Voor Jezus kiezen? Wat kost dat?
Categorie:Mini Bethelclub
Oktober 2014
Deze keer kregen jullie het voor jullie kiezen, hoor. Want de hele avond moesten jullie kiezen. Kiezen welk parcours jullie namen tijdens de estafette, maar ook kiezen wat jullie wilden hebben. En ik maakte het jullie daarbij niet makkelijk:
Aan het begin van de avond gaf ik jullie ieder een heerlijke grote gouden chocolademunt. Die was helemaal van jullie en jullie mochten zelf weten wat jullie ermee zouden doen. Maar je mocht hem ook aan mij teruggeven. In dat geval, zo beloofde ik, zou je aan het eind van de avond een mooie verrassing krijgen.
Jullie hoefden niet lang na te denken. Voor ik het wist had ik alle munten weer terug! Wat een vertrouwen van jullie!
Na de estafetteloop vertelde ik jullie van een jongetje dat het heel wat moeilijker vond om te kiezen.
Een juf in een klas deed namelijk precies hetzelfde als wat ik had gedaan met de gouden munten. Het jongetje kreeg een prachtige gouden chocolademunt, helemaal voor zichzelf. Maar toen de juf vertelde dat hij kon kiezen, kreeg hij het moeilijk. Hij wilde die verrassing aan het eind van de dag natuurlijk wel…., maar hij wilde ook zijn gouden chocolademunt niet kwijt. Wat moest hij nou?
De juf vroeg na enige tijd of iedereen de keuze had gemaakt, maar het jongetje kwam er niet uit. Hij wilde écht die verrassing wel hebben, maar waarom moest hij dan zijn eigen munt aan de juf geven?! Hij vond het stom. Ontzettend stom. Stomme juf ook…! Hij werd bozer en bozer. Zo boos dat hij tenslotte vuurrood van woede opsprong en keihard door de klas schreeuwde: “Stomme juf!”
Had de juf inderdaad iets verkeerds had gedaan, waardoor het jongetje zo boos moest worden?
“Nee”, vonden jullie, het jongetje zelf maakte het moeilijk, omdat hij geen afscheid kon nemen van zijn chocolademunt. Dat was niet de schuld van de juf. Die gaf juist iets moois en het jongetje moest haar gewoon vertrouwen en zijn munt aan haar teruggeven.
Daarna vertelde ik jullie over Jezus die aan de mensen ging vertellen dat Hij Gods Zoon was en dat wie in Hem zou geloven en naar Hem zou gaan luisteren, bij God mocht gaan horen en straks weer in het paradijs bij God zou mogen wonen.
Zo riep Jezus bijvoorbeeld ook zijn discipelen: “Volg mij!”.
Een aantal van hen lieten zelfs een hele boot, waarmee ze geld konden verdienen, liggen om achter Jezus aan te gaan! Ze vertrouwden erop dat Jezus hen iets mooiers zou geven dan die boot en dan het gewone leven dat ze al kenden.
Zo kwam Jezus ook in een kerk (synagoge) en vertelde daar precies hetzelfde aan de mensen. “Volg mij, dan krijg je het eeuwige Leven in het paradijs!
In die kerk was een man die heel boos was en tegen Jezus begon te schreeuwen. De man hoorde bij de duivel, maar was wel naar de kerk toegekomen en sprak met Jezus. Hij zocht Jezus op in zijn boosheid. Zijn woorden waren heel lelijk, maar dat maakte Jezus helemaal niet uit. Hij hielp die man en daarna was de man niet boos meer maar heel blij. Hij hoorde nu bij Jezus en niet meer bij de duivel. Zo haalt Jezus mensen bij de duivel weg en brengt ze weer bij God.
Dat doet Hij altijd als mensen bij Hem komen. Het maakt niet uit hoe ze komen, gewoon zoals ze zich voelen. Zelfs als ze heel boos zijn.
Er waren ook heel veel mensen in die kerk, die de preek van Jezus prachtig vonden, en natuurlijk ook heel graag het moois wilden hebben waar Jezus over sprak. Maar ze vonden het heel vervelend dat Jezus zei dat ze dan wel moesten kiezen.
Ze wilden hun boot, hun huis of hun hebbedingetjes niet kwijt. Ze wilden hun gewone leven houden zoals het was. Maar ze wilden ook straks wel bij God in het paradijs wonen.
Ze voelden zich, net als dat jongetje in de klas, bozer en bozer worden op Jezus omdat ze niet wilden kiezen. “Stomme Jezus!”, dachten ze vanbinnen.
En ze riepen: “Weet jij wel zeker dat we moeten kiezen, Jezus?! Hoe weet jij dat zo zeker?! Volgens mij kan jij dat helemaal weten. Je bent maar een gewoon mens, een timmermanszoon. Wie denk je wel dat je bent. Weg met jou! Dit willen we niet horen. Nooit meer!”
En ze sleepten Jezus de kerk uit en duwden Hem naar een hoge berg om Hem daar vanaf te gooien. Maar God redde Jezus. Jezus liep zomaar, tussen de mensen door, weg.
Jezus liep weg bij die mensen. Ze kregen niets!
Niet kiezen is dus ook kiezen.
Aan het einde van de avond, kregen jullie waar jullie voor gekozen hadden: de verrassing.
Het was een prachtig gekleurd vingerlampje en…ook weer de chocolademunt.
Want zoals jullie mij zelf al hadden uitgelegd aan het eind van het verhaal van die avond:
Natuurlijk moet je voor Jezus kiezen, want wat je écht opgeeft voor Hem … krijg je ook weer terug! En nog veel meer erbij.