Avondmaal heeft gevierd. In het huis van de moeder Johannes Marcus. Daar duikt het arrestatieteam onder leiding van Judas op. Met nota bene een kus verandert de vriend in een vijand. Dit hakt er zodanig in, dat Petrus zelfs zijn zwaard gebruikt (vs.47).

Op de valreep is er tot onze opluchting nog een jonge man, die ‘t er beter van afbrengt dan de leerlingen. Al is ‘t maar, omdat hij even langer bij Jezus is gebleven dan anderen. Met het eerste deel van de woorden van onze tekst horen we: Een jongeman, die alleen een linnen kleed aanhad, probeerde bij Hem te blijven.

En het zou niet verbazen, als op zo’n ogenblik tegenstander satan zich meldt. En de mens Jezus gedachten bezorgt als: ‘Is er dan niemand…? Voor wie moet U nu eigenlijk sterven? Niemand wil met U te maken hebben. Wáár zijn de schapen? Ik zie er niet één meer!’ Ja, voor wat en wie gaat U eigenlijk nog dóór?’

Op die ene uitzondering nà dan: Toen ook hij werd vastgegrepen, liet hij het kleed achter en vluchtte naakt weg. De tempelwachters gristen deze leerling het hemd van het lijf weg. Echter níet het hart, dat voor Jezus klopte. Hij vlucht tussen de bomen door. Zo zijn bed weer in. Bijna gearresteerd. Zoals dit Jezus Zelf wèl gebeurt.

Angst wint ‘t van de schaamte. Ook deze volgeling hier wordt vlúchteling. Gemeente, hoe is ‘t bij ons? Op hoeveel plaatsen, zelfs in een godsdienstige omgeving, leeft de Here Jezus niet ‘aan handen en voeten gebonden’? Met als gevolg dat mensen denken, dat ze hun eigen weg maar moeten gaan in dit ‘naakte bestaan’…

‘Geboeid’ door de wereld draaien opeenvolgende generaties zich steeds dieper vast. Géén mens kan zichzelf bevrijden uit boeien van óngeloof. Zelfs leerlingen niet, waardoor Jezus zou kunnen vragen: Is er dan níemand? Soms is er verraad zoals bij Judas. Of verloochening zoals door Petrus. Is er hoop wie Hem ooit verliet?

Ja, zoals Johannes Marcus ontkomt door zijn kleed achter te laten, doet Jezus dit door het aardse kleed in handen van dood en graf achter te laten. Om zó doende deze jonge man én ons te omgeven met Zijn mantel der liefde. Deze ervaring maakt Johannes Marcus ooit tot bisschop van Alexandrië in Egypyte. Zo gaat Híj om met wat niet bevalt.

Amen.

Eredienst – zondag 19 maart 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Het gebed van de Zoon!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 25: 7, 8
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 226
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 181: 4, 5, 6
• Gebed om Gods Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Kinderen groep 1 t/m 8 gaan naar nevendienst, terwijl nevendienstlied 5 (melodie: Liedboek 2013 nr. 134) gezongen wordt
• Schriftlezing: Marcus 14: 32-42 (HSV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 180: 1, 2, 3, 4
• Schriftlezing: Hebreeën 5: 5-10 (HSV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 180: 5, 6, 7
• Prediking n.a.v. Marcus 14: 36 (HSV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 118
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 870: 6, 7, 8
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 14: 36 (HSV)
En Hij zei: Abba, Vader, alle dingen zijn mogelijk voor U; neem deze drinkbeker van Mij weg, maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt.

Geregeld zijn er kapiteins in het nieuws, die het zinkende schip verlaten. De bekendste uit januari 2012 is Francesco Schettino van de gekapseisde Costa Concordia. De kustwacht sommeerde hem terug te keren en zijn plicht te doen. Zelf bleef hij beweren per ongeluk in een reddingsboot gevallen te zijn. Er kwamen 32 mensen om.

Hoe anders is dan ‘Stuurman Jezus’. Naar Hem moeten zelfs wind en water luisteren (Mc.4:41). Toen Zijn leerlingen benauwd waren om met man en muis te vergaan, stelde Hij hen gerust. Maar nu er een storm van angst in Zíjn leven opsteekt, geven Zijn leerlingen niet thuis. Alle hens aan dek, maar zij zelfs níet één uurtje!

Het contrast is scherp. De leerlingen zijn in drie groepen uiteengevallen. Judas is actief met zijn trawanten. Acht blijven er bij de ingang van de hof van Gethsémané achter. Door de ogen van drie van de leerlingen – Jakobus, Johannes en Petrus – maken we mee hoe de Herder huivert eer Hij wordt geslagen ter wille van de schapen (Mc.14:27).

De schrijver van de Hebreeënbrief laat duidelijk blijken, dat Jezus in elk geval géén supermens is. Immers Hij maakt alle gemoedstoestanden door. Hij schreeuwde, kermde, bloedde en zweette. Ja, wat een inspanning, moeite en strijd. Hij is niet zozeer bang voor Judas of het Sanhedrin, maar wèl voor de bitterheid van (Gods)verlating.

En Hij zei: Abba, Vader, alle dingen zijn mogelijk voor U; neem deze drinkbeker van Mij weg, maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt. In het uiterste (gebeds)moment valt de Vadernaam in moedertaal van Jezus. Klinkt er in het Aramees: Abba! Welke vader blijft er onbewogen onder het kind, dat roept om hulp? Ú bent toch mijn pap!

Alle dingen zijn mogelijk voor U. Inderdaad, wie tot God komt, moet geloven dat Hij bestaat en een Beloner is voor wie Hem ernstig zoeken (Hb.11:6b). En er zijn toch géén grenzen aan Zijn macht? Onze wensen mogen toch door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God (Fp.4:6b)? Aanhouden, kloppen, vragen.

Neem deze drinkbeker van Mij weg. Maar deze beker kán niet weg, want alzo lief heeft God de wereld gehad (Joh.3:16a). De beker: beeld voor het lijden (Mc.10:38). Maar ook verwijzing naar Zijn vergoten bloed bij de Pesach-viering (Mc.14:24). Op Golgotha tot een climax komend: Mijn God, wáárom (Mt.27:46)? De ménselijke kant van Jezus.

Maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt. Dit is nà het paradijs nooit meer gezegd. Hier gaat écht een wissel om. Heel even pendelde Jezus heen en weer. Tussen ‘God, U moet Mij verhoren’ en ‘Maar dat kán helemaal niet’. Bij zoveel innerlijke strijd ligt Hij er écht wakker van, wanneer Hij als Zoon iets zou willen wat de Vader níet wil…

Voor Hem was ‘t ook daarom niet gemakkelijk, omdat Hij vanaf het begin betrokken is bij al wat er is (Hb.1:2). Maar moet Zijn (of onze) wil dan ‘gebroken’ worden? Nee, er is een ombuiging nodig van ‘niet mijn wil naar: die van Ú’! Pas nadat Hij dit deel van gebed – wat Hij ooit op hun verzoek aan leerlingen geleerd had – gezegd had, staat Jezus vást.

In dit verband ziet Luther (1483-1546) bij óns drie dingen. Eerste punt is: de gebedsloosheid. Daardoor bidden we óók minder ten dage van nood. Tweede punt is: ons kijken naar God als vijand in plaats van Hem als Vader, omdat Hij nood ook in ons leven toelaat. Derde punt: door al deze ervaringen zegt het teleurgestelde kind opeens: ‘U bént mijn Vader niet!’

Echter zodra wij dankzij het voortgaande gebed van de Zoon weer met hart en ziel bij Hem als Heer zijn, maakt de slaap niet langer meer kans. Kijk naar latere brieven van Petrus. Hoe zit ‘t bij ons? Bid om de Geest. Enkel Hij deelt ‘reddingsvesten’ (waakzaamheid) uit. Aan al wie ‘kopje onder’ dreigt te gaan in de zee van slaperigheid.

Amen.

Eredienst – zondag 12 maart 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Geven voor leven!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 25: 3, 6
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 68: 2, 3
• Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 304
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Zingen: Nevendienstlied 4 (melodie: Liedboek 2013 nr. 801), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan
• Schriftlezing: Marcus 12: 37b-44 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 314
• Prediking n.a.v. Marcus 12: 41a (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 364: 1, 2, 3
• Dienst der voorbeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 912: 1, 4, 5, 6
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 12: 41a (NBV)
Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen.

De Russische schrijver Leo Tolstoj (1828-1910) deed ooit de uitspraak: ‘Geluk is niet afhankelijk van uiterlijke zaken, maar van de manier waarop wij daarnaar kijken.’ Houd dit woord in gedachten nu wij Jezus tegenkomen. Aan het einde van een periode dat Jezus onderwijs gaf in de tempel, zit Hij nog een poosje in de voorhof.

Tegenover de offer(schat)kist. Ingesteld door Joas, één van de koningen van Juda. Met de bedoeling om herstelwerkzaamheden aan de tempel te bekostigen. Later kwamen gelden ook ten goede aan de priesters. Met de schriftgeleerden groeiden zij uit tot ‘huisjesmelkers’. Van met name weduwen. Belangenverstrengeling.

Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen. En wat ziet Jezus? Hij ziet wat mensen met geld doen. En Hij ziet wat geld soms met mensen doet. Mysticus meester Eckhart (1260-1327) zei daarover ooit dit: ‘Veel mensen willen God aankijken met de ogen, waarmee ze een koe aankijken.

Ze willen van God houden zoals ze van een koe houden. Daar houd je van wegens de melk, kaas en vlees. Omwille van het eigen nut. Zo houden mensen van God om uiterlijke rijkdom en innerlijke troost. Eigenlijk houden ze niet echt van God. Veeleer van hun eigenbelang.’ Gelovige tijdgenoten van Jezus deden nèt zo…

In plaats van gerechtigheid te doen, blijft het geloof bij hen ten tijde van de Here Jezus steken in een tot niets verplichtende liefdadigheid. Dus in plaats van dat er iets vanuit de schatkist van de tempel naar de weduwen gaat, gebeurt in werkelijkheid het tegenovergestelde. Mag de tempel rijk worden van geld, dat weduwen tekortkomen?

Gemeente, de Here God weet als geen ander hoe mensen een duit in ‘t zakje doen. Wij kijken daarbij dikwijls naar de buitenkant. God echter ziet het hart aan. Tussen de rijken ziet Hij een arme weduwe. En zij werpt haar leven erin. In het Grieks staat ‘bios’ (vs.44). Maar is dit niet volgens onze maatstaven ergens je leven vergóóien?

Ze is al arm. Ze geeft weg. En is daarna nóg armer. Van twee muntjes had ze toch nog dat ene muntje kunnen houden. Anderen geven van hun overvloed. Zo wordt zij nu volledig afhankelijk van anderen. Is dit niet uitermate onverstandig? Op dat moment roept Jezus Zijn leerlingen bij elkaar voor les over ‘geven voor leven’!

Aan de hand van deze vraag: ‘Hoeveel is God jou waard?’ Rijken geven Hem weliswaar terug wat eigenlijk al lang van Hem is. Maar tegelijkertijd houden ze vast aan leven van status en jaloerse blikken van anderen. Dikwijls eerder populair om wat ze hebben dan om wie ze zijn. En een beetje (veel) voor jezelf houden lijkt niet erg.

Neem dan de weduwe. Ze houdt niets achter. God is haar alles waard. Ze ziet zichzelf enkel nog als ‘safe’ bij Hem! Andere zekerheid dan dit heeft ze niet. Ze wil niets anders dan dagelijks ‘bedelaar bij God’ zijn. Haar zelfovergave is als een s.o.s.! Geloof is voor haar: jezelf verliezen aan God, die opvangt bij Zijn schatkist.

En ‘Gods Schatkist’ draagt de naam boven alle naam: Jezus Christus. Hij heeft ons gekocht en betaald met Zijn bloed. Zijn Zelfovergave aan God vormt de basis voor onvergankelijke rijkdom in Hem. In de nacht van Golgotha riep Hij: ‘Mijn God, mijn God, waarom moet Ik U verliezen? Vader, in uw hand beveel Ik mijn Geest.’

Zijn Zichzelf geven werd basis voor nieuw leven voor ons. Hoe zei Leo Tolstoj het ook weer: ‘Geluk is niet zozeer afhankelijk van uiterlijke zaken, maar van wijze waarop wij ernaar kijken.’ Geloven op de wijze van de weduwe is: alles verliezen om God over te houden. Daarom keek Hij hoe de mensen er geld in wierpen.

Amen.

Bidstond voor gewas en arbeid – woensdag 8 maart 2017 om 19.30 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Waardevast!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 62: 5, 6
• (staande) Bemoediging en groet
• Benno Kok en Anita van der Molen-Holl: ‘Hear my prayer, o Lord’ (Antonin Dvorák, met een tekst gebaseerd op psalm 61 en 63)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Prediker 2: 20-27 (NBV)
• Zingen: DV nr. 38 (melodie: Liedboek 1973 nr. 435)
• Schriftlezing: Mattheüs 6: 19-24 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 58
• Prediking n.a.v. Mattheüs 6: 19a (NBV)
• Benno Kok en Anita van der Molen-Holl: ‘When I survey the wondrous cross’ (Edward Miller/Isaac Watts)
• Dienst der voorbeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 188
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Mattheüs 6: 19a (NBV)
Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde.

Ieder mens is op zoek naar zekerheid voor de toekomst. Naar bezit dat niet minder waard wordt, maar steeds méér. Wie zou ‘t niet willen? Rijkdom is als zeewater. Hoe meer je ervan drinkt des te meer dorst je krijgt. Rijk is wie veel heeft. Rijker is wie weinig gebruikt. Het rijkst is iemand, die veel geeft…

Niets op de aarde behoudt zijn waarde. Wie veel heeft, is zomaar arm. Wat je ook spaarde, kocht en vergaarde: van geld wordt niemand warm. Davids Zoon Jezus zegt het zo: Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde. Prediker/Salomo, de andere zoon van David, valt Hem daarin volledig bij.

Juist in deze bidstond voor gewas en arbeid valt hij met de deur in huis: ‘Vertwijfeling beving me over alles wat ik had verworven en waarvoor ik had gezwoegd onder de zon (Pr.2:20).’ De woorden ‘gezwoegd onder de zon’ geven aan, dat ‘t hier niet gaat om ‘t ontspannen aanharken van een tuintje.

Meestal leggen we veel van onze ziel en zaligheid in wat en hoe we de dingen doen. Op school, op het werk en thuis. Want wat valt er zoal niet onder dat verzamelbegrip ‘gezwoeg’? Het bewerken van de aarde, de zorg voor dieren, het ruilen of verhandelen van producten en zorg voor huisgenoten.

Kluwen van inspanningen, taken en verantwoordelijkheden kunnen zo beslag leggen. Mensen uit de slaap houden. De mens die hieraan voorbij zwoegt, bestempelt Prediker als ‘zondaar’. De daardoor ontstane leegte probeert hij te vullen met verzamelen van bezit om zo levensbehoeften veilig te stellen.

Daarom op dit punt nogmaals het woord van de Here Jezus: Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde. En met woorden als: ‘Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn’ wordt uitgesproken dat je moet bedenken dat je schat zeggenschap heeft over jou. ‘t Gaat om de gerichtheid van je hele wezen.

Het verzamelen van schatten in de hemel is bij Mattheüs een andere manier van zeggen voor ‘het doen van gerechtigheid’. Juist in maatschappij als de onze. De participatiesamenleving van betaald werk, gewone zorg en mantelzorg. Dat is: ‘Onbetaalde intensieve en langdurige zorg voor een persoon.

Vanwege een persoonlijke relatie met die persoon.’ Het doet de vraag rijzen: ‘Zou elke gelovige in principe een mantelzorger kunnen zijn?’ Ik moet dan altijd denken aan Martinus van Tours (316-397). ‘Mantelzorger’ bij uitstek. Ooit sneed hij zijn mantel voor een arme sloeber in tweeën en deelde die!

Hiermee gaf hij gehoor aan een oproep van de apostel Jacobus (2:15/6). Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde. Uit deze woorden mogen we niet afleiden dat de Here Jezus enkel maar oog heeft voor geestelijke dingen. En te gemakkelijk voorbijgaat aan belang van het aardse. Neem Onze Vader.

Daarin gaat de bede ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’ aan die om vergeving vooraf. Hij heeft geen kritiek op noodzakelijke aandacht voor geld en levensonderhoud. Wèl op de wijze, waarop dit bij menig mens toegaat. Daarom plaats Jezus het ‘rijk zijn bij God’ tegenover ‘schatten verzamelen’.

Gemeente, bidstond in de lijdenstijd zet ons stil bij het diepste van het ‘rijk zijn in God’. Hij zorgt voor ons, vergeeft onze zonden en biedt in onzekere wereld zekerheid. Zoals Paulus zegt tegen Filippenzen (4:19): ‘Mijn God zal in al uw behoeften naar zijn rijkdom heerlijk voorzien, in Christus Jezus.’

De mantel, waarmee God bekleedt, is met die van de liefde en gerechtigheid in de Zoon. Als Hij ons – van nature vol ongerechtigheid – omkleedt, stelt Hij ook ons in deze dagen in staat om ‘daden van gerechtigheid te doen’. Enkel daar en dan waar God schat van het hart is, kunnen wij met recht ‘waardenvast’ beleggen.

Amen.

Eredienst – zondag 5 maart 2017 om 10.00

Voorganger: Mevr. ds. van der Meulen (Erica)

• Orgelspel
• Dienst van de voorbereiding
  • Zingen voor de dienst: Lied 215: 1-4
  • Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
  • (staande) Intochtslied: Psalm 62: 4,5
  • (staande) Stil gebed
  • (staande) Bemoediging en groet
  • Verootmoedigingsgebed
  • Genadeverkondiging door het zingen van lied 103C: 1,3
  • Wetslezing
  • Zingen: Lied 287: 1,2,5
• Dienst van het Woord
  • Gebed bij de opening van de Schriften
  • Kinderlied: Lied 288 (waarna de kinderen naar de nevendienst gaan)
  • Schriftlezingen:
    • Jesaja 49: 13-18
    • Matteüs 6: 24-34
  • Zingen: Lied 316: 1-4
  • Verkondiging
  • Zingen: Psalm 84: 2,6
• Dienst van het antwoord
  • Wij gedenken: Albert Dinant Molenveld
  • Zingen: Psalm 23: 1
  • Danken en voorbeden
  • Stil gebed
  • Onze Vader
  • Inzameling van de gaven
  • Slotlied: Lied 425
  • (staande) Heenzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Eredienst – zondag 26 februari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Een vast(en) voornemen!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 1, 2
• Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 6, 14
• Gebod van God: Mattheüs 6: 14 en 15 (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 838: 2, 3
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezingen:
  • Jesaja 58: 6-10 (BGT)
  • Mattheüs 6: 16-18 (BGT)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 398
• Zingen: Nevendienstlied 3 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 122), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Mattheüs 6: 16a (BGT)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 906: 3, 4, 5
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 125
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Mattheüs 6: 16a (BGT)
Als je een dag gaat vasten uit eerbied voor God, laat dat dan niet aan iedereen weten.

Er was eens een vrome 19e eeuwse rabbi: Izaäk. Hij liet de leiders van de Joodse gemeenschap uitnodigen voor een paradijselijke maaltijd. Hij liet een schaal met rijk belegde broodjes en heerlijke soep brengen maar de gasten kregen niets. Daarna een bord vol vlees en groenten, maar iedereen had het nakijken.

Toen de gasten protesteerden, omdat de paradijselijke maaltijd niet met hen gedeeld werd zei de rabbi: ‘Vergis je niet. Het paradijs is plek waar mensen zó van elkaar houden, dat ze genieten van ándermans tevredenheid.’ Vasten is dus óók: het belang van de ander belangrijker vinden dan dat van jezelf (Fp.2:4).

Vasten betekent in het Hebreeuws: ‘de ziel buigen’. Vrijwillige en tijdelijke onthouding van voedsel voor geestelijke doeleinden. Minder tijd gebruiken voor het eten klaar maken en het eten zelve. En die tijd inzetten om méér te bidden. Zoals Luther deed tijdens het bijbelvertaalwerk op de Wartburg. Kennen wij dat nog?

Of is contact – zoals bij het begin van elke relatie – een sterke band, die na verloop van tijd gaandeweg verflauwt? Ja, hoe krijg je herstel van de éérste liefde tussen God en ons (Op.2:4)? Dat kan weer door te vasten en bidden. De profeet Jesaja (58:1) verheft hiervoor zijn stem als een bazuin (sjofar) zoals bij Jericho.

En zo zal het opnieuw zijn, als de Here Jezus terugkomt op de wolken des hemels (1Th.4:16). Op weg naar die dag moeten dingen worden rechtgezet. Moeten mensen stoppen met slechte dingen te zeggen over elkaar. Want wie niet kan vergeven, staat zijn eigen gebed tot God in de weg. En dan blijft herstel uit.

Vasten moet niet. Maar als je ‘t doet, doe ‘t dan voor de Here, zegt Paulus. Alléén: loop er vooral níet mee te koop. Totaal zesmaal staat er ‘in het verborgene’ (6:4/6/18). Dit voornemen zit nog in het Engelse woord ‘breakfast’. Break the fast. Breek het vasten. Zoals we elke dag doen tussen het avondeten en het ontbijt.

Als je een dag gaat vasten uit eerbied voor God, laat dat dan niet aan iedereen weten. Maar wèl aan Jezus Christus! Enkel Hij maakt los wat bij ons vast zit. Niet omdat wij het verdienen of daarvoor zo ons best doen, maar door gelóóf. Vasten en bidden kunnen hierbij helpen. Soms gebeurt dit als voorbereiding op Doop of Avondmaal.

Leerlingen van Jezus daarentegen vastten minder of niet zolang Hij als Bruidegom nog bij hen was (Lc5:34). Toch kan vasten middel zijn, waarvan de Geest Zich bedient om met ons als gelovige weer tot Gods doel te komen. En dat is: een biddend leven leiden. Zoals Daniël in Babel. Of profetes Anna in de tempel (Lc.2:37).

Adam en Eva, de eerste mensen, vastten verkeerd. Zij onthielden zich niet van satan en de zonde, maar van God en Zijn aanwijzing ten aanzien van die ene boom. Sinds die tijd luisteren we makkelijker naar ‘de vader van de leugen’ dan naar God (Joh.8:44). Ware ‘t niet, dat een tweede Adam gekomen is. Zijn vasten voornemen duurde 40 dagen (Mt.4:2).

Hij weerstond de duivel met het Woord. Maakte dankzij de Geest de goede keuzes. Streed op Zijn knieën in de hof van Gethsémané. En aan het kruis van Golgotha waar Hij Zich ‘ontledigd’ heeft (Fp.2:7). Dankzij Hem begint het paradijs overal daar waar mensen weer zó van elkaar houden, dat ze genieten van ándermans tevredenheid.

Amen.

Eredienst – zondag 19 februari 2017 om 10.00

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Doeltreffend bidden!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 97: 1, 2, 3
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 97: 4, 5, 6
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 311 (2x)
• Gebed om Gods Geest
• Schriftlezing: Mattheüs 6: 5-8 (HSV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 50: 1, 9
• Zingen: Nevendienstlied 2 (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454), terwijl kinderen groepen 1 t/m 5 naar de nevenruimte gaan
• Prediking n.a.v. Mattheüs 6: 7 (HSV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 27: 4, 7
• (staande) Geboren: Nora-Lynn Elise van der Steen (12-02-2017)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 979: 1, 2, 7
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven, terwijl Robin de Vries piano speelt
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 465: 2, 3, 5
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Mattheüs 6: 7 (HSV)
Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden.

Woestijnvader Evagrius Ponticus (345-399) maakt een felrealistische opmerking over bidden. Hij zegt: ‘Veel mensen lopen met opgekropte grieven en wrokgevoelens richting God. Met alle gevolgen vandien. Als ze bidden, voelen ze zich als iemand die naar de waterput gaat met een emmer vol gaatjes.’

Ja, soms zijn wij als mensen druk met bij God uitdrukkelijk aandacht vragen voor wie ernstig ziek zijn. Of Hem attent te maken op dingen en situaties, waarop helemaal geen vat bestaat. Niet voor niets zegt Paulus ergens ook: ‘Bidt zonder ophouden (1Th.5:17).’ Is dit bidden, totdat je erbij neervalt?!

De Here Jezus zegt vandaag: Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen. Maar waarom zegt Hij dit? Omdat Hij het gebed graag doeltreffend wil maken. Als wij ’s morgens de wekker horen, staan we menigmaal op met de vermoeidheid van de vorige dag nog in ons lijf en leden…

Terwijl de Heer waakt als wij slapen, blijven wij zonder bewust gebed vaak hangen in zorgen van gisteren die meeliften naar vandaag. In de woestijn leerde Jezus dat een mens niet leeft bij brood alleen (Mt.4:4). Zoals Jeremia (15:16) zegt: Ik nam uw woorden als voedsel tot mij en die gaven mij diepe vreugde.

Daarom ging Jezus vaak naar eenzame plek. In het bos of op een berg stortte Hij Zijn hart uit voor God (Ps.62:9). Elke dag weer had Hij dit nodig. Contact met Zijn Vader in de hemel. Hoeveel te meer dan wíj?! Dus de dag níet eerst beginnen met krant, I-phone en koffie, maar met Gód. Uw dag zal anders verlopen…

Want de tegenstander heeft veel trucjes om bij ons aandacht voor God weg te nemen. Door te suggereren dat er géén tijd is òf niet weten hoe (lang) te bidden. Toch zegt de schrijver van de Hebreeënbrief (11:6): ‘Wie tot God komt, moet geloven dat Hij bestaat en beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.’

Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden. Mag je jezelf in gebed dan niet herhalen? Is herhaling niet de moeder van alle wetenschap? Soms moet je iets herhalen om ‘t beter te kunnen begrijpen.

Dat maakt een mens toch niet meteen tot Farizeeër, die vooral op eigen naam en eer uit is? Ze vielen op door hun omstandig bidden, waardoor ze de eigen wil probeerden door te zetten bij God. Ze maakten daarbij ook nog allerlei bewegingen om hun gebedsleven ook uiterlijk kracht bij gezet te krijgen.

Maar is elke herhaling dan ‘uit den boze’? Nee, denk aan de twee blinden langs kant van de weg die, ondanks bestraffing door menigte, bléven roepen: ‘Here, Zoon van David, ontferm U onzer (Mt.20:31).’ En ene moordenaar aan het kruis, die blééf roepen: ‘Gedenk mij, als U in Uw Koninkrijk komt (Lc.23:42).’

Bidden is vaak worstelen met God. Hoe vaak lijken ook wij niet op die persoon uit het begin, die met emmer vol gaten naar de waterput gaat. En hoelang laat God mensen, die dag en nacht (herhaaldelijk) tot Hem roepen, niet wachten (Lc.18:7b)? Terwijl Hij toch als geen ander weet wat we nodig hebben (vs.9).

De Deense wijsgeer Soren Kierkegaard (1813-1855) zegt erover: ‘Hoe aandachtiger mijn bidden werd, des te minder had ik te zeggen. Op het laatst werd ik helemaal stil. Ja, uiteindelijk werd ik iemand, die steeds meer te hóren kreeg.’ Doeltreffend bidden is: in de Geest wachten op manna voor elke dag.

Amen.