Eredienst zondag 4 september om 10.00 uur
Categorie:Digipreek
Voorganger: Ds Laseur (wijkpredikant)
Thema: Hemelburger!
- Orgelspel
- Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
- (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 21: 1, 2, 3
- (staande) Bemoediging en groet
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 21: 4, 7
- Afscheid van aftredende ambtsdragers
- Zingen: Reinier Kleijer DV nr. 265 (melodie: Liedboek 2013 nr. 542)
- Gebed om Gods vergeving en Geest
- Schriftlezing: Filippenzen 3: 12-21 (BGT)
- Zingen: Liedboek 1973 nr. 267: 3, 4
- Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied, terwijl groepen 1 t/m 5 en 6 t/m 8 naar de nevenruimte gaan (melodie: ‘Altijd is Kortjakje ziek’)
- Prediking n.a.v. Filippenzen 3: 20 (NBV)
Maar wij hebben ons burgerrecht in de hemel, en van daar verwachten wij onze redder, de Here Jezus Christus. - Zingen: Evangelische Liedbundel nr. 191: 1, 3
- Dienst der gebeden
- Inzameling der gaven
- (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 435: 4, 5
- (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
- Orgelspel
Tekst: Tekst: Filippenzen 3: 20 (NBV)
Maar wij hebben ons burgerrecht in de hemel, en van daar verwachten wij onze redder, de Here Jezus Christus
Op zijn nieuwste album Aosem zingt Daniël Lohues (1971) het liedje ‘Waor gaon we naortoe?’ Gevoelige teksten van deze Drentse troubadour voelen de tijdgeest loepzuiver aan. Bij hem is het besef van een bestemming verdwenen. De mensheid is een mierenhoop. Een wirwar zonder regels: ‘de zölfde kaante op, en iederien mar denken:
Ik ben vrij in de kop.’ Volgens Lohues heeft het leven géén doel. Alles is toeval. Niets staat vast. De Ierse schrijver James Joyce (1882-1941) noemt dit ‘chaosmos’. Is het leven nu zinloos geworden, als het géén reis naar de eeuwigheid meer is? Sommige filosofen noemen het leven zelfs ronduit absurd. Paulus doet dat zeker niet.
De apostel benadert het leven in zijn brief aan de gemeente te Filippi fundamenteel anders. Hij stelt dat elke levende christen hier al behoort tot het rijk der hemelen. Dus ‘hemelburger’ is! Maar wij hebben ons burgerrecht in de hemel. Wat bedoelt hij daarmee? Is het gewone leven hier op aarde dan niet meer zo belangrijk? Hoe zit dat?
Hemel en aarde: bij de apostel staan die twee op zich níet tegenover elkaar. Toch staat er het woordje ‘máár’!
Welnu, Paulus maakt bewust onderscheid tussen twee groepen. ‘Hemelburgers’ snappen we ergens nog wel. Maar hoe zit ’t met de mensen, die kiezen voor het aardse leven? Op zich is daar toch niets mis mee? Genieten willen we toch allemaal?
Maar hoe dóen we dat? In het licht van Christus en Zijn voorbeeld? Of in wezen buiten Hem om? En buiten de weg om, die Hij ook met het oog op jou en mij gegaan is? Zoals de moderne mens, die ‘vrij wil zijn in de kop’. Als je aan een tijdgenoot vraagt: ‘Heeft Jezus ook voor jouw zonden betaald?’ Dan zal menigeen zeggen: ‘Kán dat?
Een ander kan voor jou toch niet de kastanjes uit het vuur halen?’ Of vraag je: ‘Is Jezus Gods Zoon?’ Dan zeggen ze: ‘Néé, maar Hij was wèl heel begaafd. En Hij had een speciale band met God!’ Velen zien de aarde voor vol aan en beschouwen de hemel vaak als léég. Dat zijn mensen, die níet uitgaan van één ongedeeld lichaam van Christus.
Dat is de lijdende, de strijdende en de triomferende kerk. Paulus wilde géén ander geluid laten klinken dan over Jezus Christus en die gekruisigd (1Cor.2:2). Hemelburger zijn is niet enkel geloven dat er hierboven Iets is. Maar dat er Iemand onderweg is. Soon and very soon, zingt A. Crouch. Van daar verwachten wij onze redder, de Here Jezus Christus.
Tot die tijd leven we ergens in ‘bezet gebied’. Alwaar machten van het onrecht zich opmaken voor een laatste strijd. En God steeds verder schuil lijkt te gaan achter alle leed en pijn. In sommige delen van de wereld is er schreeuwend bonken op de deuren van het hemelrijk. Terwijl andere delen ‘hemel op aarde’ zoeken in eten en drinken (Rm.14:17).
Lohues zingt: ‘Waor gaon we naortoe?’ Dit vraagt voorbereiding. Oefening van geest. Ja, houd de maandag- en
vrijdagavond daarvoor vrij. Catechese en club. Ja, laten er ook bij ons Open Doors zijn, als de Redder terugkomt. Hem kunnen we álle vragen stellen langs de weg van het gebed. Juist als lasten nu wereldwijd toenemen…
Hoe kun je dan aosem houden? Enkel door geloof in Hem die hier en nu al ‘vrij maakt in kop én hart’. Vanuit dankbaarheid over de genade, dat een mens nergens zo veilig is als in Jezus’ armen. Veilig aan Jezus’ hart. Daar in Zijn teer erbarmen zijn we gevrijwaard van smart. De Geest leert ons hoe in dit aardse leven ‘hemelburger’ te zijn. Amen.