Protestantse gemeente van bijzondere aard te Enschede
Categorie:Mini Bethelclub
“Mama, wie was die meneer?”
Mama stond een hele tijd te praten aan de voordeur en je hoorde haar zelfs zingen! Nou, dan wil je toch wel weten wie die meneer was!
Zo is het ook met God. Wie is die God met wie wij praten en voor wie wij liedjes zingen?
Dit jaar wil ik jullie laten zien wat Hij allemaal over zichzelf vertelt en over zichzelf laat zien.
Hij is echt geweldig als je Hem leert kennen!
Categorie:Mini Bethelclub
Juni 2015
Deze laatste clubavond voor de vakantie liepen jullie alle onderwerpen van het afgelopen seizoen nog eens langs. Letterlijk, want na een enorme berg pannenkoeken te hebben gegeten, zijn jullie in kleine groepjes met een busje naar het begin van een speurtocht gebracht.
Terwijl jullie met een begeleider door de bossen en velden struinden, kwamen jullie vragen tegen die jullie mochten beantwoorden. Negen clubavonden, negen vragen:
Bij wie wil jij, na de zondeval van de mensen, horen? Jezus of de duivel?
Kon de duivel Jezus ook verleiden om ongehoorzaam te zijn aan God?
Waarom mag jij straks bij God in de nieuwe wereld wonen, terwijl je toch ook stoute dingen doet?
Als je bij Jezus hoort, heb je daar dan nu ook al wat aan?
Durf jij Jezus helemaal te vertrouwen en andere zekerheden op te geven?
Wat doe jij met de gaven die Jezus aan jou geeft?
En hoe ga jij steeds meer van andere mensen houden, zoals Jezus ook deed?
Gebeuren er nog nare dingen in je leven als je van Jezus houdt? Wat betekent Jezus dan voor je?
En wanneer zie jij Jezus terug denk je?
Jullie wisten het allemaal heel goed en vonden bovendien allemaal de weg naar de heerlijke limonade en Brownies aan het eind van de speurtocht.
De middag, voordat jullie kwamen, merkte ik bij het uitzetten van de tocht, dat ik heel bang was dat jullie misschien zouden verdwalen en de weg naar huis zouden kwijtraken. Ik hing daarom heel veel aanwijzingen en tekens voor jullie op in het bos. Als jullie goed zouden zoeken, dan moest het wel goed komen!
Zo is God ook. Hij wil dat wij allemaal goed bij Hem thuis komen en geeft ons daarom onderweg op ons levenspad heel veel tekens en aanwijzingen. Je hoeft maar goed te kijken en je ziet ze, meer en meer. Nu een vakantieopdracht voor jullie en voor iedereen die dit leest: Zoek de tekenen en aanwijzingen die je deze vakantie of in je leven tegenkomt. Aanwijzingen die jou de weg naar God en Zijn thuis wijzen en tekenen die laten zien waar het in deze tijd op aangaat.
Categorie:Mini Bethelclub
Mei 2015
“Klop klop, wie is daar!”, schreeuwden jullie om het hardst bij de buitendeur van het clubgebouw. Gespannen wachtten jullie af wie er op jullie geroep naar buiten zou komen.
Het was Kay, verkleed als bandiet met een heuse dolk opgeheven in zijn hand! Gillend renden jullie weg en verschansten jullie achter een muurtje van vuilnisbakken. Daar was je veilig.
Een paar waaghalzen renden iets minder ver weg en een enkeling bleef staan omdat het gewoon Kay was.
Dat was een leuk spelletje! Dat deden we nog een keer. Eén voor één mochten jullie het clubhuis binnen en werd jullie verteld wie jullie voorstelden: een schooljuf, een terrorist, een leeuw, een ijscoman.
Op het geroep van de anderen sprongen jullie het clubhuis uit en riepen jullie wie jullie waren. Bij de ijscoman bleef iedereen dichtbij, maar voor de terrorist verdwenen jullie opnieuw met veel gelach en gegil achter de vuilnisbakken.
Totdat de laatste kwam: Jezus
Toen hielden jullie je niet meer aan de spelregels en vlogen jullie je medeclubgenoot spontaan om de hals of viel neer voor zijn voeten.
Tja, hoe zal het zijn als Jezus terugkomt? Jullie hadden veel vragen.
Wanneer komt Hij?
Ik vertelde jullie van de tekenen die Jezus genoemd had die Zijn komst zouden aankondigen. Jullie concludeerden verheugd dat het dan al heel snel kon zijn. Dat is ook zo! Kijk maar om je heen.
En hoe zal het zijn als Hij komt?
Iedereen zal het zien. Net zoals een bliksemflits door iedereen gezien wordt als hij hoog aan de hemel flitst. En misschien is het best wel schrikken als je het ziet. Jezus als Koning, met veel engelen. Misschien schrik je wel zo, dat je ook wegkruipt achter vuilnisbakken. Maar, Jezus heeft gezegd dat Hij Zijn engelen zal sturen om iedereen die van Jezus houdt dan op te halen. Dan mag je met de engel mee naar Jezus. Want Jezus wil heel graag dat iedereen die van Hem houdt bij Hem is en mee geniet van wat van Hem is.
Kan ik Jezus dan vragen of ik dan kan vliegen?
Ja, je kan Hem alles vragen. We gaan Hem zelfs in de lucht tegemoet!
Jullie verzuchtten dat jullie het liefst hadden dat Hij nu al kwam. We hebben toen opnieuw heel hard geroepen, maar deze keer naar de lucht boven ons: JEZUS, KOM!!!
Zo’n mooi en bijzonder gebed had ik nog nooit gehoord.
Amen!
Categorie:Mini Bethelclub
April 2015
Als je van Jezus houdt, komt Jezus bij je wonen en hoor jij bij Jezus. Je gaat dan goed naar Hem luisteren en doen wat Hij zegt.
En weet je wat Hij zegt?
“Ik wil dat jullie elkaar liefhebben. Als jullie elkaar liefhebben zullen de mensen gaan zien dat jullie bij Mij horen.”
Maar hoe doe je dat?
Moet je dan met iedereen vriendjes zijn en doe je elkaar dan nooit meer pijn?
Nee, dat hoeft niet.
Maar hoe dan wel?
Om dat uit te leggen kregen jullie een keuze voorgelegd: Houd je van een kat of houd je van een hond? Of misschien van allebei?
Jullie kregen allemaal een briefje en mochten dat bij het woord “Hond” of bij het woord “Kat” leggen of ertussenin. De score was 3 kattenmensen, 3 hondenmensen en 3 hielden van beide.
Daarna liet ik jullie opnieuw kiezen. Ik toonde twee plaatjes : een woeste hond aan een ketting en een rustige kat. Ineens waren er veel minder die van de hond hielden. Maar toen ik vertelde dat deze hond altijd aan de ketting lag en nooit eens vriendelijk werd geaaid, kregen jullie medelijden en schoven er ineens weer briefjes richting de hond.
Omgekeerd, toen ik een lieve hond en een agressief uitvallende kat toonde, verschoven jullie blaadjes snel naar de hond, totdat ik vertelde dat de kat in het nauw werd gedreven door een kattenvanger en geen kant meer op kon. Toen schoven de blaadjes weer richting kat.
Tenslotte legde ik opnieuw de woorden “Hond” en “Kat” neer en vroeg jullie van wie jullie hielden. De uitkomst was nu anders: veel meer briefjes lagen tussen de beide namen in. Jullie hielden van allebei.
Zouden jullie op deze manier van alle dieren kunnen houden, als ze vrij mogen zijn wie ze zijn en waar ze horen?
Ja, was jullie antwoord.
Zo is het ook bij mensen.
Ik liet jullie twee foto’s zien van kinderen. Eén boos kijkend meisje en één angstig meisje dat er slordig en verward uitzag.
Opnieuw de vraag: van wie zouden jullie houden?
En jullie antwoord was heel terecht: Hoe kunnen wij dat weten? We moeten eerst hun verhaal horen. Waarschijnlijk houden we dan van allebei.
En zo is het. Elkaar liefhebben begint met naar elkaar luisteren om elkaar te leren kennen.
Categorie:Mini Bethelclub
Maart 2015
“Jullie krijgen een cadeautje maar het is niet voor jezelf … en toch ook weer wel … Ra, ra, hoe kan dat?”
Met dit raadsel werden jullie deze keer uitgenodigd voor de Bethelclub.
De clubavond begon met een vraag: Wat is belangrijker, je ogen of je handen?
Om dat uit te proberen bouwden jullie een toren van blokken. Eerst met jullie ogen dicht. Daarna een keer zonder jullie handen. Het was al snel duidelijk: Ogen en handen, ze zijn allebei nodig en even belangrijk!
Daarna kwamen de cadeautjes waar jullie op wachtten. Kay had er wel vijftien verstopt in de tuin. Een heel gezoek voordat jullie ze allemaal gevonden hadden! Sommigen van jullie hadden er één, sommigen twee …
Eenmaal terug in de kring mochten jullie je zelf gevonden cadeautjes openmaken. Maar het waren gekke cadeautjes: plastic bakjes, crackers, aanmaakpoeder voor banketbakkersroom, oude tijdschriften, plastic pijpjes, etc. Wat moest je ermee?!
Totdat één van jullie ineens riep: Tompoezen, we kunnen tompoezen maken als we de cadeautjes bij elkaar doen! En dat je ook nog eens blaaspijpjes met pijltjes kon maken, werd ook al snel ontdekt. En zo gingen jullie voortvarend met elkaar aan de slag en aten we onze buikjes al snel rond aan tompoezen en vlogen de pijltjes ons om de oren.
Zo werkt ook de Heilige Geest die God ons geeft.
Jij hebt die Geest, en ik heb diezelfde Geest gekregen. Diezelfde Heilige Geest is in ons allemaal! Daarom horen we echt bij elkaar, net zoals de ledenmaten van één lichaam. En dat terwijl we toch allemaal heel verschillende dingen kunnen. En alleen als we samen werken, ontstaat iets moois.
Iedereen krijgt zijn eigen gaven van de Heilige Geest. Gaven die op zichzelf staand niet zoveel kunnen, maar samen …! En zo klopt het: Je krijgt van de Heilige Geest een cadeau, maar het is niet voor jezelf … en toch ook weer wel …
En als iemand denkt, ik kan toch niks … dan eten we waarschijnlijk straks met z’n allen tompoezen zonder glazuurlaagje. Want niemand kan zomaar gemist worden. Iedereen telt mee in het lichaam, de gemeente, van Jezus.
Categorie:Mini Bethelclub
Februari 2015
Met laarzen en oude broeken aan, verzamelden jullie je vol verwachting bij het clubgebouw. Vanavond zouden we met z’n allen een wandeling door de natuur gaan maken in het donker! Voor we vertrokken beloofde ik jullie het volgende:
Er is slechts één ding dat jullie zelf moeten doen en dat is er op letten dat je dicht bij ons blijft.
En zo vertrokken we vol verwachting en ook vol spanning. Voor sommigen te veel spanning, maar dat werd beter toen ik vooraf vertelde wat ons te wachten stond.
Aan het begin van het bos veel herrie en gekletter en gegil (een in het zwart gekleed meisje met pannendeksels).
Halverwege het bos een afschrikwekkend plaatje gepaard met een ijzingwekkende schreeuw ( een meisje met lang haar in een wit gewaad met teddybeer en geschminkt met wit, zwart en rood).
Aan het eind van het bos een spervuur ( een jongen met een waterpistool).
Maar omdat jullie wisten wat er kwam, waren jullie niet bang. Jullie werden wel nat, en hoorden het kabaal en zagen de enge dingen, maar … eigenlijk was er niets aan de hand. De meisjes en de jongen liepen na het schrikken gezellig verder met ons mee en zo kwamen jullie vrolijk en uitgelaten thuis in het clubgebouw, waar jullie heerlijk opwarmden en limonade en chips kregen.
Toen had ik een vraag voor jullie: Was het belangrijk voor jullie dat ik en Kay erbij waren?
Jazeker, antwoordde één van jullie, anders waren we tegen het prikkeldraad aangelopen in het donker, want we wisten de weg niet. Jazeker, zei een ander, want anders was ik veel te hard geschrokken. En het was ook belangrijk voor het geval iemand was flauwgevallen van schrik, vond weer een ander.
En zo is het ook in het echte leven. Ook daar gebeuren dingen waar je bang van kunt worden en van kunt schrikken. Jullie somden meteen een hele reeks op: Oorlog IS, ebola, Rusland, dieven, enge films, …
Toen vertelde ik jullie het volgende. Vlak voordat Jezus terug ging naar de hemel, heeft Hij iets heel belangrijks gezegd, ook speciaal voor jullie.
Hij beloofde:
Het enige wat jullie hoeven te doen is dicht bij Mij blijven en Mij volgen.
En daarna hebben we samen geluisterd naar wat Jezus vertelde over wat er dan zou gaan gebeuren voordat Hij terug zou komen op aarde, zodat we er niet van hoeven te schrikken (Mattheus 24):
Er zullen mensen komen die beweren de wereld te kunnen redden. Er zullen oorlogen en verhalen over oorlogen komen, ruzies tussen volken, hongersnoden, besmettelijke ziekten, aardbevingen….dat gebeurt allemaal nog voordat Jezus terugkomt.
Daarna zullen mensen de volgelingen van Jezus gaan pesten en haten en zelfs doden. Het zal niet makkelijk meer zijn om dan een volgeling van Jezus te blijven.
Mensen zullen hun eigen wetten gaan schrijven en gemeen worden tegen anderen. Het zal dan niet makkelijk meer zijn om van die mensen en elkaar te blijven houden. Mensen worden hard naar elkaar.
Maar toch zegt Jezus: houdt vol, ook in die laatste moeilijke periode, want dan zal je bij Mij horen als Ik terug kom.
Want als er in de hele wereld over Mij verteld wordt, dan kom Ik terug! En dat is al bijna!
Jullie herkenden heel veel van deze dingen uit het nieuws en zaten ademloos te luisteren. Onthoud daarom goed wat Jezus zegt: Pas op, schrik er niet van en wees niet bang, want het moet gebeuren en Ik heb het je al van te voren verteld.
Kijk omhoog als het op aarde te erg wordt, want dan komt Jezus snel!
Categorie:Mini Bethelclub
Januari 2015
Daarover wilde ik jullie vertellen. Maar dat ging niet zomaar …
Grote chaos troffen jullie aan in het clubhuis. Proppen papier, knijpers, houten speelblokken, alles lag over de hele vloer uitgespreid. De tafel lag op zijn kant en de stoelen lagen op hun kop. Zo konden we geen club houden! Eerst moest de bende opgeruimd worden.
Dat hadden jullie met z’n allen zo voor elkaar. Jullie hingen de slingers weer recht aan de muur en jullie versierden de ruimte tot slot met jullie mooiste dingen van jullie eigen slaapkamer die jullie voor vanavond hadden meegenomen.
Nu was het clubhuis helemaal mooi en klaar voor jullie clubavond. Iedereen kon weer zien dat het jullie eigen mooie mini-Bethelclubhuis was.
En dat gebeurt nou precies zo met jou, als je “JA” zegt tegen Jezus.
Jezus ruimt eerst op in jouw hart. Alle nare en verkeerde dingen, waar jij last van hebt, ruimt hij op. Jullie noemden zelf als voorbeeld het verdriet dat je hebt omdat niemand met je wil spelen in de pauze. Of de moeite die je hebt omdat je steeds zo lelijk tegen de juf doet terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wilt.
Jezus gaat dat door Zijn Heilige Geest langzaam maar zeker in je veranderen (opruimen) en daar begint Hij aan zodra je JA tegen Hem zegt met heel je hart. Want dan laat je hem binnen in je hart en mag Hij alle rotzooi daar zien. Dan kan Hij aan de slag.
Maar er gebeurt meer …
Jezus gaat ook Zijn mooie “spulletjes” neerzetten in jouw hart, net zoals jullie hadden gedaan om het clubhuis mooi en helemaal van jullie zelf te maken.
Wat zou Jezus daar dan neer gaan zetten?
Jullie noemden : liefde, aardig zijn, blijdschap, geloof, …
En als Jezus Zijn mooie dingen langzaam maar zeker meer en meer in je hart neerzet, dan gaan mensen aan je zien dat je bij Jezus hoort. Je wordt mooi van binnenuit. Dan zien de mensen: Hé, die hoort bij Jezus!
En om eens te kijken of jullie ook zo goed konden zien wie bij wie hoort, deden we na het verhaal levend memorie. En dat konden jullie heel goed!
Categorie:Mini Bethelclub
December 2014
Er stond deze keer een prachtig witgedekte tafel met slagroom, banketbakkersroom, smarties, chips, gekleurde hagel, nogatine , zoute staafjes en een cake op jullie te wachten. Alles wat nodig is om een prachtige zelf-versierde cakeplak op je bordje te maken. Gekleurde limonadebekers maakten het helemaal af.
Wat hadden jullie daar meteen al zin in!
Maar eerst moesten jullie vier opdrachten goed uitvoeren, die jullie van mij kregen in een enveloppe. Als jullie alles goed zouden doen, mochten jullie daarna aan de rijk gevulde tafel aanschuiven. Maar lukte jullie dat niet, dan moesten jullie naar buiten en voor het raam wachten in het donker tot iedereen klaar zou zijn met eten.
Ik stelde jullie wel meteen gerust, want aan Kay, jullie begeleider, gaf ik de opdracht om jullie te helpen als jullie de opdrachten te moeilijk zouden vonden.
Nou, de opdrachten waren ook echt veel te moeilijk. Wie weet nu bijvoorbeeld welke boom er hoger groeit, een hazelaar of een berk?
Jullie kwamen er niet uit en gingen allemaal, op één na, bij Kay om hulp vragen. Maar het bleef desondanks toch te moeilijk voor jullie. Daarom nam Kay uiteindelijk jullie opdrachtenblad in en gaf jullie zijn eigen goed ingevulde opdrachtenblad daarvoor in de plaats. Hij had immers de opdrachten zelf al een keer goed gemaakt.
Na verloop van tijd riep ik jullie bij mij. Wie een goed ingevuld formulier aan mij gaf, mocht rechts van mij gaan staan en straks aan de tafel. Iedereen gaf vol zelfverzekerdheid zijn van Kay gekregen formulier aan mij. Ik was dolblij met ieder van jullie, want alle antwoorden waren steeds goed, en liet jullie rechts van mij staan.
Eén van jullie had echter geweigerd zijn blad met Kay te ruilen, ondanks aandringen van mij en Kay. Hij was vrij zeker van zijn antwoorden, want hij was slim en had het ook heel slim aangepakt. Toch ontdekte ik een fout. Net voordat ik hem dat wilde zeggen schoot Kay naar voren met zijn goed ingevulde formulier en wisselde het, met goedkeuring van het slimme kind, nog net op tijd om. Pff op het nippertje!
Toen riep ik ook Kay naar voren en vroeg hem naar zijn opdrachtenblad. Maar Kay had alleen nog maar de fout ingevulde forumlieren over, die hij mij kon geven. Tot grote schrik van jullie stuurde ik toen Kay naar buiten, het donker in. Hij overhandigde mij tenslotte allemaal fout ingevulde antwoordformulieren. Triest stond hij in de regen door het raam naar binnen te kijken.
‘Dat kan je niet maken!’, riepen jullie verontwaardigd.
Ik vertelde jullie dat jullie allemaal een goed ingevuld opdrachtenblad hadden ingeleverd en dat dat precies was wat ik had gevraagd, namelijk : goed doen wat ik je opdraag. En alleen als je het helemaal goed deed, mocht je aan de tafel. En Kay…zijn bladen zaten vol fouten, daar was niets aan te doen.
Maar …, vertelde ik jullie verder, er was ook iemand die héél erg goed had gedaan wat ik had gevraagd. Jullie keken mij vragend aan en hadden geen idee over wie ik nu sprak.
Het was Kay!
Ik had hem opdracht gegeven om jullie te helpen, zodat jullie straks aan de mooie tafel konden. En dat had Kay zó goed gedaan, dat hij nu zelf buiten stond. Dat was pas echt tot het uiterste gehoorzamen. Geweldig!
Dus, vond ik, moest Kay geroepen worden en mocht hij als eerste aan de tafel aanschuiven. Dat verdiende hij. En dan mocht hij de cake aansnijden en uitdelen aan jullie en samen met jullie, die hij geholpen had, feest vieren.
Het was Kay!
Ik had hem opdracht gegeven om jullie te helpen, zodat jullie straks aan de mooie tafel konden. En dat had Kay zó goed gedaan, dat hij nu zelf buiten stond. Dat was pas echt tot het uiterste gehoorzamen. Geweldig!
Dus, vond ik, moest Kay geroepen worden en mocht hij als eerste aan de tafel aanschuiven. Dat verdiende hij. En dan mocht hij de cake aansnijden en uitdelen aan jullie en samen met jullie, die hij geholpen had, feest vieren.
Het verhaal dat ik jullie daarna vertelde hoefde niet lang te zijn:
Toen de mensen in het paradijs ongehoorzaam aan God waren geweest, stuurde God hen het paradijs uit. Nu kunnen wij daar alleen terugkomen als we helemaal goed gehoorzaam zijn aan God. Maar dat kunnen we niet. We maken fouten.
God wil ons toch graag terug bij Hem in het paradijs en daarom stuurt hij Jezus om ons te helpen. Jezus gehoorzaamt God en Hij neemt, als wij dat willen, onze fouten op zich. Net zoals Kay in het spel had gedaan met de fout ingevulde opdrachtbladen.
Maar daardoor belandt Jezus Zelf in de buitenste duisternis. Jezus sterft en gaat, in plaats van ons, naar de hel!
Maar Hij heeft God zo goed gehoorzaamd door ons te redden ten koste van zichzelf, dat God Hem terugroept en dat Jezus Zelf als eerste aan mag schuiven aan de rijk gevulde tafel in het Koninkrijk van God, samen met iedereen die Hij gered heeft.
Het was leuk om te zien hoe bij jullie het begrepen. Meteen kwam er een vraag van jullie: De schriftgeleerden wilden niets met Jezus te maken hebben terwijl ze toch wisten uit de Bijbel dat Hij zou komen. Hoe kon dat?
Als je zelf wilt proberen om alles goed te doen en zelf een plekje bij God wilt verdienen, zoals de schriftgeleerden, dan wil je niets van hulp weten en dus niets van Jezus. Dat was ook bijna gebeurd bij één van jullie tijdens het spel met de vier opdrachten. En dan, tja, dan gaat het fout, omdat niemand het goed genoeg kan doen. Dus, aanvaart de hulp van Jezus. Je kan niet zonder.
Categorie:Mini Bethelclub
November 2014
Nadat Adam en Eva naar de duivel hebben geluisterd en niet naar God, leven ze buiten het paradijs, in de wereld waar nu de duivel de baas is. Gelukkig heeft God beloofd dat Hij iemand zal sturen die de mensen weer naar God en het paradijs terug zal kunnen brengen. Duizenden jaren later wordt Jezus, Gods Zoon, de beloofde Redder, geboren.
Jezus is Koning van het Koninkrijk van God. En Hij stapt zomaar pardoes de wereld binnen die veroverd is door de duivel.
De duivel weet het heel goed. Als deze Koning voet aan de grond krijgt, kunnen de mensen straks weer zelf gaan kiezen bij wie ze willen horen, bij de duivel of bij God!
Maar de duivel is voorbereid en onmiddellijk breekt de strijd in alle hevigheid los tussen de Koning van Gods Koninkrijk (Jezus) en de heerser van de wereld (duivel). Nog maar nauwelijks geboren, krijgt Jezus een moordenaar (Herodes) op zich afgestuurd door de duivel. Maar God beschermt Jezus door Hem met zijn papa en mama te laten vluchten.
“Geen nood”, denkt de duivel, “over naar plan B. Dat plan heeft nog nooit gefaald, ha, ha!” Geduldig wacht de duivel zijn kans af.
Jezus groeit en wordt volwassen. Hij laat zich dopen en wordt daarna door Gods Geest naar de woestijn gestuurd. Jezus moet straks een hele moeilijke opdracht gaan uitvoeren. Hij moet alle mensen gaan vertellen dat Híj de Zoon van God is en dat ze in Hem moeten geloven om weer bij God te gaan horen. Net als een soldaat wordt Jezus hiervoor door God getraind tijdens 40 dagen in de woestijn, zonder iets te eten. Daarna is Jezus moe en heeft enorme honger.
Dat is hét moment waarop de duivel heeft gewacht. “Ha, ha, nu ga ik hetzelfde doen als bij Adam en Eva”, denkt de duivel en stapt op Jezus toe. En hij zegt:
Dat is hét moment waarop de duivel heeft gewacht. “Ha, ha, nu ga ik hetzelfde doen als bij Adam en Eva”, denkt de duivel en stapt op Jezus toe. En hij zegt:
Maar Jezus zegt: “Nee, dat doe ik niet. Alleen God beslist wanneer mijn training er op zit, duivel, niet Ik of jij. Als ik naar God luister zal Hij Mij Mijn brood geven op Zijn tijd. Luisteren naar God is net zo belangrijk als het eten van brood, staat er in de Bijbel.”
“Ah, ik snap het. Je neemt je training en je opdracht zeer serieus en je doet er echt alles voor om koning te worden voor de mensen. Wacht, dan kan ik je wel helpen.”
De duivel neemt Jezus mee naar een hoge berg en laat hem alle koninkrijken van de wereld zien. “Over al die koninkrijken ben ik de baas, Jezus, maar ik zal het goed met je maken. Ik geef ze allemaal aan jou! Maar dan moet je me er wel eerst eerbiedig om vragen. Kniel en aanbid mij als de baas van deze wereld en jij mag koning worden.”
Maar Jezus zegt: “Nee duivel, houd toch op. In de Bijbel staat dat je alleen God mag aanbidden, en dat ben jij zeker niet! Ik hoor bij God en niet bij jou en al beloof je me de hele wereld, Ik blijf toch bij Mijn God.”
“Okay, ik snap het, hoor. Je wilt alles doen wat jouw God in de Bijbel vertelt. Jij en je Hemelpapa willen het helemaal samen doen, hè? Weet je wat, ik trek me wel terug en laat het aan jullie over. Ga jij maar lekker alle mensen stuk voor stuk overtuigen dat jij Gods Zoon bent. Pfffff, wat een klus zeg…
Hé, als ik je nog een goede raad mag geven: laat alle mensen in één klap zien dat jij Gods Zoon bent. Dat scheelt een hoop werk.
Kom mee naar het dak van de tempel. Daar zijn heel veel gelovige mensen bij elkaar die jou zullen zien. Spring dan van het dak af. In de Bijbel staat dat de engelen er wel voor zullen zorgen dat je je niet pijn doet. Als de mensen dát zien, geloven ze direct dat jij Gods Zoon bent. Handig toch?”
Maar Jezus zegt: “Zou Ík beter weten dan God hoe Hij de mensen wil laten kiezen tussen Zijn Koninkrijk en dat van jou? In de Bijbel staat dat het niet goed is als je God ‘even’ vertelt hoe Hij het moet doen. Ik vertrouw op Gods plan.”
Nijdig loopt de duivel weg. Voor het eerst faalt zijn plan B. Koning Jezus heeft gewonnen! Hij moet een nog beter plan gaan verzinnen….
En hoe het met Jezus verder ging? God stuurt, na deze zware verzoeking, Zijn engelen om voor Jezus te zorgen. Jezus krijgt van God nieuwe kracht om Zijn grote taak onder de mensen op te pakken.
Na het verhaal merken sommigen van jullie op dat de duivel maar dom is. Daar denk ik anders over. Vraag maar eens aan volwassenen om jullie heen op hoeveel manieren hij het ook ons wel eens heel moeilijk maakt. Gelukkig is Jezus slimmer en sterker en zijn we bij Hem veilig!
Categorie:Mini Bethelclub
Oktober 2014
Deze keer kregen jullie het voor jullie kiezen, hoor. Want de hele avond moesten jullie kiezen. Kiezen welk parcours jullie namen tijdens de estafette, maar ook kiezen wat jullie wilden hebben. En ik maakte het jullie daarbij niet makkelijk:
Aan het begin van de avond gaf ik jullie ieder een heerlijke grote gouden chocolademunt. Die was helemaal van jullie en jullie mochten zelf weten wat jullie ermee zouden doen. Maar je mocht hem ook aan mij teruggeven. In dat geval, zo beloofde ik, zou je aan het eind van de avond een mooie verrassing krijgen.
Jullie hoefden niet lang na te denken. Voor ik het wist had ik alle munten weer terug! Wat een vertrouwen van jullie!
Na de estafetteloop vertelde ik jullie van een jongetje dat het heel wat moeilijker vond om te kiezen.
Een juf in een klas deed namelijk precies hetzelfde als wat ik had gedaan met de gouden munten. Het jongetje kreeg een prachtige gouden chocolademunt, helemaal voor zichzelf. Maar toen de juf vertelde dat hij kon kiezen, kreeg hij het moeilijk. Hij wilde die verrassing aan het eind van de dag natuurlijk wel…., maar hij wilde ook zijn gouden chocolademunt niet kwijt. Wat moest hij nou?
De juf vroeg na enige tijd of iedereen de keuze had gemaakt, maar het jongetje kwam er niet uit. Hij wilde écht die verrassing wel hebben, maar waarom moest hij dan zijn eigen munt aan de juf geven?! Hij vond het stom. Ontzettend stom. Stomme juf ook…! Hij werd bozer en bozer. Zo boos dat hij tenslotte vuurrood van woede opsprong en keihard door de klas schreeuwde: “Stomme juf!”
Had de juf inderdaad iets verkeerds had gedaan, waardoor het jongetje zo boos moest worden?
“Nee”, vonden jullie, het jongetje zelf maakte het moeilijk, omdat hij geen afscheid kon nemen van zijn chocolademunt. Dat was niet de schuld van de juf. Die gaf juist iets moois en het jongetje moest haar gewoon vertrouwen en zijn munt aan haar teruggeven.
Daarna vertelde ik jullie over Jezus die aan de mensen ging vertellen dat Hij Gods Zoon was en dat wie in Hem zou geloven en naar Hem zou gaan luisteren, bij God mocht gaan horen en straks weer in het paradijs bij God zou mogen wonen.
Zo riep Jezus bijvoorbeeld ook zijn discipelen: “Volg mij!”.
Een aantal van hen lieten zelfs een hele boot, waarmee ze geld konden verdienen, liggen om achter Jezus aan te gaan! Ze vertrouwden erop dat Jezus hen iets mooiers zou geven dan die boot en dan het gewone leven dat ze al kenden.
Zo kwam Jezus ook in een kerk (synagoge) en vertelde daar precies hetzelfde aan de mensen. “Volg mij, dan krijg je het eeuwige Leven in het paradijs!
In die kerk was een man die heel boos was en tegen Jezus begon te schreeuwen. De man hoorde bij de duivel, maar was wel naar de kerk toegekomen en sprak met Jezus. Hij zocht Jezus op in zijn boosheid. Zijn woorden waren heel lelijk, maar dat maakte Jezus helemaal niet uit. Hij hielp die man en daarna was de man niet boos meer maar heel blij. Hij hoorde nu bij Jezus en niet meer bij de duivel. Zo haalt Jezus mensen bij de duivel weg en brengt ze weer bij God.
Dat doet Hij altijd als mensen bij Hem komen. Het maakt niet uit hoe ze komen, gewoon zoals ze zich voelen. Zelfs als ze heel boos zijn.
Er waren ook heel veel mensen in die kerk, die de preek van Jezus prachtig vonden, en natuurlijk ook heel graag het moois wilden hebben waar Jezus over sprak. Maar ze vonden het heel vervelend dat Jezus zei dat ze dan wel moesten kiezen.
Ze wilden hun boot, hun huis of hun hebbedingetjes niet kwijt. Ze wilden hun gewone leven houden zoals het was. Maar ze wilden ook straks wel bij God in het paradijs wonen.
Ze voelden zich, net als dat jongetje in de klas, bozer en bozer worden op Jezus omdat ze niet wilden kiezen. “Stomme Jezus!”, dachten ze vanbinnen.
En ze riepen: “Weet jij wel zeker dat we moeten kiezen, Jezus?! Hoe weet jij dat zo zeker?! Volgens mij kan jij dat helemaal weten. Je bent maar een gewoon mens, een timmermanszoon. Wie denk je wel dat je bent. Weg met jou! Dit willen we niet horen. Nooit meer!”
En ze sleepten Jezus de kerk uit en duwden Hem naar een hoge berg om Hem daar vanaf te gooien. Maar God redde Jezus. Jezus liep zomaar, tussen de mensen door, weg.
Jezus liep weg bij die mensen. Ze kregen niets!
Niet kiezen is dus ook kiezen.
Aan het einde van de avond, kregen jullie waar jullie voor gekozen hadden: de verrassing.
Het was een prachtig gekleurd vingerlampje en…ook weer de chocolademunt.
Want zoals jullie mij zelf al hadden uitgelegd aan het eind van het verhaal van die avond:
Natuurlijk moet je voor Jezus kiezen, want wat je écht opgeeft voor Hem … krijg je ook weer terug! En nog veel meer erbij.
Door deze site te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie