Eredienst zondag 19 juni 2016 om 10 uur
Categorie:Digipreek
Voorganger: Ds Laseur (wijkpredikant)
Thema:Ongelijke behandeling?!
- Orgelspel
- Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
- Woord van welkom, mededelingen, stil gebed
- (staande) Zingen: Liedboek 2013 nr. 133
- (staande) Bemoediging en groet
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 315: 1, 2
- Geloofsaansporing: Jacobus 1: 19-22 (BGT)
- Zingen: Liedboek 2013 nr. 315: 3
- Gebed om Gods vergeving en Geest
- Schriftlezing: Numeri 12 (BGT)
- Zingen: Reinier Kleijer Zing nr. 78 (melodie: Liedboek 2013 nr. 575)
- Zingen: Reinier Kleijer nevendienstlied, terwijl groep 1 t/m 5 naar de nevenruimte gaat (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454)
- Prediking n.a.v. Numeri 12: 2b en 3a (BGT)
Ze zeiden: ‘Je doet alsof de Here alleen met jou gesproken heeft. Maar hij heeft ook met ons gesproken!’ Maar Mozes was juist een heel bescheiden man. Hij vond zichzelf niet belangrijk. - Zingen: Liedboek 1973 nr. 366: 4, 5, 6
- Na terugkeer van kinderen in de kerk:
Zingen: Reinier Kleijer (melodie: Evangelische Liedbundel nr. 454) - Dienst der gebeden
- Inzameling der gaven
- (staande) Zingen: Liedboek 1973 nr. 474: 2, 3
- (staande) Wegzending en zegen (3x gezongen Amen)
- Orgelspel
Tekst:Numeri 12: 2b en 3a (BGT)
Ze zeiden: ‘Je doet alsof de Here alleen met jou gesproken heeft. Maar hij heeft ook met ons gesproken!’ Maar Mozes was juist een heel bescheiden man. Hij vond zichzelf niet belangrijk.
Uit een onderzoek van de Raad voor de Rechtspraak kwam onlangs naar voren, dat 85% van onze landgenoten vindt dat een rechter een vonnis beter moet uitleggen. Anders blijft onbegrip bestaan over gerechtelijke beslissingen. Kijken velen onzer niet op soortgelijke wijze naar hoe de Here God bezig is met bepaalde zaken?
Op de drempel naar het Beloofde Land breekt er muiterij uit in de leiding van Israël. Die leiding bestaat uit twee broers en één oudere zus: Mozes, Aäron en Mirjam. Wat is er aan de hand? Mozes nam ooit Zippora tot vrouw, dochter van een priester uit Midian. Nu neemt hij nota bene een Ethiopische. Waarom niet uit eigen volk?
Grote zus Mirjam denkt: ‘Wat is dat met onze broer Mozes?’ Ooit mocht ‘t zo zijn, dat door mijn toedoen de Egyptische prinses ‘onze’ biologische moeder Jochebed toestond voedster te zijn van dat jongetje uit het biezen kistje. ’t Was later mogelijk ook weer haar vraag, nadat ze als profetes leiding gaf aan zang en dans. Om met het volk de doortocht door de Rode Zee te vieren (Ex.15:20).
Wáár is de band van weleer? ‘t Was later mogelijk ook de vraag van Aäron, toen Mozes de berg op was om de Tien Geboden te ontvangen en spoorloos bleef. Hij ging toen mee in aanbidding van het gouden kalf als manier om Israël bij les van uit/intocht te houden (Ex.32). Maar één ding zit broer en zus dwars: de VIP-behandeling van Mozes door God.
Ze zeiden: ‘Je doet alsof de Here alleen met jou gesproken heeft. Maar hij heeft ook met ons gesproken!’ U hóórt het: jaloezie komt op. En waar kan zoiets gebeuren? Juist bij mensen, die God steeds minder persóónlijk onder ogen komen zoals door het gebed. Zij lopen met steeds meer rond. Ten opzichte van elkaar. Én van God.
Gemeente, waar lopen wíj mee rond? Ten opzichte van elkaar? En soms ook ten opzichte van God? Als we hier in het huis Gods ook de hand in eigen boezem steken? Laat ik ’t maar even bij mezelf houden. Misschien klaag ik makkelijker over een ander dan dat ik voor hem of haar bidt. Of over God, omdat Hij in gelijke gevallen géén gelijke behandeling geeft.
Waarom spreekt Hij met Mirjam en Aäron via dromen en visioenen? En weet Mozes heel eenvoudig vrijwel altijd meteen wat God wil… Terwijl er op Mozes ook genoeg valt aan te merken. Als driftig baasje sloeg hij ooit op een rots en een Egyptenaar dóód. Maar Mozes was juist een heel bescheiden man. Hij vond zichzelf niet belangrijk.
Voordat ze zelf als leiding de weg kwijtraken, laat Mozes God de leiding nemen door sámen naar de tent der samenkomst te gaan. En wat merken ze? Eerst als er een sfeer van onderlinge haat en nijd heerst, is God er nog wel (vs.5). Maar op den duur wil Hij daar Zelf niet langer zijn (vs.9). Wijkt de beschermende wolk van Zijn aanwezigheid. Wordt Mirjam ziek. En Aäron níet.
Hoe zit dít dan weer? Feit is, dat mensen elkaar soms zomaar ‘op de huid geven’. Bij Mirjam treedt die bitterheid als eerste zelfs naar buiten. Die tekent zich af op haar huid. Zeven dagen lang moet zij buiten de gemeenschap blijven, want niets is zo ‘besmettelijk’ als het bittere kruid van haat en nijd (vs.15). En het volk mag nergens heen zolang de ziekte heerst.
Herstel uit zonde heeft tijd nodig. Begint, als de ene broer Aäron zijn andere broer Mozes oproept om weer voor hun zus Mirjam te gaan bidden. Dan keert de Here terug om haar te genezen (vs.11-13). Daarin doet hij denken aan onze Oudste Broer Jezus Christus (Rm.8:29). Vader, vergeef ‘t hen, want ze weten niet wat ze doen (Lc.23:34).
Vrucht van leven uit de kracht van die Geest is zachtmoedigheid (Mt.11:29;Gal.5:22) Jezus’ voortgezette voorbede is de basis, waardoor wij weer voor elkaar mogen gaan bidden. Vorige week legde Hij ook voor de beleving daarvan de onvervreemdbare basis bij de viering van het Heilig Avondmaal! Amen.