Maandelijkse Archieven: december 2015

Jezus neemt het voor ons op!

December 2014

Er stond deze keer een prachtig witgedekte tafel met slagroom, banketbakkersroom, smarties, chips, gekleurde hagel, nogatine , zoute staafjes en een cake op jullie te wachten. Alles wat nodig is om een prachtige zelf-versierde cakeplak op je bordje te maken. Gekleurde limonadebekers maakten het helemaal af.
Wat hadden jullie daar meteen al zin in!

Maar eerst moesten jullie vier opdrachten goed uitvoeren, die jullie van mij kregen in een enveloppe. Als jullie alles goed zouden doen, mochten jullie daarna aan de rijk gevulde tafel aanschuiven. Maar lukte jullie dat niet, dan moesten jullie naar buiten en voor het raam wachten in het donker tot iedereen klaar zou zijn met eten.
Ik stelde jullie wel meteen gerust, want aan Kay, jullie begeleider, gaf ik de opdracht om jullie te helpen als jullie de opdrachten te moeilijk zouden vonden.

Nou, de opdrachten waren ook echt veel te moeilijk. Wie weet nu bijvoorbeeld welke boom er hoger groeit, een hazelaar of een berk?

Jullie kwamen er niet uit en gingen allemaal, op één na, bij Kay om hulp vragen. Maar het bleef desondanks toch te moeilijk voor jullie. Daarom nam Kay uiteindelijk jullie opdrachtenblad in en gaf jullie zijn eigen goed ingevulde opdrachtenblad daarvoor in de plaats. Hij had immers de opdrachten zelf al een keer goed gemaakt.

Na verloop van tijd riep ik jullie bij mij. Wie een goed ingevuld formulier aan mij gaf, mocht rechts van mij gaan staan en straks aan de tafel. Iedereen gaf vol zelfverzekerdheid zijn van Kay gekregen formulier aan mij. Ik was dolblij met ieder van jullie, want alle antwoorden waren steeds goed, en liet jullie rechts van mij staan.
Eén van jullie had echter geweigerd zijn blad met Kay te ruilen, ondanks aandringen van mij en Kay. Hij was vrij zeker van zijn antwoorden, want hij was slim en had het ook heel slim aangepakt. Toch ontdekte ik een fout. Net voordat ik hem dat wilde zeggen schoot Kay naar voren met zijn goed ingevulde formulier en wisselde het, met goedkeuring van het slimme kind, nog net op tijd om. Pff op het nippertje!

Toen riep ik ook Kay naar voren en vroeg hem naar zijn opdrachtenblad. Maar Kay had alleen nog maar de fout ingevulde forumlieren over, die hij mij kon geven. Tot grote schrik van jullie stuurde ik toen Kay naar buiten, het donker in. Hij overhandigde mij tenslotte allemaal fout ingevulde antwoordformulieren. Triest stond hij in de regen door het raam naar binnen te kijken.
‘Dat kan je niet maken!’, riepen jullie verontwaardigd.

Ik vertelde jullie dat jullie allemaal een goed ingevuld opdrachtenblad hadden ingeleverd en dat dat precies was wat ik had gevraagd, namelijk : goed doen wat ik je opdraag. En alleen als je het helemaal goed deed, mocht je aan de tafel. En Kay…zijn bladen zaten vol fouten, daar was niets aan te doen.

Maar …, vertelde ik jullie verder, er was ook iemand die héél erg goed had gedaan wat ik had gevraagd. Jullie keken mij vragend aan en hadden geen idee over wie ik nu sprak.

Het was Kay!
Ik had hem opdracht gegeven om jullie te helpen, zodat jullie straks aan de mooie tafel konden. En dat had Kay zó goed gedaan, dat hij nu zelf buiten stond. Dat was pas echt tot het uiterste gehoorzamen. Geweldig!
Dus, vond ik, moest Kay geroepen worden en mocht hij als eerste aan de tafel aanschuiven. Dat verdiende hij. En dan mocht hij de cake aansnijden en uitdelen aan jullie en samen met jullie, die hij geholpen had, feest vieren.

Het was Kay!
Ik had hem opdracht gegeven om jullie te helpen, zodat jullie straks aan de mooie tafel konden. En dat had Kay zó goed gedaan, dat hij nu zelf buiten stond. Dat was pas echt tot het uiterste gehoorzamen. Geweldig!
Dus, vond ik, moest Kay geroepen worden en mocht hij als eerste aan de tafel aanschuiven. Dat verdiende hij. En dan mocht hij de cake aansnijden en uitdelen aan jullie en samen met jullie, die hij geholpen had, feest vieren.

Het verhaal dat ik jullie daarna vertelde hoefde niet lang te zijn:
Toen de mensen in het paradijs ongehoorzaam aan God waren geweest, stuurde God hen het paradijs uit. Nu kunnen wij daar alleen terugkomen als we helemaal goed gehoorzaam zijn aan God. Maar dat kunnen we niet. We maken fouten.

God wil ons toch graag terug bij Hem in het paradijs en daarom stuurt hij Jezus om ons te helpen. Jezus gehoorzaamt God en Hij neemt, als wij dat willen, onze fouten op zich. Net zoals Kay in het spel had gedaan met de fout ingevulde opdrachtbladen.
Maar daardoor belandt Jezus Zelf in de buitenste duisternis. Jezus sterft en gaat, in plaats van ons, naar de hel!
Maar Hij heeft God zo goed gehoorzaamd door ons te redden ten koste van zichzelf, dat God Hem terugroept en dat Jezus Zelf als eerste aan mag schuiven aan de rijk gevulde tafel in het Koninkrijk van God, samen met iedereen die Hij gered heeft.

Het was leuk om te zien hoe bij jullie het begrepen. Meteen kwam er een vraag van jullie: De schriftgeleerden wilden niets met Jezus te maken hebben terwijl ze toch wisten uit de Bijbel dat Hij zou komen. Hoe kon dat?
Als je zelf wilt proberen om alles goed te doen en zelf een plekje bij God wilt verdienen, zoals de schriftgeleerden, dan wil je niets van hulp weten en dus niets van Jezus. Dat was ook bijna gebeurd bij één van jullie tijdens het spel met de vier opdrachten. En dan, tja, dan gaat het fout, omdat niemand het goed genoeg kan doen. Dus, aanvaart de hulp van Jezus. Je kan niet zonder.

De duivel wil er een stokje voor steken

November 2014

Nadat Adam en Eva naar de duivel hebben geluisterd en niet naar God, leven ze buiten het paradijs, in de wereld waar nu de duivel de baas is. Gelukkig heeft God beloofd dat Hij iemand zal sturen die de mensen weer naar God en het paradijs terug zal kunnen brengen. Duizenden jaren later wordt Jezus, Gods Zoon, de beloofde Redder, geboren.
Jezus is Koning van het Koninkrijk van God. En Hij stapt zomaar pardoes de wereld binnen die veroverd is door de duivel.

De duivel weet het heel goed. Als deze Koning voet aan de grond krijgt, kunnen de mensen straks weer zelf gaan kiezen bij wie ze willen horen, bij de duivel of bij God!
Maar de duivel is voorbereid en onmiddellijk breekt de strijd in alle hevigheid los tussen de Koning van Gods Koninkrijk (Jezus) en de heerser van de wereld (duivel). Nog maar nauwelijks geboren, krijgt Jezus een moordenaar (Herodes) op zich afgestuurd door de duivel. Maar God beschermt Jezus door Hem met zijn papa en mama te laten vluchten.

“Geen nood”, denkt de duivel, “over naar plan B. Dat plan heeft nog nooit gefaald, ha, ha!” Geduldig wacht de duivel zijn kans af.

Jezus groeit en wordt volwassen. Hij laat zich dopen en wordt daarna door Gods Geest naar de woestijn gestuurd. Jezus moet straks een hele moeilijke opdracht gaan uitvoeren. Hij moet alle mensen gaan vertellen dat Híj de Zoon van God is en dat ze in Hem moeten geloven om weer bij God te gaan horen. Net als een soldaat wordt Jezus hiervoor door God getraind tijdens 40 dagen in de woestijn, zonder iets te eten. Daarna is Jezus moe en heeft enorme honger.

Dat is hét moment waarop de duivel heeft gewacht. “Ha, ha, nu ga ik hetzelfde doen als bij Adam en Eva”, denkt de duivel en stapt op Jezus toe. En hij zegt:
Dat is hét moment waarop de duivel heeft gewacht. “Ha, ha, nu ga ik hetzelfde doen als bij Adam en Eva”, denkt de duivel en stapt op Jezus toe. En hij zegt:

Maar Jezus zegt: “Nee, dat doe ik niet. Alleen God beslist wanneer mijn training er op zit, duivel, niet Ik of jij. Als ik naar God luister zal Hij Mij Mijn brood geven op Zijn tijd. Luisteren naar God is net zo belangrijk als het eten van brood, staat er in de Bijbel.”

“Ah, ik snap het. Je neemt je training en je opdracht zeer serieus en je doet er echt alles voor om koning te worden voor de mensen. Wacht, dan kan ik je wel helpen.”
De duivel neemt Jezus mee naar een hoge berg en laat hem alle koninkrijken van de wereld zien. “Over al die koninkrijken ben ik de baas, Jezus, maar ik zal het goed met je maken. Ik geef ze allemaal aan jou! Maar dan moet je me er wel eerst eerbiedig om vragen. Kniel en aanbid mij als de baas van deze wereld en jij mag koning worden.”

Maar Jezus zegt: “Nee duivel, houd toch op. In de Bijbel staat dat je alleen God mag aanbidden, en dat ben jij zeker niet! Ik hoor bij God en niet bij jou en al beloof je me de hele wereld, Ik blijf toch bij Mijn God.”

“Okay, ik snap het, hoor. Je wilt alles doen wat jouw God in de Bijbel vertelt. Jij en je Hemelpapa willen het helemaal samen doen, hè? Weet je wat, ik trek me wel terug en laat het aan jullie over. Ga jij maar lekker alle mensen stuk voor stuk overtuigen dat jij Gods Zoon bent. Pfffff, wat een klus zeg…
Hé, als ik je nog een goede raad mag geven: laat alle mensen in één klap zien dat jij Gods Zoon bent. Dat scheelt een hoop werk.
Kom mee naar het dak van de tempel. Daar zijn heel veel gelovige mensen bij elkaar die jou zullen zien. Spring dan van het dak af. In de Bijbel staat dat de engelen er wel voor zullen zorgen dat je je niet pijn doet. Als de mensen dát zien, geloven ze direct dat jij Gods Zoon bent. Handig toch?”

Maar Jezus zegt: “Zou Ík beter weten dan God hoe Hij de mensen wil laten kiezen tussen Zijn Koninkrijk en dat van jou? In de Bijbel staat dat het niet goed is als je God ‘even’ vertelt hoe Hij het moet doen. Ik vertrouw op Gods plan.”

Nijdig loopt de duivel weg. Voor het eerst faalt zijn plan B. Koning Jezus heeft gewonnen! Hij moet een nog beter plan gaan verzinnen….
En hoe het met Jezus verder ging? God stuurt, na deze zware verzoeking, Zijn engelen om voor Jezus te zorgen. Jezus krijgt van God nieuwe kracht om Zijn grote taak onder de mensen op te pakken.

Na het verhaal merken sommigen van jullie op dat de duivel maar dom is. Daar denk ik anders over. Vraag maar eens aan volwassenen om jullie heen op hoeveel manieren hij het ook ons wel eens heel moeilijk maakt. Gelukkig is Jezus slimmer en sterker en zijn we bij Hem veilig!

Voor Jezus kiezen? Wat kost dat?

Oktober 2014

Deze keer kregen jullie het voor jullie kiezen, hoor. Want de hele avond moesten jullie kiezen. Kiezen welk parcours jullie namen tijdens de estafette, maar ook kiezen wat jullie wilden hebben. En ik maakte het jullie daarbij niet makkelijk:

Aan het begin van de avond gaf ik jullie ieder een heerlijke grote gouden chocolademunt. Die was helemaal van jullie en jullie mochten zelf weten wat jullie ermee zouden doen. Maar je mocht hem ook aan mij teruggeven. In dat geval, zo beloofde ik, zou je aan het eind van de avond een mooie verrassing krijgen.
Jullie hoefden niet lang na te denken. Voor ik het wist had ik alle munten weer terug! Wat een vertrouwen van jullie!

Na de estafetteloop vertelde ik jullie van een jongetje dat het heel wat moeilijker vond om te kiezen.

Een juf in een klas deed namelijk precies hetzelfde als wat ik had gedaan met de gouden munten. Het jongetje kreeg een prachtige gouden chocolademunt, helemaal voor zichzelf. Maar toen de juf vertelde dat hij kon kiezen, kreeg hij het moeilijk. Hij wilde die verrassing aan het eind van de dag natuurlijk wel…., maar hij wilde ook zijn gouden chocolademunt niet kwijt. Wat moest hij nou?

De juf vroeg na enige tijd of iedereen de keuze had gemaakt, maar het jongetje kwam er niet uit. Hij wilde écht die verrassing wel hebben, maar waarom moest hij dan zijn eigen munt aan de juf geven?! Hij vond het stom. Ontzettend stom. Stomme juf ook…! Hij werd bozer en bozer. Zo boos dat hij tenslotte vuurrood van woede opsprong en keihard door de klas schreeuwde: “Stomme juf!”

Had de juf inderdaad iets verkeerds had gedaan, waardoor het jongetje zo boos moest worden?
“Nee”, vonden jullie, het jongetje zelf maakte het moeilijk, omdat hij geen afscheid kon nemen van zijn chocolademunt. Dat was niet de schuld van de juf. Die gaf juist iets moois en het jongetje moest haar gewoon vertrouwen en zijn munt aan haar teruggeven.

Daarna vertelde ik jullie over Jezus die aan de mensen ging vertellen dat Hij Gods Zoon was en dat wie in Hem zou geloven en naar Hem zou gaan luisteren, bij God mocht gaan horen en straks weer in het paradijs bij God zou mogen wonen.
Zo riep Jezus bijvoorbeeld ook zijn discipelen: “Volg mij!”.
Een aantal van hen lieten zelfs een hele boot, waarmee ze geld konden verdienen, liggen om achter Jezus aan te gaan! Ze vertrouwden erop dat Jezus hen iets mooiers zou geven dan die boot en dan het gewone leven dat ze al kenden.

Zo kwam Jezus ook in een kerk (synagoge) en vertelde daar precies hetzelfde aan de mensen. “Volg mij, dan krijg je het eeuwige Leven in het paradijs!
In die kerk was een man die heel boos was en tegen Jezus begon te schreeuwen. De man hoorde bij de duivel, maar was wel naar de kerk toegekomen en sprak met Jezus. Hij zocht Jezus op in zijn boosheid. Zijn woorden waren heel lelijk, maar dat maakte Jezus helemaal niet uit. Hij hielp die man en daarna was de man niet boos meer maar heel blij. Hij hoorde nu bij Jezus en niet meer bij de duivel. Zo haalt Jezus mensen bij de duivel weg en brengt ze weer bij God.
Dat doet Hij altijd als mensen bij Hem komen. Het maakt niet uit hoe ze komen, gewoon zoals ze zich voelen. Zelfs als ze heel boos zijn.

Er waren ook heel veel mensen in die kerk, die de preek van Jezus prachtig vonden, en natuurlijk ook heel graag het moois wilden hebben waar Jezus over sprak. Maar ze vonden het heel vervelend dat Jezus zei dat ze dan wel moesten kiezen.
Ze wilden hun boot, hun huis of hun hebbedingetjes niet kwijt. Ze wilden hun gewone leven houden zoals het was. Maar ze wilden ook straks wel bij God in het paradijs wonen.

Ze voelden zich, net als dat jongetje in de klas, bozer en bozer worden op Jezus omdat ze niet wilden kiezen. “Stomme Jezus!”, dachten ze vanbinnen.
En ze riepen: “Weet jij wel zeker dat we moeten kiezen, Jezus?! Hoe weet jij dat zo zeker?! Volgens mij kan jij dat helemaal weten. Je bent maar een gewoon mens, een timmermanszoon. Wie denk je wel dat je bent. Weg met jou! Dit willen we niet horen. Nooit meer!”

En ze sleepten Jezus de kerk uit en duwden Hem naar een hoge berg om Hem daar vanaf te gooien. Maar God redde Jezus. Jezus liep zomaar, tussen de mensen door, weg.

Jezus liep weg bij die mensen. Ze kregen niets!

Niet kiezen is dus ook kiezen.

Aan het einde van de avond, kregen jullie waar jullie voor gekozen hadden: de verrassing.
Het was een prachtig gekleurd vingerlampje en…ook weer de chocolademunt.
Want zoals jullie mij zelf al hadden uitgelegd aan het eind van het verhaal van die avond:

Natuurlijk moet je voor Jezus kiezen, want wat je écht opgeeft voor Hem … krijg je ook weer terug! En nog veel meer erbij.

Hoe het allemaal begon

September 2014

Ik wil jullie dit seizoen gaan vertellen over het Koninkrijk van God.

En de aftrap daarvan was het spelen van het spelletje landje-pik.
Op de keper beschouwd, speelt de duivel ook landje-pik in de schepping van God. En Hij probeert zo die schepping stuk te maken. Daarom is het zo belangrijk dat jullie leren over het Koninkrijk van God, zodat jullie weten bij wie je hoort.

Na het spelletje ben ik een beetje ondeugend geweest.
Ik had voor jullie overal afgedekte bakken met snoep in de tuin gezet. Het was snoep dat later door jullie gebruikt mocht gaan worden voor het maken van een snoepketting. Ik moest even naar binnen en vertelde jullie dat je alvast wel even mocht kijken in de bakken, behalve in de bak met het groene deksel. Het zou niet leuk zijn als je daarin keek.

Terwijl ik even naar binnen was, kwam mijn zoon naar buiten en veronderstelde dat jullie vast in geen van die bakken mochten kijken. Een gesprekje ontspon zich. Jan-Gert vertelde jullie dat hij wel snapte dat jullie niet in de groene bak mochten kijken. Er zat zoiets lekkers in, dat wilde de juf natuurlijk alleen voor zichzelf houden. Natuurlijk werd er daarna stiekem in de groene bak gegluurd …

Toen ik weer buiten kwam, hebben jullie vol aandacht naar het verhaal van Adam en Eva in het paradijs geluisterd, en gehoord over de slang en hoe dat eindigde in de eerste ruzie op aarde:

 
Na het verhaal vroeg ik jullie wie er, als hij of zij heel eerlijk was, in de bak met het groene deksel had gekeken. En dan moet ik er echt bij vertellen hoe geweldig ik het vind dat jullie zo eerlijk durven zijn. Daar kunnen wij volwassen nog van leren!
Wat schuchter gingen er enkele vingers om hoog, maar jullie vertelden mij ook meteen dat het allemaal kwam door mijn zoon. Ik vroeg jullie hoe dat dan gegaan was en terwijl jullie het uitgebreid aan het vertellen waren vielen jullie plotseling stil … het kwartje viel.
Het is niet zo vreemd dat Adam en Eva die fout hadden gemaakt …

En zo begon het landje-pik in de het paradijs. Gelukkig beloofde God meteen dat Hij een oplossing zou geven zodat we weer terug kunnen naar het paradijs en de boom des Levens. Want jullie wilden heel graag weten of die boom des Levens nog ergens stond en of jullie daar bij konden komen.
Het was voor jullie niet moeilijk om te raden hoe je weer bij die boom des Levens kan komen: door Jezus.

Daarna hebben jullie hele lange en lekkere snoepkettingen gemaakt.

Ik dank God voor zo’n goede en fijne avond met jullie.

Gods Koninkrijk – thema seizoen 2014-2015

Ik wil jullie dit seizoen gaan vertellen over het Koninkrijk van God.