Eredienst – zondag 3 september om 10.00 uur

Eredienst – zondag 3 september om 10.00 uur

Voorganger: Ds. E.G.H. Laseur
Thema: Stilte in de storm!

• Orgelspel
• Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
• (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 2, 3
• (staande) Bemoediging en groet
• Zingen: Liedboek 2013 nr. 139: 4, 5
• Geloofsaansporing: Efeziërs 5: 13-17 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 462: 1, 4
• Gebed om Gods vergeving en Geest
• Schriftlezing: Jona 1 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 448
• Schriftlezing: Mattheüs 8: 23-26 (NBV)
• Zingen: Liedboek 1973 nr. 445: 3
• Zingen: Nevendienstlied 5 (melodie: Liedboek 2013 nr. 134), terwijl de kinderen naar de nevenruimte gaat
• Prediking n.a.v. Jona 1: 6 en Mattheüs 8: 25 (NBV)
• Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 187
• Dienst der gebeden
• Inzameling der gaven
• (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 467: 2, 3, 4
• (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
• Orgelspel

Tekst: Jona 1: 6 en Mattheüs 8: 25 (NBV)
De schipper ging naar hem toe en zei tegen hem: ‘Wat lig jij hier te slapen! Sta op, roep je God aan! Misschien dat Hij zich om ons bekommert, zodat we niet vergaan.’ Ze maakten Hem wakker en riepen: ‘Heer, red ons toch, we vergaan!’

In haar memoires ‘Eenzaam, maar niet alleen’ vermeldt wijlen koningin Wilhelmina, dat prins Bernhard een keer tijdens de oorlog te ziek was. Om een bepaalde vliegreis te maken. Het toestel vertrok zonder hem en stortte neer. Op dat moment prijst Wilhelmina God, omdat Hij haar schoonzoon spaarde voor Nederland.

Soms gebeurt echter precies het tegenovergestelde. Neem de profeet Jona. Zonder hem wordt géén luchtschip, maar wèl een heel zeeschip gespaard. Wat was het geval? Jona moest naar Ninevé toe. Om te verkondigen, dat het roer van het levensscheepje daar écht óm moet. Om de storm van Gods toorn vóór te kunnen zijn.

Maar hij, wiens naam ‘duif’ betekent, gooit zijn kop in de wind. Als een havik. Want hij als dienaar van het Woord dacht anders dan de Gever ervan. Hij kiest voor de koers: God omzeilen. En dát, terwijl de wereld steeds meer trekken vertoont van een ‘zinkend schip’. Jona heeft de rust van iemand, bij wie je een kanon kunt afschieten…

Ja, hoe lang kan een mens willens en wetens dóórgaan met wat God níet van hem/haar vraagt? Lééf je: míjn wil geschiede. En bid je: Úw wil geschiede! Het is soms een heídens karwei om gelovigen te bepalen bij hun eigen geloof. Luister naar wat de tekst zegt: De schipper ging naar hem toe en zei tegen hem: ‘Wat lig jij hier te slapen! Sta op, roep je God aan! Misschien dat Hij zich om ons bekommert, zodat we niet vergaan.’ Met ándere woorden: Wat moet de wereld aan met een gelovige, die ‘onder zeil’ wil gaan? Níet meer herinnerd wenst te worden aan de plaats van God in zijn of haar leven? Soms zegt de wereld dan tegen kerk: ‘Dóe in Gods naam, waartoe je geroepen bent. Bíd…!’

Want wat moeten we anders met jullie aan, als je ‘ja’ zegt en ‘nee’ doet? Gewoon vierkant overboord zetten. Zeker in een wereld waar het aantal schietgebeden van ruwe bolsters mogelijk het sluimerend gebedsleven van menige gemeente overtreft. Om te bidden moet je eerst zélf geloven, dat God bestaat; belóónt wie Hem zoekt (Hebr.11:6b).

Opstaan tot gebed. Als moment van stilte in de storm. Als er een vloed, golf van angst over je heen spoelt! Ooit hadden ook leerlingen van Here Jezus de indruk, dat hún tegenslagen en ellende Hem ergens ontgaan. Ze riepen nèt als schepelingen om Jona heen: ‘Alle hens aan dek! Laten we roeien met de riemen, die we hebben!’

Maar wát te doen, als het leven in een stroomversnelling komt? Het tij níet meer te keren valt? Wát is dan het eigenlijke wonder? Dat de storm ophoudt met woeden? Òf dat we ook dan onder zulke omstandigheden kunnen slapen? Waar slaap bij Jona staat voor het gebedsarme karakter van zijn leven, is ‘t bij Jezus andersom.

Toch is er tussen beiden ook een punt van overeenkomst. Beiden lieten zich ooit werpen in de diepten der zee. Jona als schúldige. Om de storm van Gods toorn te stillen over het zoeken naar de valse rust van het níet geroepen willen zijn. Jezus als Ónschuldige. Gods vredesduif, die niet enkel een prins Bernhard of eerder een Jona spaarde.

Nee, alzo heeft God de wereld, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Opdat een ieder die in Hem gelooft níet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe (Joh.3:16). Die zeelui zijn diep onder de indruk na één keer over die God gehoord te hebben. En hoe is dat bij ons hier? Ruwe stormen mogen woeden. Enkel Híj is grond onder de voeten.

Amen.