Eredienst – zondag 12 maart 2017 om 10.00 uur

Eredienst – zondag 12 maart 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Geven voor leven!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 25: 3, 6
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 68: 2, 3
• Wet des Heren: Exodus 20: 1-17 (NBG)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 304
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Zingen: Nevendienstlied 4 (melodie: Liedboek 2013 nr. 801), terwijl kinderen groep 1 t/m 8 naar nevenruimte gaan
• Schriftlezing: Marcus 12: 37b-44 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 314
• Prediking n.a.v. Marcus 12: 41a (NBV)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 364: 1, 2, 3
• Dienst der voorbeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 912: 1, 4, 5, 6
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 12: 41a (NBV)
Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen.

De Russische schrijver Leo Tolstoj (1828-1910) deed ooit de uitspraak: ‘Geluk is niet afhankelijk van uiterlijke zaken, maar van de manier waarop wij daarnaar kijken.’ Houd dit woord in gedachten nu wij Jezus tegenkomen. Aan het einde van een periode dat Jezus onderwijs gaf in de tempel, zit Hij nog een poosje in de voorhof.

Tegenover de offer(schat)kist. Ingesteld door Joas, één van de koningen van Juda. Met de bedoeling om herstelwerkzaamheden aan de tempel te bekostigen. Later kwamen gelden ook ten goede aan de priesters. Met de schriftgeleerden groeiden zij uit tot ‘huisjesmelkers’. Van met name weduwen. Belangenverstrengeling.

Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek hoe de mensen er geld in wierpen. En wat ziet Jezus? Hij ziet wat mensen met geld doen. En Hij ziet wat geld soms met mensen doet. Mysticus meester Eckhart (1260-1327) zei daarover ooit dit: ‘Veel mensen willen God aankijken met de ogen, waarmee ze een koe aankijken.

Ze willen van God houden zoals ze van een koe houden. Daar houd je van wegens de melk, kaas en vlees. Omwille van het eigen nut. Zo houden mensen van God om uiterlijke rijkdom en innerlijke troost. Eigenlijk houden ze niet echt van God. Veeleer van hun eigenbelang.’ Gelovige tijdgenoten van Jezus deden nèt zo…

In plaats van gerechtigheid te doen, blijft het geloof bij hen ten tijde van de Here Jezus steken in een tot niets verplichtende liefdadigheid. Dus in plaats van dat er iets vanuit de schatkist van de tempel naar de weduwen gaat, gebeurt in werkelijkheid het tegenovergestelde. Mag de tempel rijk worden van geld, dat weduwen tekortkomen?

Gemeente, de Here God weet als geen ander hoe mensen een duit in ‘t zakje doen. Wij kijken daarbij dikwijls naar de buitenkant. God echter ziet het hart aan. Tussen de rijken ziet Hij een arme weduwe. En zij werpt haar leven erin. In het Grieks staat ‘bios’ (vs.44). Maar is dit niet volgens onze maatstaven ergens je leven vergóóien?

Ze is al arm. Ze geeft weg. En is daarna nóg armer. Van twee muntjes had ze toch nog dat ene muntje kunnen houden. Anderen geven van hun overvloed. Zo wordt zij nu volledig afhankelijk van anderen. Is dit niet uitermate onverstandig? Op dat moment roept Jezus Zijn leerlingen bij elkaar voor les over ‘geven voor leven’!

Aan de hand van deze vraag: ‘Hoeveel is God jou waard?’ Rijken geven Hem weliswaar terug wat eigenlijk al lang van Hem is. Maar tegelijkertijd houden ze vast aan leven van status en jaloerse blikken van anderen. Dikwijls eerder populair om wat ze hebben dan om wie ze zijn. En een beetje (veel) voor jezelf houden lijkt niet erg.

Neem dan de weduwe. Ze houdt niets achter. God is haar alles waard. Ze ziet zichzelf enkel nog als ‘safe’ bij Hem! Andere zekerheid dan dit heeft ze niet. Ze wil niets anders dan dagelijks ‘bedelaar bij God’ zijn. Haar zelfovergave is als een s.o.s.! Geloof is voor haar: jezelf verliezen aan God, die opvangt bij Zijn schatkist.

En ‘Gods Schatkist’ draagt de naam boven alle naam: Jezus Christus. Hij heeft ons gekocht en betaald met Zijn bloed. Zijn Zelfovergave aan God vormt de basis voor onvergankelijke rijkdom in Hem. In de nacht van Golgotha riep Hij: ‘Mijn God, mijn God, waarom moet Ik U verliezen? Vader, in uw hand beveel Ik mijn Geest.’

Zijn Zichzelf geven werd basis voor nieuw leven voor ons. Hoe zei Leo Tolstoj het ook weer: ‘Geluk is niet zozeer afhankelijk van uiterlijke zaken, maar van wijze waarop wij ernaar kijken.’ Geloven op de wijze van de weduwe is: alles verliezen om God over te houden. Daarom keek Hij hoe de mensen er geld in wierpen.

Amen.