Eredienst – zondag 19 maart 2017 om 10.00 uur

Eredienst – zondag 19 maart 2017 om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Het gebed van de Zoon!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 25: 7, 8
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 226
• Gebed van verootmoediging
• Genadeverkondiging
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 181: 4, 5, 6
• Gebed om Gods Geest
• Presentatie Paasproject door zondagsschool Jesaja 40: 8b
• Kinderen groep 1 t/m 8 gaan naar nevendienst, terwijl nevendienstlied 5 (melodie: Liedboek 2013 nr. 134) gezongen wordt
• Schriftlezing: Marcus 14: 32-42 (HSV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 180: 1, 2, 3, 4
• Schriftlezing: Hebreeën 5: 5-10 (HSV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 180: 5, 6, 7
• Prediking n.a.v. Marcus 14: 36 (HSV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 118
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 870: 6, 7, 8
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Marcus 14: 36 (HSV)
En Hij zei: Abba, Vader, alle dingen zijn mogelijk voor U; neem deze drinkbeker van Mij weg, maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt.

Geregeld zijn er kapiteins in het nieuws, die het zinkende schip verlaten. De bekendste uit januari 2012 is Francesco Schettino van de gekapseisde Costa Concordia. De kustwacht sommeerde hem terug te keren en zijn plicht te doen. Zelf bleef hij beweren per ongeluk in een reddingsboot gevallen te zijn. Er kwamen 32 mensen om.

Hoe anders is dan ‘Stuurman Jezus’. Naar Hem moeten zelfs wind en water luisteren (Mc.4:41). Toen Zijn leerlingen benauwd waren om met man en muis te vergaan, stelde Hij hen gerust. Maar nu er een storm van angst in Zíjn leven opsteekt, geven Zijn leerlingen niet thuis. Alle hens aan dek, maar zij zelfs níet één uurtje!

Het contrast is scherp. De leerlingen zijn in drie groepen uiteengevallen. Judas is actief met zijn trawanten. Acht blijven er bij de ingang van de hof van Gethsémané achter. Door de ogen van drie van de leerlingen – Jakobus, Johannes en Petrus – maken we mee hoe de Herder huivert eer Hij wordt geslagen ter wille van de schapen (Mc.14:27).

De schrijver van de Hebreeënbrief laat duidelijk blijken, dat Jezus in elk geval géén supermens is. Immers Hij maakt alle gemoedstoestanden door. Hij schreeuwde, kermde, bloedde en zweette. Ja, wat een inspanning, moeite en strijd. Hij is niet zozeer bang voor Judas of het Sanhedrin, maar wèl voor de bitterheid van (Gods)verlating.

En Hij zei: Abba, Vader, alle dingen zijn mogelijk voor U; neem deze drinkbeker van Mij weg, maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt. In het uiterste (gebeds)moment valt de Vadernaam in moedertaal van Jezus. Klinkt er in het Aramees: Abba! Welke vader blijft er onbewogen onder het kind, dat roept om hulp? Ú bent toch mijn pap!

Alle dingen zijn mogelijk voor U. Inderdaad, wie tot God komt, moet geloven dat Hij bestaat en een Beloner is voor wie Hem ernstig zoeken (Hb.11:6b). En er zijn toch géén grenzen aan Zijn macht? Onze wensen mogen toch door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God (Fp.4:6b)? Aanhouden, kloppen, vragen.

Neem deze drinkbeker van Mij weg. Maar deze beker kán niet weg, want alzo lief heeft God de wereld gehad (Joh.3:16a). De beker: beeld voor het lijden (Mc.10:38). Maar ook verwijzing naar Zijn vergoten bloed bij de Pesach-viering (Mc.14:24). Op Golgotha tot een climax komend: Mijn God, wáárom (Mt.27:46)? De ménselijke kant van Jezus.

Maar niet wat Ik wil, maar wat U wilt. Dit is nà het paradijs nooit meer gezegd. Hier gaat écht een wissel om. Heel even pendelde Jezus heen en weer. Tussen ‘God, U moet Mij verhoren’ en ‘Maar dat kán helemaal niet’. Bij zoveel innerlijke strijd ligt Hij er écht wakker van, wanneer Hij als Zoon iets zou willen wat de Vader níet wil…

Voor Hem was ‘t ook daarom niet gemakkelijk, omdat Hij vanaf het begin betrokken is bij al wat er is (Hb.1:2). Maar moet Zijn (of onze) wil dan ‘gebroken’ worden? Nee, er is een ombuiging nodig van ‘niet mijn wil naar: die van Ú’! Pas nadat Hij dit deel van gebed – wat Hij ooit op hun verzoek aan leerlingen geleerd had – gezegd had, staat Jezus vást.

In dit verband ziet Luther (1483-1546) bij óns drie dingen. Eerste punt is: de gebedsloosheid. Daardoor bidden we óók minder ten dage van nood. Tweede punt is: ons kijken naar God als vijand in plaats van Hem als Vader, omdat Hij nood ook in ons leven toelaat. Derde punt: door al deze ervaringen zegt het teleurgestelde kind opeens: ‘U bént mijn Vader niet!’

Echter zodra wij dankzij het voortgaande gebed van de Zoon weer met hart en ziel bij Hem als Heer zijn, maakt de slaap niet langer meer kans. Kijk naar latere brieven van Petrus. Hoe zit ‘t bij ons? Bid om de Geest. Enkel Hij deelt ‘reddingsvesten’ (waakzaamheid) uit. Aan al wie ‘kopje onder’ dreigt te gaan in de zee van slaperigheid.

Amen.