Pinkstergezinsdienst zondag 15 mei 2016 om 9:50 uur

Pinkstergezinsdienst zondag 15 mei 2016 om 9:50 uur

Voorganger: Ds Laseur (wijkpredikant)
Thema: Het Pinkstergeschenk: De Geest!/strong>

• Orgelspel
• Liederen vóór de dienst:
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 378
• Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 168 (melodie: Liedboek 2013 nr. 979)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 226
• Woord van welkom, mededelingen en stil gebed (door ambtsdrager)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 87
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 680
• Gebed
• Schriftlezing: (NBV) Handelingen 2: 1-13 (door Eline Kobes)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 683
• Schriftlezing: (NBV) Galaten 5: 16-26 (door Annemar Zevenbergen)
• Zingen: Reinier Kleijer (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454)
• Kinderen van groep 1 t/m 5 gaan naar de nevendienst
• Verkondiging n.a.v. (NBV) Handelingen 2: 4a en Galaten 5: 22a
  En allen werden vervuld van de Heilige Geest… Maar de vrucht van de Geest is liefde…
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 841: 1, 2
• Na terugkeer van kinderen in de kerk:
• Zingen: Reinier Kleijer (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454)
• Gedicht (Fedde Nicolai): Pinksterfeest (door Ida Abbring-Koopman)
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 686
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven (door Tobias Dasselaar, Lisa en Eva van Dijken en Daan Kuiper)
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 675
• (staande) Wegzending en zegen (3 x gezongen Amen)
• Orgelspel
• U allen gezegende Pinksterdagen gewenst!

Tekst: Handelingen 2: 4a en Galaten 5: 22a (NBV)
En allen werden vervuld van de Heilige Geest… Maar de vrucht van de Geest is liefde…

Het Kerstgeschenk is Jezus: God-mét-ons (Immanuël) als het-Kind-ons-geboren. Het Paasgeschenk is: God-vóór-ons met Jezus als Opgestane. Op Pinksteren is Gods geschenk: Jezus-ín-ons dankzij het werk van de Geest. Maar wat merken wij hiervan in ons leven? Het was ook de vraag van een plattelandsgemeente in Roemenië, die een dominee zocht.

De procedure liep uit op voordracht van een tweetal. De ene kandidaat was een gelikte spreker. Vol missionaire ijver. Met ook broodnodige antenne voor jeugd. Vanwege werk veelal wegtrekkend naar de stad. De andere kandidaat was een ietwat oudere man, die duidelijk minder capaciteiten had dan zijn mededinger.

Wat triggerde aan het profiel van laatstgenoemde was de belofte, dat hij zou zorgen voor regen in dit vaak door extreme droogte geteisterde gebied. Maar dan verwachtte hij in zo’n situatie van de hele gemeente, dat die dan ‘als één blok’ achter hem zou gaan staan. U begrijpt wat er gebeurde: laatstgenoemde werd het!

Op zo’n moment kun je erop wachten, dat zo’n verstrekkende belofte schuld maakt. Droogte sloeg toe. De gebedsstond werd uitgeschreven. Maar het gewenste resultaat bleef vooralsnog uit. De kerkenraad riep de dominee ter verantwoording. Zijn antwoord was slechts deze vraag: Waren we ‘één van geest’ in gebed?

Dit woord ‘homothumadon’ vormde de sleutel voor het samenzijn van die 120 mensen daar in de bovenkamer te Jeruzalem aan de vooravond van Pinksteren (Hd.1:14). Het vormde de basis van wat er op die grote Pinksterochtend gebeurde: een ‘spiritus vehementis’ vult ‘t gehéle huis (Hd.2:2). ’t Zet élk in vuur en vlam.

De tekst zegt ‘t zo: En allen werden vervuld van de Heilige Geest. Dat was tóen. Hoe is het nú? Op Vernieuwingsfestival van het Evangelisch Werkverband merkte Willem Ouweneel op dat ‘als een christen iets van kracht van Heilige Geest heeft leren kennen hij/zij niet langer laks zal leven, maar juist tot eer van God’!

De Here Jezus zei ‘t Zelf al: ‘De goede boom herken je altijd weer aan de vrucht (Mt.7:20).’ In de brief aan de Galaten (5:22) werkt Paulus dit nader uit. Maar de vrucht van de Geest is liefde… Het woordje ‘máár’ laat uitkomen, dat de uitwerking van het geschenk van de Geest van Pinksteren heel ‘stormachtig’ kan zijn.

Kennelijk is er ook een strijd, die gestreden moet worden. Immers in een geest(e)loos leven heeft haat, het tegenovergestelde van liefde, al snel het laatste woord. Tenzij wij nog vóórdat de zon ondergaat al onze gedachten hierover dagelijks bij God leren brengen door de kracht van Heilige Geest.

Een Geestvervuld leven vormt géén garantie voor een ‘haatvrij leven’. Maar het verlangen om de Geest níet te bedroeven zal ‘t bij een kind van God uiteindelijk altijd weer winnen van de wrange vrucht van het ‘duvels-toejagen’ (Ef.4:26-30). Eigenlijk hebben we het over niets anders dan nieuw leven, dat met barensweeën gepaard gaat.

George Verwer, oprichter van Operatie Mobilisatie, zegt: ‘O, wat een enorme vergissing is ‘t te denken, dat we orthodox kunnen zijn zónder nederigheid en zuiver in de leer zónder lief te hebben. ‘t Is de grootste dwaling, die het Christendom sinds de Hervorming is binnengeslopen. De leer kun je niet scheiden van het leven!’

Een meisje van acht geeft prachtig weer wat voor haar liefde is: ‘Sinds mijn oma artrose heeft, is ze niet meer in staat om te bukken om haar eigen schoenen aan te trekken. Opa helpt haar daar nu bij, terwijl hij in zijn handen dezelfde aandoening heeft.’ Een even oud ander meisje voegt er nog iets aan toe wat ontroert:

‘Zeg niet ‘ik hou van jou’ als je ’t níet meent. Maar als je ’t écht meent kun je ’t niet vaak genoeg zeggen, want mensen zijn nu eenmaal vaak vergeetachtig!’ Ja, dát is Gods geschenk. Pinksteren-in-de-praktijk. De vrucht van de Geest: Jezus ín ons, waarbij de Geest van hierboven hier beneden wil helpen! Amen.