Orde van Dienst
Voorganger: Ds Laseur (wijkpredikant)
Thema: Wie leidt jouw leven?
- Orgelspel
- (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 78: 1, 2
- (staande) Bemoediging en groet
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 868: 1, 2, 5
- Lezing: Tien Geboden voor kinderen
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 868: 5
- Gebed om Gods vergeving en Geest
Schriftlezing: Numeri 27: 12-23 (BGT)
- Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 19 (melodie: Liedboek 2013 nr. 72)
- Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied, terwijl groep 1 t/m 5 naar de nevenruimte gaan (melodie: ‘Altijd is Kortjakje ziek’)
- Prediking n.a.v. Numeri 27: 22 en 23 (BGT)
Mozes deed wat de Here gezegd had. Hij liet Jozua komen, legde zijn handen op zijn hoofd en gaf hem zo de leiding over het volk. Eleazar en het hele volk waren erbij.
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 753: 1, 2, 3, 6
- Zingen: R. Kleijer nevendienstlied na terugkeer groep 1 t/m 5
- Afscheid vanuit de zondagsschool van: Caitlin Burger, Vera Deuzeman, Amber Klasens, Eline Kobes en Lotte Koster (door Anita van der Molen-Holl)
- Namen van de vijf kinderen en die van Daan, Sander, Max Kuiper en van de pasgeboren Benjamin Meere (15-06-2016) worden opgehangen in de vogeltjesboom
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 979: 1, 2, 7
- Dienst der gebeden
- Inzameling der gaven
- (staande) Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 270
- Orgelspel
Samenvatting preek
Tekst: Numeri 27: 22 en 23 (BGT)
Mozes deed wat de Here gezegd had. Hij liet Jozua komen, legde zijn handen op zijn hoofd en gaf hem zo de leiding over het volk. Eleazar en het hele volk waren erbij.
Men vroeg eens aan een rabbijn: ‘Waar woont God?’ Hij speelde de vraag door naar een kind. Het antwoordde verbaasd: ‘Overal!’ Daarop vroeg de rabbijn ‘t na bij de kring van zijn eigen ietwat oudere leerlingen: ‘Waar woont God?’ Zij zeiden: ‘Is de wereld niet vol van Zijn heerlijkheid?’ De rabbi schudde het hoofd en zei: ‘God woont enkel daar waar men Hem binnenlaat…’
Israël was een volk-zonder-land, dat God binnen liet. Op weg naar een Thuis, dat Hij geven zou. Gevolg: volkeren rondom keken met een scheef oog. Denken jullie wat bijzonders te zijn? Leiding aan dat proces geeft Mozes. Bij een volk, dat voortdurend moppert. En hem meteen de schuld in de schoenen schuift zodra het leven weer eens een keertje tegen zit.
En zodra het volk zich eindelijk eens een keertje rustig hield, kreeg hij weer de familie over zich heen. Leven met God is nimmer saai. Hoe hoger de positie, des te eenzamer. Menselijkerwijs ligt Mozes al vroeg moederziel alléén in biezen kistje. Alléén is hij opgevoed aan het hof bij de farao in Egypte. Alléén hoedt hij in Midian de kudde van schoonvader Jethro.
Alléén staat hij bij het brandende braambos. Terwijl hij op dat moment nauwelijks in zichzelf gelooft, zegt een Stem: ‘Ik ben bij je!’ Alléén gaat hij het volk voor door zee en woestijn. Alléén spreekt hij op een berg met God. Zoals twee vrienden. Hetgeen hem bij het volk ergens tot een ‘vreemde vogel’ maakt. Alléén staat hij voor God op de berg aan gene zijde van de Jordaan.
Een man van 120 jaar. Op de Nebo van 750 meter hoog. Hij mag zien, maar níet bereiken. Eigen domme fout bij Meriba (Dt.32:51)?! Néé, dat is níet het hele verhaal. Door jullie ongehoorzaamheid is God ook boos op mij, zegt Mozes herhaaldelijk (Dt.1:37,3:26,4:21). Hij schiet niet weg in een teleurstelling over zichzelf. De vraag is echter: Hoe dóe je dat…?
Dat moet je al beginnen te leren, als je jong bent. Zoals kinderen, die nu zondagsschool en nevendienst verlaten. En kún je ’t dan? Beter incasseren, als je oud(er) bent? Latere collega-profeet Jesaja (40:31) verraadt Mozes’ geheim. Hij zegt: Wie ’t van de Here verwachten, hebben de eeuwige jeugd. En als je gemoedstoestand daarin níet meekomt? Hoe moet ’t dan?
Geduldig blijven vasthouden aan de (stille) kracht van het geloof, dat zich er niet voor schaamt vast te houden de beloften van God. Ook al merk je er zelf soms te lang niets van. Mozes trok zich op aan deze belofte van God: Uit het midden van uw broeders zal Ik een profeet verwekken (Dt.18:18). Vooralsnog komt Mozes niet verder dan het aanwijzen van de kleinere Jozua.
Mozes deed wat de Here gezegd had. Hij liet Jozua komen, legde zijn handen op zijn hoofd en gaf hem zo de leiding over het volk. Jozua was één van de twee verspieders met een ándere geest. Hij wordt níet gepresenteerd als nieuwe man, die Mozes’ karwei gaat afmaken. Let daarvoor maar eens op de naam. Eerst heet hij: Hosea. Hetgeen betekent: ‘Here God, geef heil!’
Van Mozes krijgt hij de nieuwe naam Jozua: ‘De Here God gééft heil!’ Van de naam die een gebed was, maakt hij nieuwe naam van dankzegging. Daarna horen we: Eleazar en het hele volk waren erbij. Het staat er haast ietwat achteloos. Maar het raakt aan een wezenlijke vraag. Eigenlijk een hoofdvraag in het samen kerk-zijn: Hoe ervaar je de leiding van God in je leven?
In tegenstelling tot zijn voorganger Mozes is Jozua daarbij aangewezen op tussenkomst van een priester: Eleazar. Zoon van Aäron. Jozua heeft ergens een soort indirect contact met God (Dt.5:27). Op wie ben je daarvoor aangewezen? Je ouders, de dominee? Maar bovenal op: de Zoon van God én de Zoon des Mensen. De méérdere Jozua: Jezus Christus.
Welk heil gééft God in Hem? Immers zowel de Here Jezus als Mozes zien wij hier nu niet. Hoe hélpt God jou en mij dan nú? Door de Geest, die jong én oud weg wijst. Via catechese en (bijbel)club. Onder zegenende handen van Hem wiens eeuwige armen onder ons zijn. En gezegd heeft: ‘En zie, Ik met u al de dagen (Mt.28:20).’
Of je nu naar andere school gaat of wáár ook heen: Ik ben bij je! Als je Mij écht binnen laat, ga je merken dat je níet alleen bent. Dan wordt God als een Vader, die ‘t bij Zijn kinderen steeds méér voor het zeggen krijgt. Amen.
